ρημέμπα:
μία πινελιά από μόνη της δεν είναι αρκετή για να φτιάξει κάτι τόσο ωραίο όσο η έναστρη νύχτα του Φαν Xοχ (ναι, καλά διάβασες, Φαν Χοχ - μην είσαι ΤΜΒ, έτσι προφέρεται, με φι κ χι μου το είπε ενημερωμένος ανώνυμος σχολιαστής!) - αλλά, από την άλλη, αν αυτή η πινελιά έλειπε από τον πίνακα, δεν θα ήταν τόσο ωραίος....
μπερδευτικό ε; κ σε βάζει σε σκέψεις....
16 comments:
Τον αγαπώ τον Βινσέντ. Ο πίνακας αυτός θεωρείται το magnum opus του και όχι άδικα. Είναι για μένα όμως η απόδειξη ίσως του πόσο υπέφερε νοητικά και σωματικά. Μου βγάζει μια περίεργη σκοτεινιά(ψυχής κυρίως). Δεν είναι απόλυτο αυτό βέβαια, ο καθένας μεταφράζει την τέχνη διαφορετικά...
τον έχουμε και στην τάξη μας αυτόν τον πίνακα, μονο που τα δικά μου τον λένε "Βανγκό", πειράζει;
Εγώ πάλι σκέφτομαι πόσο πιο ωραίος ή λιγότερο ωραίος θα ήταν ο πίνακας άν ο Βαν Γκόγκ είχε πιεί λιγότερο αψέντι ή αν δεν είχε πονόδοντο ή άν είχε φάει πρίν πιεί ή αν είχε περισσότερη μυωπία ή αν επειδή του είχε τελειώσει το ουλτραμαρίν έβαζε άλλο χρώμα ή δε ξέρω εγώ τι..
Ο Bαν Γκόγκ είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ζωγράφος και η έναστρη νύχτα του πραγματικά με φλασάρει!
vivi χουή ολ ντου, αρν'τ χουή; όλοι τον λατρεύουμε κ δικαίως. μέγας μέγας! εμένα αυτός ο πίνακας μου βγάζει φωτεινή πάντως, (όχι φιλοσόφου, την άλλη xxxx - το γάμησα κ ψόφησε πάλι, το ξέρω) xxxxx
Lina τι λες εσύ, να πειράζει; χεχεχε
Dorian ναι, ναι, είναι του φλασαρίσματος ο πίνακας. χαίρομαι που σου αρέσει....
Χμ, εγώ πολύ περισσότερο τείνω να συμφωνήσω με την vivi.
Σκοτεινός σε σημείο που να σε πλακώνει στο στήθος.
pan, επιμένω, νομίζω ότι πολύ βλέπουν τα έργα του έτσι κάπως "σκοτεινά" είναι διότι έχουμε βομβαρδιστεί με το δράμα της ζωής του. αλλά ίσως αν βλέπαμε τα έργα ξέχωρα από το μαρτύριο ίσως να μας έδιναν άλλη αίσθηση. μπεε
να η ομορφιά της "νύχτας"!
άλλοι την μισούν άλλοι την λατρεύουν,σε κάποιους βγάζει κάτι θετικό και αισιόδοξο σε άλλους μια σκοτεινιά και πάει λέγοντας...
...αυτό δεν κάνει η τέχνη?με κοντραντίξιονς δεν μετριέται?
indeed, indeed αμάλθεια! :-)
Μα που τη βλέπετε τη σκοτεινιά βρε παιδια..(?)
Μέσα στο φώς ,το χρώμα και την ένταση αυτού του πίνακα μόνο σκοτεινιά δε βλέπω ... Μου φαίνεται οτι το προβατίδιο έχει δίκιο όταν μιλά για βομβαρδισμό πληροφοριών με το δράμα της ζωής του.
Για ρίξτε μια ματιά δε οποιοδήποτε έργο του Giger ή του Bokclin και μετά ξανακοιτάξτε τον πίνακα. Λοιπόν...(?)
