Μερικές σκέψεις με αφορμή τον σεισμό στην Αϊτή

Στεναχωρήθηκα πολύ - πολύ - πολύ. Καλά λέει η Βιβί, όπου φτωχός κ η μοίρα του.

Σκέφτομαι ταυτόχρονα πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν ο σεισμός αυτός γινόταν σε μία πόλη γεμάτη 3όροφα, 4όροφα, 5όροφα. Όχι, δε λέω "ευτυχώς" που το Πορτ-Ο-Πρενς είναι γεμάτο παραγκούπολεις, άλλα... κ πάλι αυτό που έγινε έχει μία περίεργη μέριμνα στο πως έγινε.

δεν θα πρωτοτυπήσω - κανείς μαθαίνοντας τέτοια νέα για τέτοια γεγονότα, συνειδητοποιεί:
α - πόσο τυχερός είναι
β - αλλά κ πόσο ανυπεράσπιστος σαν άθρωπας σε αυτόν τον πελώριο πλανήτη
γ - κ πόσο λάθος προτεραιότητες έχει καμία φορά - ναι, ξαφνικά το interview που έχω σήμερα να πάω, αποκτά μία άλλη σημασία, μία άλλη διάσταση. Μην με παρεξηγείς, είναι εξίσου σημαντικό όσο ήταν κ πριν, αλλά με έναν άλλο τρόπο - πολύ διαφορετικό...

Γιατί βέβαια, ο κόσμος είναι γεμάτος πόνο κ δάκρυ - κ μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε γιατί δεν γίνονται συχνά γεγονότα με την μαζικότητα του σεισμού στην Αϊτή, που μας τραβάν την προσοχή κ τα λοιπά, αλλά η αλήθεια είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στον κόσμο ζει πολύ, πολύ στερημένα κ χωρίς βασικά πράγματα.

Κ σκέφτομαι - αυτή η πύρινη επιθυμία που έχω να βοηθήσω στην καταστροφή της Αϊτής, γιατί την ξεχνώ τις άλλες μέρες, που συνεχίζουν να πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι που θα μπορούσαν να σωθούν; - (αλλά πεθαίνουν ο καθένας μόνος του, όχι όλοι μαζί με ένα καταστροφικό γεγονός όπως στην Αιτή)

Κ, ακόμα, αναρωτιέμαι, γιατί αυτό το ενδιαφέρον που η παγκόσμια κοινότητα, κ πολύ σωστά, [γιου γκο γκερλ (γκερλ είναι η παγκόσμια κοινότητα, δεν είναι;)] επιδεικνύει στους μεγάλους σεισμούς, στα τσουνάμια, στις τεράστιες φωτιές κ λοιπά...

γιατί λοιπόν αυτή η μέριμνα, το ενδιαφέρον, η συνδρομή, η επιθυμία να παρηγορήσουμε δεν είναι, ΜΟΝΙΜΑ, ΔΟΜΙΚΑ, ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΩΝΤΑ συστατικά κ κίνητρα της κάθε πράξης μας ακόμα κ τις πιο καθημερινές στιγμές μας;

...θα μου πεις: - "κ τι να κάνω, να είμαι όλη μέρα πάνω κάτω με ένα φυλλάδιο UNICEF-INTERNATIONAL AMNESTY-WWF στο χέρι; έχω κ μία ζωή να ζήσω, παντρεύεται η ξαδέλφη μου το άλλο Σάββατο κ είμαι παρανυφίτσα! Δεν μπορώ να πάω σαν την γιούφτισσα, στους γάμους γνωρίζεις μελλοντικούς γαμπρούς, κ είμαι η τελευταία αστεφανωτη στο σόι, έλεος πια, με κοιτάνε περίεργα σταοικογενειακά τραπέζια...".

Κ, η αλήθεια είναι, θα έχεις κ δίκιο που θα μου το πεις. ένα κομμωτήριο το πάμε, τουλάχιστον, πριν γάμο ξαφέλφης, ειδικά αν είμαστε παρανυφίτσα.

Αλλά, ας μην ξεχνιόμαστε κ εντελώς ρε γμτ. Ας ζούμε, ας διασκεδάζουμε όσο μπορούμε, κανείς οφείλει αν γεννήθηκε τυχερός, στην ευήμερη πλευρά του πλανήτη, να το εκμεταλλεύεται αυτό κ να το τιμά. Αλλά,ας μην ξεχνιόμαστε εντελώς.

Ένα πράγμα το εξάμηνο να κάνουμε όλοι για το καλό του κόσμου, είμαστε τόσοι πολλοί που θα κάνουμε κάτι μεγάλο.

χμφ χμφ χμφ χμφ

Σόρη τώρα για το κήρυγμα πρωί πρωί, αλλά στεναχωρήθηκα πολύ με την Αιτή. Μία χώρα λίγες ώρες δρόμο (ok, ok, μπορεί να είναι με το αεροπλάνο αλλά, στηλ, είναι λίγες ώρες) από την πιο πλούσια χώρα του κόσμου κ να είναι σε τέτοια κατάσταση. Κ δεν αανφέρομαι μόνο στο μετά το σεισμό, αλλά κ στο πριν. Διάβασα κάποια πράγματα για την κατάσταση της κ φρίκαρα. Μόνο το 2% των δασών της έχει απομείνει, λόγω εντατικής κ ανοργάνωτης υλοτομίας... φακ

ένηγουέη, εδώ είναι μία λίστα από τους New York Times με οργανώσεις που ήδη δέχονται συνεισφορές για την καταστροφή. Μπορείς σε αρκετές από αυτές να κάνεις δωρεά με την πιστωτική σου κάρτα!

Είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ασφαλές, πάρα πολύ τρέντη (έχω ρίξει γκομενάκι σούπερ χοτ με ατάκα "έρχεσαι συχνά εδώ μανίτσα; δεν σε έχω ξαναδεί - κ με την ευκαιρία, μάθε ότι σήμερα έκανα δωρεά σε φιλανθρωπική οργάνωση με την πιστωτική μου" - ε 10 λεπτά μετά, του έβγαζα το μαύρο σωβρακάκι, νάου χάου εφέκτηβ ΗΖ ΔΑΤ, ιντήντ). Πραγματικά μία δωρεά με την κάρτα σου 10 δολλάρια, είναι σημαντικό ποσό - κ δεν σου στερεί ούτε καν ένα ποτό στο Grand Dame... ελπίζω να κάνεις το συσχετισμό στο μυαλό σου, χεχε.

άντε σε ζάλισα πάλι... την κανά. Ο Θεός να τους προφυλλάξει από άλλες τραγωδίες εκεί πέρα.... χμφ