ιστορία με ηθικό δίδαγμα κ συμπέρασμα

Ο Γιώργος ήταν βαμβακοπαραγωγός σε μία βαθιά ελληνική επαρχία. Όμορφος, λεβέντης, γύρω στα 35, ζούσε μόνος. Κορίτσια δεν υπήρχαν πολλά στο χωριό, να φύγει δεν ήθελε κ έτσι είχε συμβιβαστεί σε μία ζωή σχετικής μοναξιάς.

Υπήρχαν, ευτυχώς, πολλά πράγματα να κάνει όταν δεν ήταν απασχολημένος με τα γεωργικά του καθήκοντα - από αυτά, το πιο αγαπημένο του ήταν το κυνήγι. Είχε αγοράσει κ ένα ζευγάρι σκύλων για να τον συντροφεύουν κ να τον βοηθούν.

Όταν τα σκυλιά ζευγάρωσαν κ η σκύλα έμεινε έγκυος, ο Γιώργος συγκινήθηκε πολύ. Τα σκυλάκια θα ήταν τα πρώτα που θα γεννιόνταν στο κτήμα του, στον τόπο του. Τα περίμενε πως κ πως - κ όταν επιτέλους εμφανίστηκαν, ήταν ακόμα πιο γλυκιά εμπειρία από ό,τι περίμενε.

Ειδικά ένα από αυτά, το πιο μικροκαμωμένο κ κούτσικο, ο Γιώργος το είχε σαν παιδί του. Το χαίδευε, το φρόντιζε, το ταχτάριζε... κ έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Κ όταν μεγάλωσε αρκετά, το έπαιρνε να κοιμάται μαζί του στο δωμάτιό του.

Με τον καιρό η σχέση τους έγινε βαθιά κ πολύ αληθινή. Πηγαίναν μαζί μακρυνές βόλτες, ο Γιώργος τον είχε στήν αγκαλιά του όταν έβλεπε τσόντες στον internet, ξαπλώνανε μαζί στο καναπέ μπροστά στο τζάκι για να δούνε "νέος αγρότης μόνος ψάχνει". Το είχε το σκυλί στα όπα όπα.

Κ αυτό όμως δεν πήγαινε πίσω... ήταν πολύ πουτανιάρης κούταβος. Το μαλακισμένο λες κ το έκανε επίτηδες: τι πεταγόταν ξαφνικά μέσα από κουβάρια ύφασμα Λώρα Άσλεη, τι έκανε πήδους με τα πατούσια σε αφράτες πετσέτες που μύριζαν μαλακτικό "αιγαιοπελαγιτικό νησί", τι κυνηγούσε το ρολό με το χαρτί υγείας υπό τους ήχους μουσικής bach ένώ το σπίτι μοσχομύριζε σοκολάτα ρόφημα, τι έβγαζε στα ξαφνικά τα μουσούδια του από θάμνους με λουλούδια, τι κηνυγούσε παπάκια χοροπηδώντας χαρωπά στο χιόνι.... ό,τι είναι "πουτανιάρικο" για κουτάβι, όλα τα έκανε το μαλακισμένο, λες κ είχε σκηνοθέτη κ σεναριογράφο που το καθοδηγούσαν.

Ε δεν θέλει κ πολύ α άθρωπας. Με όλα αυτά τα νάζια κ τις τρυφερότητες κ τις τσαχπινιές ο Γιώργος, την ημέρα που τον ξαναπέρριψαν από το "Αγρότης Μόνος Αγάμητος Ψάχνει", αρπάει τον κούταβο κ του ρίχνει ένα σφύριγμα περιποιημένο. Του κακόμοιρου του σκύλου από την φόρα του σφυρίγματος του ίσιωσαν τα αυτιά, που μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν κρεμαστά [αν κ ο κτηνίατρος είπε ότι απλά ήταν ώρα τους να συμβεί κ δεν είχε να κάνει με το σφύριγμα του Γιώργου].

Το σκυλί έπαθε ένα ταράκουλο, αλλά γλήγορα συνήλθε. Στο επόμενο σφύριγμα είχε ψιλοσυνηθίσει, στο επόμενο ακόμα περισσότερο, ε κάποια στιγμή δεν του έκανε εντύπωση, καθόταν κ τις έτρωγε αδιαμαρτύρητα.

Συμπέρασμα: τίποτε δεν είναι πιο βαθιά καυλωτικό από την βαθιά ανεπιτήδευτη τρυφερότητα.

the end

ΥΓ (φαντάσου ότι το παρακάτω ανεβαίνει σιγά σιγά από το κάτω μέρος της οθόνης. πως είναι στο τέλος ταινίας που σου λένε τι απέγιναν οι πρωταγωνιστές; α γειά σου):
Το σκυλάκι κατάφερε
να ξεφύγει απο την
επιρροή του Γιώργου
κ ίδρυσε την Μη
Κυβερνητική Οργάνωση
Α-ΓΑΒ-ΜΗΣΟΥ (κατά
της κτηνοβασίας στο
χώρο της εργασίας
κ του κηνυγιού).
Ο Γιώργος συνελήφθη
για τον βιασμό του
κουταβιού κ αυτή
την στιγμή εκτίει
ισόβια στο Κένελ
"Φίφης". Αρνήθηκε
να απαντήσει στις
ερωτήσεις γι αυτό
το σούπερ ποστ

εξαιρετικά αφιερωμένο στην κωλόγρια που με στέλνει εντελώς αδιάβαστο

με κάθε νέο της ποστ