Οκ, πρόβατε με το μπαρδόν δηλαδή και ίσως να ακουστώ και λίγο (εως αρκετά σπασικλακι) αλλά η προφορά στα Ολλανδικά του αρτίστα ειναι Φαν Χοχ (καλά αμα το ακούσεις είναι άλλο πράμα)
αχ πες τα ρε Dorian, με βρήκαν μικρό κ τσουπωτό κ με έχουν βάλει σε μία γωνία κ βαράνε αλύπητα, άκου "σκοτεινό" ΑΥΤΗ η βόμβα φωτός!!! :-)
ανώνυμη/με, καθόλου σπασικλάκι, καθόλου, αντίθετα, σούπερ αγαπημένη/ος, όπως θα δεις ήδη διόρθωσα το ποστ με τη σωστή προφορά, γιέα!!!! θέγκζ α λατ! :-)
πράγματι φοβερό έργο προβατάκο
έχω παρακολουθήσει ντοκιμαντέρ σούπερ, με θέμα πώς η ασθένειά του καλλιτέχνη (επιληψία ή και διπολική διαταραχή) επηρέασε το έργο του με αναφορές στη νευροφυσιολογία του εγκεφάλου, την αύρα και τα σχετικά
αυτό που μου έχει μείνει είναι ότι η ιδιαιτερότητα της ζωγραφικής του και το μοναδικό του στυλ συνδέεται άμεσα με τον ιδιαίτερο (λόγω της ασθένειας) τρόπο που αντιλαμβανόταν τον περίγυρό του, αποδίδοντας ως και τα χαρακτηριστικά έντονα περιγράμματά του σε αυτό
βαν χοχ ειναι αν πας Αμστερνταμ θα το ακούσεις
Οταν πήγα σταματάω μια κοπελιά στο δρόμο και της λέω
Το μουσείο του Βανγκ Γκογκ?
μου λεει ποιου?
Του Βανγκ Γκογκ της λεω καλε..
και μου λέει εννοείς του Βαν Χοχ?
kai stin agglia to proferoun Βαν Γκοφ ή γκοχ (στα αυτιά μου τουλάχιστον έτσι φτάνει) αλλά ρε παιδιά μην ψειρίζουμε την μαιμού. βαν γκογκ (γκγκγκγκ) είπε και καταλαβάμε όλοι...
ντόριαν γκρέι - ενδιαφέρον αλλά τελικά τα πάντα είναι θέμα -άτιμου- τάιμινγκ. αυτό είναι το τζίνιους της υπόθεσης.
Παλιότερα μου άρεσαν κάποια από τα έργα του και ήταν ο αγαπημένος της πρώτης μου "δασκάλας" στην ζωγραφική ....μετά τον φετινό Γενάρη δεν μπορώ, τον βλέπω αλλιώς....πήγα και εγώ στο μουσείο του ....αλλά ήμουν με μια φίλη μετά από μια μεγάααααλη βόλτα με τα πόδια.Η φίλη μου θα με περίμενε έξω είχε πει αλλά ήθελε να πάει τουαλέτα (ωραίος λόγος) και μπήκε και αυτή...αυτό ήταν...γκρίνιαζε (την είχα ταλαιπωρήσει είναι η αλήθεια πιο πριν μιας και ήθελα -και τελικα έτσι και έγινε-να δούμε μεγάλο μέρος της πόλης εκείνη την μέρα και πραγματικά την κούρασα) σχολίαζε τους ανθρώπους και για τον Van τα καλύτερα.....τι χοντροπινελιές είναι αυτές,τι κόλλημα με τον αδερφό του είχε,πόσο πιο χάλια φαίνονται οι πίνακες από κοντά...μου το έβγαλε από την μύτη και ήμουν και εγώ κουρασμένος για να πω κάτι.Είχε και έκθεση του Alfred Stevens και o Van έπεσε στην σύγκριση....μήλα-παπαρούνες...
ανώνυμε αααααα, πρέπεια να είναι πολύ ενδιαφέρον, θέλω κ εγώ να το δω, πες μου τίτλο πληζ πληζ πληζ!
pisoglendi χεχεχε, εγώ έχω πει σε Γιαπωνέζα στην Ομόνοια να πάει από την οδό Σταντάηου (σταδίου, χοχοχοχο) φιλιά γλυκέ μου :-))
βέτεξ είναι κ θέμα τάημηγκ, αλλά κ περσέπψιον, όχι; βλέπουμε τον κόσμο όπως είμαστε, όχι όπως είναι, το έχει πει η Σκαράγδα Καρύ.... εεεε σόρη η Αναϊς Νην! xxx
anorymous σε τιμώρησε ο θεός που ταλαιπώρησες την φίλη, χεχεχε, μην μασάς, γίνονται αυτά στα μουσεία. :-))
Post a Comment