Καλό μήνα, με μια δυναμωτική σειρά σκέψεων

Σήμερα στην λειτουργία διαβάστηκε η περιβόητη Α' Επιστολή προς Κορινθίους του Απόστολου Παύλου. Μου φάνηκε πολύ σχετική με την εποχή μας και, (να τολμήσω να γράψω την πιο αξιομίσητή μου φράση; τολμώ) πιο επίκαιρη από ποτέ.

Και βασικά τώρα προσπαθώ να το ρίξω και καλά στο αστείο αλλά δεν πιάνει το κόλπο. Μακάρι να είχαμε όλοι στο μυαλό μας περισσότερο όσα λέει το απόσπασμα. Στεναχωριέμαι που δεν... χμφ χμφ χμφ

Μεταφράζω, άτεχνα:
Εάν ξέρω όλες τις γλώσσες που μιλούν οι άνθρωποι και οι άγγελοι, αλλά δεν αγαπώ, δεν είμαι τίποτε περισσότερο από ένα όργανο που βγάζει κενούς ήχους
Και εάν είμαι προφήτης και ξέρω όλα τα μυστήρια του κόσμου και κατέχω όλη την γνώση στην γη και έχω πίστη που μπορεί και βουνά να μετακινήσει αλλά δεν αγαπώ, τίποτε δεν είμαι
Και αν μοιράσω ότι έχω και δεν έχω και ρίξω και το σώμα μου στη φωτιά για να αποδείξω την πίστη μου αλλά αγάπη δεν έχω, δεν κερδίζω τίποτε - γιατί το κέρδος είναι το να αγαπάς
Η αγάπη αντέχει τα βάσανα της ζωής, η αγάπη είναι ευγένεια, η αγάπη δεν ζηλεύει, δεν υπερηφανεύεται και δεν αγριεύει
Δεν έχει κακή συμπεριφορά, δεν απαιτεί, δεν μπορείς να την προκαλέσεις, δεν έχει κακές σκέψεις
δεν χαίρεται με την αδικία του κόσμου, και όπου δει αλήθεια, την επιβραβεύει
Η αγάπη είναι δύναμη, είναι πίστη και ελπίδα, είναι υπομονή
Η αγάπη δεν χάνει την αξία της όπως όλα τα άλλα που κάποτε κάνουν τον κύκλο τους: και οι προφητείες και γλώσσες και οι γνώσεις.
Διότι κανείς δεν μπορεί να ξέρει τα πάντα και να προφητεύει τα πάντα.
Και όταν έρθει η ώρα που θα αποκαλυφθεί το όλο, όλα όσα το αποτελούν θα είναι λιγότερα από αυτό.
Όταν ήμουν παιδί, μιλούσα σαν παιδί, σκεφτόμουν σαν παιδί, αντιλαμβανόμουν τον κόσμο σαν παιδί. Όταν όμως έγινα άντρας, άφησα πίσω τα παιδικά φερσίματα.
Διότι τώρα βλέπουμε ο ένας τον άλλον μέσα από ένα βρώμικο γυαλί - αλλά κάποτε θα είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα ξέρουμε λίγα ο ένας για τον άλλον, αλλά κάποτε θα ξέρουμε τα πάντα και εμάς επίσης θα μας ξέρει ο άλλος ολοκληρωτικά.
Τώρα λοιπόν, ας πορευτούμε με πίστη, ελπίδα και αγάπη. Από τα οποία τρία αυτά, η αγάπη είναι το σημαντικότερο.

και το πρωτότυπο σε περίπτωση που είσαι άνθρωπας ποιότητας ή τριτοδεσμίτης ή και τα δύο:

ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.

καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν ὥστε ὄρη μεθιστάναι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐθέν εἰμι.

κἂν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυχήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται ἡ ἀγάπη, οὐ ζηλοῖ, [ἡ ἀγάπη] οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,

οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν,

οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ:

πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.

ἡ ἀγάπη οὐδέποτε πίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται: εἴτε γλῶσσαι, παύσονται: εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται.

ἐκ μέρους γὰρ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν:

ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται.

ὅτε ἤμην νήπιος, ἐλάλουν ὡς νήπιος, ἐφρόνουν ὡς νήπιος, ἐλογιζόμην ὡς νήπιος: ὅτε γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου.

βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι' ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον: ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.
νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα: μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη.