Συμβουλές από μία αστική τάξη που δεν υπάρχει κ δεν υπήρξε κ ποτέ

Διαβάζω σε περιοδικό κυριακάτικης εφημερίδας τις "συστάσεις" κ τις "συμβουλές" που μας δίνει μεγάλη γκουρού της "καλής ζωής" κ της "καλής συμπεριφοράς" για το πως να τιπάρουμε...

διαβάζω, διαβάζω... κ γκάσπ! γκάλπ! Δεν πιστεύω τα μάτια μου...

Βλέπεις, έχω την ευτυχία να έχω υπάρξει κ στις δύο όχθες αυτού του ποταμού που λέγεται "φιλοδώρημα"!

Για πολύ καιρό της ζωής μου, όταν δούλευα σερβιτοράκι κ μπαρμανάκι, ένα καλο φιλοδώρημα μπορούσε να με φτιάξει. Πολλά, δε, καλά φιλοδωρήματα μου έδιναν την χαρά να γυρίζω στο σπίτι μετά τη δουλειά κ να έχω βγάλει διπλό μεροκάματο. Κ αυτό σε εποχές που η ανασφάλεια ήταν τεράστια κ σκληρή κ πολύ απτή.

Αντίστοιχα, εννοείται, το κακό φιλοδώρημα μου την έσπαγε απολύτως, απολύτως! Αναρωτιόμουν, τι έκανα λάθος... ανησυχούσα. κ βέβαια έβριζα που δεν είχα αυτό το κάτι τις περισσότερο στην τσέπη μου.

Μετά, που η ζωή με πήγε παραπέρα, έγινα κ εγώ με την σειρά μου πολύ καλός τήπερ. Ίσως λόγω αποθημένων, ίσως για να τιμήσω τους καλούς τίπερς της εποχής που ήμουν "εξαρτημένος" από αυτούς.

Να φανταστείς, θυμάμαι είχα ένα γκομενάκι κάποτε που όταν με έβλεπε να αφήνω, για παράδειγμα, 3 ευρώ για λογαριασμό 30€ γινόταν έξαλλο... τι "θα σου κόψω το σεξ" με απειλούσε... τι "θα καταλήξεις κλοσάρ" μου υπενθύμιζε... τι, πήγαινε μετά κρυφά στο τραπέζι που μόλις είχαμε φάει κ έπαιρνε το μισό από το φιλοδώρημα που είχα αφήσει κ μου το έδινε την άλλη μέρα πίσω... μεγάλοι καυγάδες γίνονταν με αφορμή το θέμα αυτό!

Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να κόψω να αφήνω σχετικά καλό πουρ μπουάρ! Θυμάμαι πόσο σημασία είχε για μένα, κ θέλω να το επαναλαμβάνω αυτό το αίσθημα, να το προκαλώ σε κάποιον άλλο.

Αυτό είναι κ το πνεύμα του να τιπάρεις κάποιον που σε εξυπηρέτησε. Να κάνεις κάτι για αυτόν - ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ, το ξαναλέω! Το θέμα δεν είναι να δώσεις το 5ευρω για να λένε όλοι "μαλάκα ο τύπος είναι πολύ μάγκας αφήνει καλό μπουρμπουάρ". Το θέμα είναι να δώσεις κάτι παραπάνω για να αισθανθεί ο φιλοδωρημένος καλά! Αφενός επειδή αναγνωρίζεις κάτι που έκανε, αφ ετέρου επειδή θα γυρίσει στο σπίτι κ θα έχει βγάλει έξτρα το ταξί, το εισιτήριο του λεωφορείου, την βενζίνη, το χουότέβερ.

Όμως, στο άρθρο της μεγάλης γκουρού του Σαβουάρ Φερ, όλα αυτά πάνε περίπατο. Ούτε που αναφέρονται!

Το φιλοδώρημα παρουσιάζεται ως τίποτε περισσότερο από μία ευκαιρία επίδειξης πλούτου κ ανωτερότητας κ μαγκιάς....

Το άρθρο ξεκινάει τσίζικα κ κόρνηκα για ένα παππού για τον οποίο όλοι λέγανε "παινέματα", επειδή ήταν γενναιόδωρος. Δηλαδή τι; αν δεν του λέγανε "παινέματα" δεν θα άξιζε να αφήνει πουρμπουάρ, αναρωτιέται κανείς...

Η απορία δεν μένει για πολύ ανοιχτή... γιατί στο τέλος του απαράδεκτου άρθρου, υπάρχει πράγραφος σημείωση στην οποία ούτε λίγο ούτε πολύ η σύσταση είναι "μην δίνετε μπαξίσι στους άπληστους οικονομκούς μετανάστες χωρών του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού διότι εκλαμβάνουν στραβά τις γενναιόδωρες χειρονομίες... Θέλουν επικαρπίες από το σπίτι του παππού, όζουν από μιζέρια... Ο μαύρος της Αφρικής θα πει "god Bless you" κ θα το εννοεί... Αυτούς φιλοδωρούμε..." (τα bold είναι οι ακριβείς λέξεις του άρθρου...)

