Πάω εκκλησία.
Θες να έλθεις μαζί μου;
Όχι για να κάνουμε παρέα, στην εκκλησία δεν μπορούμε να μιλάμε, απλά για να το μοιραστούμε.
Έλα.
Μην αναρωτηθείς τώρα αν ο Θεός υπάρχει, η Παναγία και οι Άγιοι αν είναι ιστορικά πρόσωπα... το ξέρω, θα ήθελες να ξέρεις, σε τρώει και σένα η αμφιβολία αλλά, για σήμερα, απλά έλα μαζί μου και ας μην τους έχεις αποδεδειγμένους. Θεώρησέ το ένα χαμένο απόγευμα (που δεν θα είναι) και έλα.
Ξέρεις τι; Έτσι για αλλαγή, για να πάμε κόντρα στην λογική που δεν μας πάει πουθενά, ας πιστέψουμε, τυφλά και παιδικά. Ας πιστέψουμε ότι υπάρχει ένας κόσμος που "αγαπάμε αλλήλους", που κανείς δεν κάνει ότι δεν θέλει να του κάνουν, που οι άνθρωποι αγωνίζονται για την Θέωση και για την ανάσταση, και για να ελλατώσουν τον πόνο εδώ... όχι για την καριέρα και την απόλαυση.
Πάμε, έλα.
Θα ακούμε τους ψαλτάδες να υπερβάλουν λίγο στα φωνητικά τους, θα μυρίζουμε λιβάνι και κερί. Θα γέρνουμε πάνω στο στασίδι, κάπως βαριεστημένοι και κουρασμένοι αλλά και με μία ανεξήγητη γαλήνη μέσα μας. Έχει ανάγκη ο άνθρωπος να πιστεύει σε πράγματα που δεν είναι αποδεδειγμένα... ακριβώς ΕΠΕΙΔΉ δεν είναι αποδεδειγμένα.
Θα βλέπουμε τους περαστικούς να μπαινοβγαίνουν να ανάψουν ένα κερί. Τι τους έφερε να αφιερώσουν 1 λεπτό για να μπουν, θα αναρωτιόμαστε... Κάποια ενοχή, μία αγωνία, η υποχρέωση, ένας χαμένος δικός, η σύμπτωση, η αγάπη, η ανάγκη να πουν ένα ευχαριστώ;
Γύρω μας θα είναι κυρίως μεγάλοι άνθρωποι - οι λίγοι νέοι θα μας τραβούν την προσοχή. Μερικοί φαίνονται ιδιαίτεροι, κάπως πειραγμένοι, σταυροκοπιούνται θεατρικά, μοιάζουν να μην έχουν επαφή με την πραγματικότητα. Τι κρίμα θα σκεφτόμαστε που οι συγκροτημένοι άνθρωποι απαξιώνουν την μεταφυσική της πίστης...
Βλέπεις και σκληρά βλέμματα μέσα στην εκκλησία, ανθρώπων που μάλλον τα έχουν όλα τακτοποιημένα, αυστηροί, άτεγκοι.
Όμως τα γλυκά βλέματα είναι πιο πολλά. Ας μείνουμε σε αυτά, ας προσπαθήσουμε να γλυκάνουμε και το δικό μας.
Έλα μαζί, και ας μην είσαι σίγουρός. Έλα με όχημα την αμφιβολία.
Έλα για να πούμε ένα ευχαριστώ που εγώ και εσύ μπορούμε να πάμε παρέα στην εκκλησία, να μην μιλάμε, να κάτσουμε και μακρυά ο ένας από τον άλλο και παρόλα αυτά να είμαστε μαζί.
18 comments:
<3 αγαπώ
Μ.
Αν και ο καθένας βρίσκει την εκκλησία και τη γαλήνη του σε διαφορετικά πράγματα, στο post σου βρήκα μια πολύ ποιητική αντίληψη για το νόημα της Μεγάλης Εβδομάδας.
