Λατρεύω το Μαγικό Βουνό του, που το έχω διαβάσει 4 φορές αν δεν κάνω λάθος (αν, πάλι, κάνω λάθος, θα είναι προς τα κάτω - παίζει να το έχω διαβάσει κ περισσότερες χεχε).
Όσο για τους Μπουντερμπρόκς, ένα saga παρακμής με θέμα μία οικογένεια που "σβήνει" μέσα στις αλλαγές της ιστορίας.... ε, αν με αποκλείσουν σε ένα ερημικό νησί κ μπορώ να πάρω μόνο ένα βιβλίο μαζί μου, αυτό είναι το βιβλίο που θα πάρω!
Αφού, λοιπόν, είχα διαβάσει αυτά τα δύο αριστουργήματά του Mann, έπεσαν στα χέρια μου κ άλλα βιβλία του, που είχε γράψει νωρίτερα, όταν ήταν ακόμα νέος συγγραφέας... Αυτά τα έργα του, με είχαν αφήσει βαθιά διψασμένο γι' αυτό το ωραίο πράγμα που είχα συνηθίσει κάθε φορά που διάβαζα Thomas Mann.
Όμως τα χάρηκα κ αυτά. Γιατί μέσα τους βρήκα πολλά πολλά πολλά από τα ίχνη χρυσάφι τα οποία στα επόμενα βιβλία του Thomas Mann έγιναν μεγάλες παχιές φλέβες ατόφιου χρυσού! Κοντολογίς, διάβαζες κάτι από κάποιον που ήταν σπουδαίος, αλλά ακόμα δεν είχε πιάσει όλες τις δυνατότητές του.
Την ίδια αυτή ακριβώς αίσθηση μου έδωσε κ το πρώτο μεγάλο, χορταστικό μυθιστόρημα του Άρη Δαβαράκη, η "Ασημένια Σταγόνα" που από σήμερα κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.
Είναι ένα βιβλίο με πολλά ίχνη χρυσού - κ το οποίο υπόσχεται ένα λαμπρό μέλλον από τον "έφηβο" συγγραφέα του, τον Άρη!
ναι, ναι. Η "ασημένια σταγόνα" είναι το πρώτο βιβλίο ενός έφηβου συγγραφέα, που βλέπει την ζωή γεμάτη θαύματα, μαγεία, αγάπη κ υπερβάσεις, βαθιές φιλίες κ υπέροχους ανθρώπους....
Είναι μέρες που το έχω διαβάσει, αλλά ήθελα λίγο να το αφήσω να "κάτσει" μέσα μου. Κ τώρα που έκατσε.... δεν θέλω να γράψω πολλά, ούτε να το πολυκουράσω.
Το τελείωσα μέσα σε 5 μέρες, παρά το ότι είναι χοντρουλό τούβλο 400 σελίδες κ λίγο παραπάνω!. Κ μάλιστα Δευτέρα με Παρασκευή, μέρες δουλειάς δηλαδή, όχι μέρες καθισιού κ ελεύθερου χρόνου! Είναι πολύ ευκολοδιάβαστο, με γρήγορη πλοκή που δεν σε αφήνει να την αφήσεις σχεδόν με τίποτε! Έχει πολύ τωρινή γλώσσα, σύγχρονη κ άμεση. Κ είναι γεμάτο αναφορές κ "εικόνες" που θα αναγνωρίσεις κ που έχεις ζήσει κ εσύ σίγουρα σίγουρα σίγουρα.
Από τις εκδόσεις Ίνδικτος, κάνει 18 ευρώ, κ να κ το εξώφυλλο:
(αύριο στο βιβλιοπωλείο, ναι;)
7 comments:
Ναι, ναι, Τόμας Μαν φορ έβερ!
Όσο για τούβλο με 500 σελίδες, τι να πω; διαβάζω τώρα τον καινούριο Πίντσον, με 1234. Δεν κάνω πλάκα.
Τον είδα τι προάλλες απέναντι απο την μονή Πετράκη (τον Α.Δ. όχι τον Μann) κι ενώ δεν γνωριζόμαστε, δίστασα, κοντοστάθηκα. Τελικά βεβαίως δεν του μίλησα.
Χαίρομαι για το βιβλίο, θα το αναζητήσω
δύτη, τι να πω, χαρά στο κουράγιο σου, έχω όλα του Πίντσον αλλά δεν έχω καταφέρει να πιάσω κανένα.... με τρομάζει η φήμη του.... καλή επιτυχίαααααα
Αδελφούλα, ναι, ναι, να το αναζητήσεις - έπρεπε να του μιλήσεις του Άρη, θα χαιρόταν τόσο πολύ.... (αχ, εγώ πάντως τον έχω δει τον Mann, όχι στην Πετράκη, στην Σκουφά - κ εγώ δεν κατάφερα να του μιλήσω) xxxxxx
Θάνατος στη Βενετία... Το'χεις διαβάσει; Τέλειο... Ειδικά αν έχεις καμιά ανεκπλήρωτη αγάπη σε στέλνει κανονικά!
Τι μας θύμισες τώρα.....
Όνειρα γλυκά και με χαμόγελο!
Σιγανοπαπαδιά, άκου τώρα κουφό: όχι, τον θάνατο δεν το έχω διαβάσει, χεχεχε, δεν ξέρω γιατί αλλά δεν μου έκανε κέφι ποτέ - έχω δει λίγο την ταινία όμως, πιάνεται αυτό;
πολλά φιλιάαααα! :-)
Ωραία το έφερες! Τρέχω στο word να δουλέψω, είμαι ακόμα εφηβος και μέχρι να ωριμάσω μου μένουν μόνο άλλα 57 χρόνια (114 έχω σκοπό να ζήσω συνολικά αν μπορώ να γράφω συνέχεια). Ευχαριστώ για την καλή σου την κουβέντα. Μου δίνεις πολύ κουράγιο. Καλή Ανάσταση σε όλους μας!
εμείς ευχαριστούμε αγάπιε Άρη μας! αναμένω με αγωνία το επόμενο, θα το διαβάσω ακόμα πιο γρήγορα! :-)
Post a Comment