Από τι να ξεκινήσω;

από την ρατσιστική γενίκευση "όλοι οι οικονομικοί μετανάστες χωρών του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού είναι άπληστοι κ εκλαμβάνουν στραβά τις γενναιόδωρες χειρονομίες";

ή από την απαράδεκτη άποψη "δίνε μόνο εκεί που θα σε ευγνωμονήσουν κ μάλιστα με τον τρόπο που θα σου φανεί εσένα πειστικός;".

Συγγνώμη αλλά επειδή έχω κ είχα πολλά πάρε δώσε με μετανάστες από τον πρώην υπαρκτό, ένα πράγμα έχω να πω...

Οι άνθρωποι είναι απίστευτα υπερήφανοι, κ κατά κανόνα, είναι άνθρωποι καλλιεργημένοι κ μορφωμένοι. Αν ζούσαν σε άλλες χώρες θα είχαν πολύ πιο αξιόλογες κ ουσιαστικής συνεισφοράς καριέρες από το να αναπαράγουν συνταγές κ συμβουλές καλής συμπεριφοράς. [Δυστυχώς η ζωή τους έριξε εδώ, στην όμορφη χώρα μας με τους άσχημους ανθρώπους...]

Όταν λοιπόν τους τιπάρεις αισθάνονται μία αμηχανία, μία αβολιά... Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα πουν ποτέ "να σε ευλογεί ο θεός". Θα πουν ευχαριστώ, αλλά κάπως αμήχανα, κ λίγο ψυχρά. Εξάλλου μην ξεχνάς πόσο ψυχροί άνθρωποι είναι από την φύση τους όλοι οι Βόρειοι!

Όμως, θυμάσαι τι είπαμε πιο πάνω; τι τιπάρισμα δεν το κάνουμε για να μας φιλήσουν τα χέρια αλλά για να προσφέρουμε κάτι στον άνθρωπο που μας πρόσφερε κάτι.

Όσο για τις μαλακίες περί επικαρπίας που ζητάν κ δεν συμμαζεύεται, ακόμα παλεύω να καταφέρω να συνδέσω το πως το να δώσω 20 ευρώ σε κάποιον που μου έβαψε το σπίτι, του ανοίγει την πόρτα να μου πάρει το οικοπεδάκι... προφάσεις εν αμαρτίες μάλλον!

τι να πω... ένα πράγμα υπάρχει χειρότερο από το να μην υπάρχει αστική ταξη σε μία χώρα... να υπάρχει μία τάξη που θεωρεί ότι είναι αστική κ καλλιεργημένη... κ που αισθάνεται ότι έχει δικαίωμα να πετάει ότι μπαρούφα θέλει.

Για να τελειώνουμε, συνοψίζω σέξυ βγιούερ περί φιλοδωρήματος:

Φιλοδωρούμε πάντα, αλλά ανάλογα με την ικανοποίηση που πήραμε για την παρεχόμενη υπηρεσία...
Φιλοδωρούμε διακριτικά, να μην γνωρίζει το αριστερό κουλό τι έκανε το δεξί...
Φιλοδωρούμε με έναν τρόπο που δεν θα φέρει σε δύσκολη θέση τον τιπαριζόμενο - αν χρειαστεί το κάνουμε κρυφά, σε φάκελο, ή δίνουμε το τιπ "χωμένο" στα υπόλοιπα χρήματα για να μην φανεί αμέσως, κλπ κλπ.
Φιλοδωρούμε και δεν περιμένουμε τον άλλο να πέσει στα γόνατα κ να μας φιλήσει τα χέρια... είπαμε, δεν τιπάρουμε για να κάνουμε καλή εντύπωση!
αν χρειαστεί να εξηγήσουμε γιατί φιλοδωρούμε το κάνουμε γρήγορα, λακωνικά κ μαζεμένα.
Κ όταν βλέπουμε τον άλλο να υπερβάλει στα ευχαριστώ, τον κόβουμε - σοβαροί άνθρωποι είμαστε, δεν παίζουμε σε σήριαλ του Φώσκολου που χρειάζεται να τραβά η σκηνή!
Δεν κρατάμε αρχείο που φιλοδωρούμε κ πότε, ούτε φτιάχνουμε ισοζύγιο κ λίστα κ γελοιότητες του τύπου "τότε έδωσα αυτό, άρα τώρα θέλω εκείνο ΜΠΗΤΣ"
Τέλος, αν έχουμε μία γιαγιά που ήταν καλή στο φιλοδώρημα δεν την κάνουμε βούκινο σε όλο τον κόσμο.

Γκετ σήριους ρε πήπολ πια. σκέψου πριν γράψεις.