Καλό Πάσχα λοιπόν Πρόβατε,όπως το επιθυμείς και το περιγράφεις. :)
Συντροφικότητα ε; Και λίγο ρομάντζο.. μ'αρέσει.. :)
Οπου γαληνεύει ο κασθένας. Η εκκλησία αποτελεί για πολλούς από εμάς comfort place (καλέ πώς λέμε comfort food ? Αυτό!).
ο Μεγαλος Ερωτικος...το πιο ομορφο μεγαλοβδομαδιατικο κειμενο που διαβασα,δεν ειναι τυχαιο τπτ τελικα....
Πίστεψέ με ένιωσα την ανάγκη να έρθω μαζί σου.... Από τα γλυκύτερα κείμενα που έχω διαβάσει.... Και συμφώνησα... σε όλα...
Να τα προσέχεις αυτά τα συμπτώματα. Να ξέρεις ότι υπάρχουν φίλοι και οικογένεια που μπορεί να σε βοηθήσει.
Αν όχι, καλύτερα να δεις κάποιον ψυχολόγο.
Καλύτερα να ξεμπερδεύεις με αυτά τώρα, γιατι όσο μεγαλώνεις γίνονται χειρότερα τα πράγματα.
Φιλικά,
ο Anonymous.
...
Αχ προβατίνο τι μου θυμιζεις! Αγάπησα την εκκλησία μόνο και μόνο γιατί εκεί μεσα δούλευε ο παππούς μου. Αγάπησα τις ψαλμωδιες, γιατι τις έλεγε αυτός. Δεν πιστευω τυπικά, ούτε αγαπούσα άλλη εκκλησία εκτός από αυτή που ήταν ο παππούς μου. Τώρα όμως, κάθε εκκλησία μου τον θυμίζει. Ακούγεται εγωκεντρικό, αλλά όλοι για προσωπικό λόγο πηγαίνουν σε αυτήν.
τωρα εγω θα σας τη σπασω. Και δεν ειναι οτι δεν πιστευω, ειναι πως το να ακουω το μαλακα το τραγοπαπα να τσιριζει και τον ψαλτη να κραζει να μιλανε για αγαπες και μετα να αφοριζουν ολους εμας στην πλουμιστη χρυσοστολιστη εκκλησια ενω ο κοσμος καιγεται..σορυ αλλα το χω χ$%^νο..
σορυ ρε προβατε αλλα αυτοι το γαμ&&^σαν το θεμα.. Και οσο και αν καταλαβαινω το point του post σου, αυτες πλεον οι εικόνες εχουν συνδιαστει με οτι αρνητικο...
DAN
Με έπεισες να σε ακολουθήσω :)Είναι ανακουφιστικό να πιστεύουμε σε κάτι και να δίνουμε τόνο παραμυθιού στην ζωή μας μερικές φορές, χωρίς να αναιρείται βέβαια η απέχθεια μου για την εταιρία ΕΚΚΛΗΣΙΑ Α.Ε., όπως έχει καταντήσει σήμερα...Ισχύει πάντως ότι αυτός ο χώρος αφήνει μια ηρεμία στην ψυχή, αν και [προσωπικά] τον προτιμώ άδειο! Καλό Πάσχα Πρόβατε!
<3
Εγώ πάλι πιστεύω οτι οι εκκλησίες δεν θα πρεπε να υπάρχουν.Οι άνθρωποι που θέλουν να δοξάσουν το θεό τους καλύτερα να το κάνουν αυτό στη φύση...Οι ναοί αυτοί μου φαίνονται ψυχροί, ψεύτικοι και δεν με εμπνέουν καθόλου.
Δεν ξέρω αν θα πάω στην εκκλησία. Εσένα δεν σε γνωρίζω, από τους φίλους μου δεν προβλέπεται να έχω τέτοια πρόταση, κι όσο για μένα, θα νοσταλγήσω τον Επιτάφιο του χωριού μου, τις τύψεις που κατάλυσα τη νηστεία τρώγοντας στη ζούλα ένα αβγοκούλουρο (άκου τώρα!), τα καινούργια παπούτσια, τους όμορφους γονείς μου, φευγάτους πια...
