Sunday, November 08, 2009

Μικρό μυστικό από την πάλη των τάξεων...

λοιπόν, από τα χιλιάδες τραπέζια που έχω πάει σε κάθε είδους σπίτια κ σπίτια, έχω καταλήξει ότι ένα πράγμα ξεχωρίζει το πραγματικά "μεγαλοαστικό" περιβάλλον από ένα πιο συνηθισμένο.

Κ όχι, δεν είναι το αν κόβουν τον κιοφτέ με το μαχαίρι (υποτίθεται ότι ποτέ δεν κόβουμε κιμά με μαχαίρι, ακόμα κ πέτρα καμένο να είναι το μπιφτέκι, με το πηρούνι το κόβεις).

όχι, επίσης, δεν είναι αν βάζουν το χαβιάρι σε ασημένο σερβίτσιο (ποτέ το χαβιάρι σε ασημένιο σερβίτσιο, το ασήμι οξειδώνεται, πάντα σε γυάλινο).

όχι, επίσης, δεν είναι αν το χοντρό πούρο το σαλιώσει πριν το χώσει στον κωλαράκο του ο οικοδεσπότης (ποτέ δεν χώνουμε το πούρο στο κωλαράκο μας, ειδικά αν είναι καλεσμένοι μπροστά, περιμένουμε να φύγουν κ μετά δανειζόμαστε τον δονητή της γυναίκας μας που τον χρησιμοποιούμε ενώ καπνίζομε το πούρο).

αυτό που ξεχωρίζει το "σπίτι της Αλέξης Κόλμπυ" από ένα απλό ταπεινό σπίτι είναι το τι κάνουν το δώρο που τους πηγαίνεις.

Συγκεκριμένα: αν οι οικοδεσπότες πάρουν την σακούλα με το δώρο κ την πάνε στο παραμέσα δωμάτιο, κ επιστρέψουν σχεδόν αμέσως χωρίς να ανοίξουν το κουτί/σακούλα/δέμα/χουοτέβερ τότε έχουμε να κάνουμε με πλουσιόπαιδα.

Αν οι οικοδεσπότες αρχίσουν να ανοίγουν δώρα μπροστά σε όλους κ να ουρλιάζουν/χτυπιούνται/σουρομαδιούνται/αλλαλιάζουν/τσιρίζουν τότε έχεις να κάνεις με φτωχολογιά.

Κ πρόσεξε, το να μην ανοίξεις τα δώρα δεν είναι σνομπίσμος ή μπλαζέ, ή nonchalant-ness. Είναι για να μην προσβληφθεί ο καλεσμένος που έφερε κάτι απλό κ να μην φανεί λιγότερος από εκείνον που το φυσάει το παραδάκι κ έφερε το Κρυφό Σχολειό του Γύζη (το πρωτότυπο, εννοείται - ναι θα ήθελες!).

Κ εσύ, σέξυ βγιούερ, να μην στεναχωρείς τους καλεσμένους σου. Όσο κ να ουρλιάζουν κάποιοι "ααααααχ, ααααααχ, άνοιξε τα δώρα, άνοιξε τα δώρα ΤΩΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ θέλω να δω τι σου πήρανε οι άλλοι, έεεεελααα" να μην υποκύπτεις. Να περιμένεις να τα ανοίξεις όταν θα είσαι μόνος με την αγάπη σου. Οικονομική κρίση έχουμε, κ κάποιοι δεν έχουν(-με) την δυνατότητα να μας έχουν στα ώπα ώπα. Μην τους φέρνομε σε δύσκολη θέση, δεν είναι σωστό! όχι;
η απίστευτη φωτογραφία είναι από το Σάο Πάολο. δίπλα στην φαβέλα είναι η βίλα με την πισίνα κ το γήπεδο τένις. ένας φράχτης διαφορά.

13 comments:

Hfaistiwnas said...

Σωστά τα λες!

A.F.Marx said...

Τρομερή φωτογραφία!
Και μετά λέμε για το τείχος του Βερολίνου πού'πεσε και πέη μπλε...
Αυτά είναι τα τείχη που δεν πέφτουν με τίποτε...

sikia said...

