Friday, July 17, 2009

Δεν είναι μόνο μισογεμάτο το ποτήρι....

Έχουμε μάθει πως το να προσπαθείς να δεις την θετική πλευρά των δεδομένων της ζωής σου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ευτυχία, αλλά κ για την επιβίωση ακόμα ακόμα.

Στην προσπάθειά μας να κάνουμε το καλλίτερο που μπορούμε, να εξασφαλίσουμε τα προς το ζειν, μία θέση στην κοινωνία, συμμετοχή σε μία παρέα, καλή κ γόνιμη σχέση με τον εαυτό μας, ένα από τα πιο ισχυρά όπλα, έχουμε μάθει να πιστεύουμε, είναι η νοοτροπία "δες το ποτήρι μισογεμάτο".

Κ έτσι πράττουμε, οι πιο γνωστικοί από εμάς. Βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο, κ είμαστε κ περήφανοι γι αυτό.

Εξετάζουμε όλα όσα αποτελούν την ζωή μας κ κάνουμε τα γνωστικά μας κουμάντα, σκεψ σκεψ εντατίκ:

"Ναι, είμαι σε μία σκατοδουλειά... αλλά τουλάχιστον τα μιστά μπαίνουν κανονικά, κ, μην ξεχνάς, είναι κ περίοδος οικονομικής κρίσης!"

ή

"Ναι, έχω εγκαταλείψει τα ονειρά μου, κ αυτά κλαίνε σαν ορφανά νεογέννητα γατάκια που κάποιος πέταξε σε ένα κουτί στα σκουπίδια.... αλλά τουλάχιστον έχω μία στέγη πάνω από το κεφάλι μου, πληρώνω κανονικά το ενοίκιο κ ίσως, μάλιστα σε 1-2 χρόνια πάρω κ στεγαστικό γιου γκό γκέρλ!"

ή ακόμα...

"δεν προσπαθώ για το καλλίτερο που μπορώ στην ζωή μου και με τον εαυτό μου. Αλλά μήπως κ είναι πολλοί αυτοί που προσπαθούν; Δες πόσοι κ πόσοι άθρωπες είναι σε χίλιες φορές χειρότερη μοίρα κ όχι απλά δεν πραγματοποιούν τις δυνατότητες τους αλλά επιπλεόν βλάπτουν κ τον εαυτό τους! Ευχαριστημένος να είμαι που δεν είμαι εντελώς κάφρος κ καθήκης κ μπράβο μου γιου γκο γκέρλ ξανά μανά!"

Αυτά λοιπόν, κ άλλα παρόμοια, επαναλαμβάνουμε στον εσωτερικό μας μονόλογο. Κ κάπως έτσι γίνεται κ αυτό που θα μπορούσε να είναι ώρες ώρες πολύ ζεστό κ, ναι, ώρες ώρες πολύ παγωμένο (γιατί αυτή είναι μεγάλη αλήθεια της ζωής σέξυ αναγνώστη: ό,τι μπορεί να σε ζεστάνει πολύ, καμιά φορά σε παγώνει big time) το βιώνουμε ως ένα... μόνιμο χλιαρό.

Ένα χλιαρό πνιγηρό, βαρύ και ασήκωτο, απελπισμένο....

Κ περνάνε τα χρόνια κ το χλιαρό γίνεται συνήθεια, στην αρχή, κ ύστερα δεύτερη φύση. Κ αν κάτι συμβεί κ μας ζεστάνει λίγο, ή, ω μη γένοιτο, μας παγώσει, ανεξοικείωτοι αντιδράμε κ τρέχουμε πάλι στην ασφαλή κ γνώριμη πριοχή του μισογεμάτου, αλλά χλιαρού ποτηριού.

Δεν είμαι σίγουρος, αλλά μπορεί να υπάρχει κάτι που δεν μας το λένε όταν μας λένε "δες το ποτήρι μισογεμάτο". Ότι το ποτήρι δεν είναι μόνο μισογεμάτο. Είναι κ χλιαρό. Γι αυτό πρόσεχε. Έχε του νου σου. Μην ξεχνιέσαι. Για σένα!

(ουφ πολύ σκεψ σκεψ καλοκαιριάτικο. πά να δω χαγκόβερ, έλεος, πονοκέφαλος με έπιασε από την ημικρανία σε όλο μου το σώμα).

10 comments:

[Germanos] said...

Υπομονη για δυο - τρια χρονια ακόμα

Hfaistiwnas said...

Να ζητάς το λίγο, γιατί όταν σου έρχεται λίγο είσαι καλά επειδή το περίμενες, όταν σου έχρεται πολύ, χαίρεσαι και όταν σου έρχεται λιγότερο απ'το λίγο, στενοχωριέσαι λιγότερο από όταν θα το περίμενες πολύ.. και προχωράμε..

Παράξενος said...