Μπορεί και να πάω, αλλά μόνο για ένα κερί στους όμορφους γονείς μου -χωρίς πίστη, χωρίς ελπίδα, αλλά με όση αγάπη χρειάζεται, ώστε ν' ανάψω το κερί, κι ας μην πιστεύω, κι ας μην ελπίζω...
Καλά να είσαι, Πρόβατε!
Μ. :-) και εγώ αγαπώ xxxxx
silveriana μου! και εσύ καλό Πάσχα με όλα τα καλά του θεού! χαίρομαι που σου άρεσε η αναπαράσταση αυτή xxxxx
Ηφαιστιωνάκο μου! xxxxx
Mary Ka, ναι ναι, πολύ καλά το έθεσες, comfort place! xxxx
maxime αχ εσύ μεγάλε ρομαντικέ! xxxxxxxx :-)
Drmakspy αχ αχ έλα τότε έλα! :-)
anonymous κ όμως όσο μεγαλώνω, γίνονται καλλίτερα τα πράγματα χεχεχε είμαι κλασικό και σέξικο παράδειγμα late bloomer!
Lina καθόλου εγωκεντρικό δεν ακούγεται αυτό που λες, συμφωνώ! και τι τυχερή που είσαι που έχεις τέτοιες εικόνες να αντλείς, πραγματικά! xxx Καλό Πάσχα να περάσεις υπέροχα στις διακοπές σου με το Σουρ!
dan καταλαβαίνω τι λες, πολύ καλά, αλλά αφ ενός υπάρχουν και άλλες αναπαραστάσεις της εκκλησίας (δες Lina από πάνω ας πούμε)! Αφ ετέρου, δε, η πίστη είναι ευτυχώς ανεξάρτητη από την εκκλησία, όχι; φιλιά πολλά :-)
p@uline πάμε πάμε και θα σου κάνω το χατήρι να πάμε όταν είναι άδειος ο χώρος! (συμφωνώ κ εγώ απεχθάνομαι Εκκλησία ΑΕ όπως πολύ καλά την λες, αλλά ο ναός μπορεί να υπάρχει και "ανεξάρτητα") μπεε
ανώνυμε 10:50 xxxxx
Dorian_Gray τι έχει να πει γι αυτό ο Τένεση; :-P (καλό Πάσχα φίλε μου καλέ)
Anonymous 09:00 χεχε κ όμως με γνωρίζεις περισσότερο από όσο με γνωρίζουν κάποιοι που έχουμε συστηθεί! Μην τυρρανιέσαι με το αυγοκούλουρο, και τους φευγάτους γονείς και όλα, να λες πόσο τυχερός είσαι που έχεις τόσο γλυκά πράγματα να θυμάσαι, και να θυμάσαι ότι αφού έχεις αγάπη έχεις το σημαντικότερο! Καλό Πάσχα, με ακόμη περισσότερη αγάπη!
Ακόμα και για έναν άθεο, μια επίσκεψη σε εκκλησία τέτοιες μέρες κάτι θετικό αφήνει: η ψαλμωδία (αν είναι καλή, βυζαντινή), η ομοφιά των εικόνων, η αρχιτεκτονική του ναού, η συναναστροφή με άνθρώπους που δύσκολα συναντάς τυχαία.
Αλλά γρήγορα η ζωή, η πραγματική ζωή μέ ξαναφέρνει στην πραγματικότητα: όταν ωραίος έφηβος ασπάζεται την εικόνα, τα ηδονικά χείλη του, τα χέρια του για χάδια, η όλη κορμοστασιά! Σκέψεις ίσως «ένοχες» για τον πιστό, πόσο ελκυστικές κι εντελώς απενοχοποιημένες όμως για κείνον που δεν πιστεύει, που δεν δεσμεύεται από ψεύτικη ηθική...
http://xenikos.blogspot.com
Ξενικέ, όλα είναι κομμάτι της ζωής, όχι; και ο έρωτας και η εκκλησία και η πίστη.
Μην πέφτεις στην παγίδα πάντως να θεωρείς το ένα αντίθετο του άλλου!
καλή ανάσταση!
Post a Comment