Πάντως εγώ όταν δούλευα στο Ροζ Φοίνικα, όλες οι συναδέλφισσες μου έλεγαν να ανοίγω επιτόπου το δώρο του καλεσμένου/ πελάτη, για να ξέρω αν είναι το σωστό ποσό. Ή μπορεί ο άλλος να σου δώσει δώρο τάχα μου κόσμημα, να του δοθείς ασύστολα, να φύγει, να το ανοίξεις και να δεις ότι είναι το μενταγιόν της Μπίμπυ Μπο....

Anonymous said...

να υποθέσω οτι κάτι έγινε που δεν σου πολυάρεσε οταν πηγες στους φίλους σου το σαββατοβραδο....

(και με το παιδικο παρτυ?? εεε??)

ένας στρατολάτης said...

Όσο σε διαβάζω τόσο πιο πολύ μου αρέσεις.

tsok said...

Δεν συμφωνώ σήμερα μαζί σου αγόρι.
Τυγχάνει να πιστεύω ότι η αξία είναι στο είδος του δώρου κι όχι στα ευρώπουλα που δίνεις για να το αγοράσεις. Κι επειδή η working class καταγωγή μου διαμαρτύρεται, δεν συμφωνώ επίσης ότι το savoir faire του μεγαλοαστισμού πρέπει να υιοθετηθεί από όλους... Καθείς και η κουλτούρα του. Όπως δεν μπορείς να με πείσεις να πάρω πίσω το ακριβό ποτό που πήγα σε επίσκεψη αν δεν το πιούμε όλο (σουηδική συνήθεια - το ορκίζομαι), έτσι δεν θα με πείσεις να ανοίγω τα δώρα μόνη μου στο τέλος του πάρτυ. Σόρρυ μπόυ...

bunnysuicides said...

έχω πάθει σοκ με τη φωτό. σοκ όμως! να δούμε, το 2016 θα βάλουν γιγαντοαφίσες να καλύπτουν τη μιση πόλη?

Anonymous said...

πέρα από την μεγάλη πισίνα, σε κάθε όροφο έχουν και μικρότερες... οι αστοί!!!

Patrick said...

Η μισή χαρά του να παίρνεις δώρο από κάποιον είναι το σκίσιμο του χαρτιού περιτυλίγματος...Γι'αυτό μπαίνουμε στον κόπο να τα τυλίξουμε!

Patrick said...

Η μισή χαρά του να παίρνεις δώρο από κάποιον είναι το σκίσιμο του χαρτιού περιτυλίγματος...Γι'αυτό μπαίνουμε στον κόπο να τα τυλίξουμε!

Patrick said...

Τα λέω δύο φορές για να το εμπεδώσετε.

Provato said...

Ηφαιστίωνα σωστός!!!! :-)

af marx νομίζω είναι εντελώς λάθος στρατηγική να προσπαθήσουμε να ρίξουμε αυτά τα τείχη ένηγουέη!

sikia αχ μην μου τα θυμίζεις, έτσι σε κέρδιζα, όταν σου πήρα δώρο ένα πουλόβερ για το πέος μου!

Kihli όχι, όχι, απλά παρατήρησα ότι δεν ανοίγαν τα δώρα αμέσως, γουώρη νατ! πολλά φιλιά! :-)

στρατολάτη σε ευχαριστώ πολύ, να με διαβάζεις, χεχε! :-)

Provato said...

tsok όχι, όχι, ακριβώς επειδή η αξία του δώρου είναι η πράξη γι αυτό κ δεν πρέπει να το ανοίγουμε μπροστά σε όλους! κ δεν είπα επίσης ότι πρέπει να κάνουμε ότι οι άλλοι, απλά αναγνώρισα μία πρακτική πρακτική! χεχε xxxxx

κούνελε έλα μου ντε! (οη αγώνες στο Ρίο δεν γίνονται ή στο Σάο Πάολο;)

ανώνυμε είναι ξεχωριστά διαμερίσματα μην ταράζεσαι! χεχε

πάτρικ, ναι, ναι, το εμπεδώσαμε, το εμπεδώσαμε, χεχε :-)