To πιο thought provoking ποστ σου που έχω διαβάσει.
Ανοίγεις ένα θέμα και δεν δίνεις απάντηση. Γιατί δεν υπάρχει απάντηση.

μπραβο

Anonymous said...

Με κάλυψες απόλυτα. Ώρες ώρες αισθάνομαι ότι δίνεις ντύμα σε σκέψεις που υπάρχουν αδιαμόρφωτες και σαν χυλός μέσα μου. Θέλω να σε εξυμνήσω για μία ακόμη φορά, αλλά δε θα το κάνω για να μη σε φέρω σε δύσκολη θέση (χι,χι). Πάντως έχω καταλήξει ότι καλό και σωτήριο είναι να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο, για καταστάσεις που ούτως ή άλλως εκφεύγουν του ελέγχου μας, αλλά ποτέ-ποτέ-ποτέ, να μην εγκαταλείπουμε την προσπάθεια να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, για θέματα που μπορούμε να αλλάξουμε. Και πώς θα ξέρουμε τι μπορούμε να αλλάξουμε και τι όχι; Αυτό νομίζω ότι είναι το μέγα στοίχημα και γνώρισμα της ωριμότητας.START2

Tanila said...

Ki εγώ μισογεμάτο το βλέπω: ναι είμαι σε μια σκατοδουλειά, αλλά έτσι κι αλλιώς καμιά δουλειά δε μ'αρέσει τουλάχιστον είμαι σε μια που πληρώνει κανονικά και μπαίνω και νέτι, θα προτιμούσα να μη δουλεψω ποτέ ξανά και να το ξύνω/ δεν έχω ενδιαφέροντα και δημιουργικότητα, αλλά τουλάχιστον ΜΠΟΡΕΙ και να έχω λίγα λεφτούλια στα γεράματα και μια γυναίκα να με σκατοσφουγγίζει.
Χώρια που πρέπει να κουτσοδουλεύω να μη με λένε και τεμπέλα.

Tanila said...

Αχ και ναι, έχω εγκαταλείψει τα όνειρά μου, και τα 3, αλλά τι να κάνουμε, δε μπορώ να γίνω μάγισσα, ούτε βασίλισσα, ούτε να κάααααθομαι.

Tanila said...

Ποτάνα κενωνία

who said...

Κάποτε, σε κάποια γενέθλια μου είχε ευχηθεί μια φίλη... Να έχεις ότι αγαπάς και να αγαπάς ότι έχεις.....

Πολλές φορές ψάχνοντας για την τέλεια δουλειά, τον τέλειο γκόμενο, το τέλειο σπίτι κτλ χάνουμε αυτό που θεωρούμε "χλιαρό" γιατί απλά βαρεθήκαμε να βλέπουμε τις ίδιες και τις ίδιες κωλοφατσες στην δουλεία, γιατί ο γκόμενος πήρε κάποια κιλά και επειδή οι τέντες του σπιτιού σου δεν μπορούν να κατέβουν όταν φυσάει και ξεραίνονται οι 5 γλάστρες που ξεχνάς να ποτίσεις.

Μπορείς μια ζωή να ψάχνεις την ευτυχία και το "γεμάτο" ποτήρι αλλά:
1. μήπως τελικά χάνεις το νόημα?
2. μήπως είναι ένα άλλοθι για να γκρινιάζεις και να μην μένεις ποτέ και με τίποτα ευχαριστημένος?
3. μήπως απλά θα χάσεις τον χρόνο σου και τελικά κάνεις μια τρύπα στο νερό ψάχνοντας το ιδανικό....

Άλλωστε έχω να πω ότι δουλειά τέλεια δεν υπάρχει γιατί αλλιώς δεν θα σε πλήρωναν αλλά θα τους πλήρωνες για να δουλέψεις... Γκόμενος/α τέλειος/α πάλι δεν υπάρχει γιατί ουδείς σε αυτόν τον πλανήτη δεν είναι τέλειος/α ούτε καν εγώ!!!!
κτλ.....Αυτιά

Provato said...

germane όλο υποσχέσεις είσαι κ πραγματοποίηση μηδέν! χμφ

έλα ρε hfaistiwna το θέμα είναι να δωθούν λύσεις, όχι να κάνουμε κόλπα χμφ χμφ χμφ

θέγκ γιου παράξενε, ελπίζω να είσαι καλά φίλε :-))

start2 μα έχεις τόσο δίκιο, ναι, ναι, ρησπέκτ, αυτό είναι ωριμότητα, η διάκριση... ευχαριστώ χεχεχε

Provato said...

ποτάνα ποτάνα tanila, γάμησε, στραβός είναι ο γυαλός, εμείς μία χαρά αρμενίζουμε! :-))

who μα έχεις τόσο δίκιο, τόσο δίκιο, δεν σημαίνει όμως ότι ψάχνοντας για κάτι καλλίτερο εγκαταλείπω ότι έχω, ή το αμελώ... διάκριση είναι η λέξη κλειδί που λέει κ η start2 xxx