Friday, July 08, 2011

Κουζίνα φτωχή, συμπεριφορά ακόμα πιο φτωχή

Υπάρχει ένα εστιατόριο στο Παγκράτι, πολύ κοντά στο Καλλιμάρμαρο, σε έναν ωραίο κεντρικό πεζόδρομο.

Έχει όλα τα καλά: ωραίο φαγητό, ωραία τοποθεσία (ok, τηρουμένων των αναλογιών - αν σκεφτείς ότι είναι εντελώς στο κέντρο της Αθήνας), ωραία διακόσμηση, ωραίο κατάλογο με πρωτότυπα και ιδιαίτερα πιάτα και χωρίς περιττά.

Φευ, όμως - σε αυτό το εστιατόριο, όταν πηγαίνεις, δεν περνάς τόσο καλά όσο θα περίμενες από ένα κατάστημα που έχει την τύχη να διαθέτει όλα αυτά τα γερά χαρτιά.

Βλέπεις, οι άνθρωποι που το τρέχουν, με εξαίρεση μία μόνο πολύ ευγενική κοπέλα, έχουν πάρα πολλά νεύρα. Αλλά πάρα πολλά. Και ακόμα περισσότερο attitude. Κάθε φορά που πάω, πες 6 φορές τον τελευταίο χρόνο, το διαπιστώνω.

Είναι λες και έχουν τελειώσει την Ανωτάτη Αχαμογελαστική με μεταπτυχιακό με Όνορζ στην Ξυνητική Επιστήμη.

Την τελευταία φορά που πήγα, λίγες μέρες πριν, ήμουν με μεγάλη παρέα 6 ατόμων. Ο άνθρωπος που πήρε την παραγγελία μας, επειδή το συζητούσαμε το τι θα φάμε και δεν είμασταν απολύτως αποφασισμένοι τι θέλουμε, μας παράτησε σύξυλους μόλις είπε το κυρίως φαγητό του ο τελευταίος από εμάς. Ενώ θέλαμε να παραγγείλουμε κρασί και κάτι επιπλέον.

Ok, καταλαβαίνω. Αν είσαι σερβιτόρος είναι κάπως σπαστικό να σε καθυστερεί μία παρέα που έχει κέφια και γελά και συζητούν τα μέλη της μεταξύ τους και μάλιστα στο επίπεδο "θα πάρω Σολωμό" "τι; πάλι Σολωμό; τι θα πει ο κόσμος, πάρε κάτι πιο μίνιμαλ, δοκίμασε έναν Ελύτη βρε αδελφέ, μία Δημουλά, καλοκαίρι είναι".

Αλλά όμως, για στάσου... Ίσως και να μην είναι τόσο σπαστικό τελικά.

Όταν ήμουν, στα μικράτα μου, σερβιτοράκι και μου τύχαιναν τέτοιες παρέες, δεν τσατιζόμουν καθόλου, καθόλου! Δεν έκανα την ξυνή πειθαρχημένη Γερμανίδα ότι τάχα μου χαλάνε τον ρυθμό του σερβιρίσματος και ότι δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Σιγά γλυκειά μου. Σερβίρεις, δεν διευθύνεις την Συμφωνική της Μασσαχουσσέτης σε έργα Άρβο Παρτ. Νησάφι, κράτα τα άλογά σου λίγο!

Αντίθετα! Έλεγα από μέσα μου για την παρέα "αχ, αχ τι τυχεροί άνθρωποι που έχουν τέτοιους φίλους, που είναι μέλη τέτοιας χαρούμενης παρέας, άραγε ξέρουν πόσο μοναξιά υπάρχει στον κόσμο και τι πολύτιμο είναι αυτό που έχουν;". Και "αχ να είχα κι εγώ κάποτε μια τέτοια παρέα φίλων, λυγμ λυγμ γουήσ γουήσ εντατίκ". Ήθελα να κρατήσει ώρα αυτή η παραγγελία, να ζήσω όσο περισσότερο γίνεται την χαρά αυτής της παρέας και ένοιωθα τυχερός που τους είχα πελάτες. Αισθανόμουν ότι το βράδυ ήταν από τα ωραία φωτεινά βράδια που έχει πότε πότε η ζωή μας!!!

Και ναι, καταλαβαίνω ότι λίγοι, πιθανώς, άνθρωποι το βλέπουν έτσι το πράγμα. Το δέχομαι και το σέβομαι αυτό! Αλλά από αυτό το σημείο, του να μην γουστάρω πολλά πολλά, να πηγαίνουμε στο "σε κοιτάζω τσατισμένος και κάπως επειδή με καθυστερείς" ε όχι, δεν το δέχομαι. Όπως θεωρώ απαράδεκτο να σηκώνεσαι και να φεύγεις έτσι πάνω από το τραπέζι, χωρίς να ρωτήσεις αν είμαστε εντάξει ή αν θέλουμε κάτι άλλο.

Σημαντική λεπτομέρεια: Αυτήν την συμπεριφορά δεν την είχε σερβιτόρος υπάλληλος του καταστήματος, είμαι σίγουρος ότι δεν θα περνούσε καν από το μυαλό του. Το πολύ πολύ να μας έλεγε κάτι του τύπου "να σας δώσω ακόμη 5 λεπτά να αποφασίσετε;". Την ξυνίλα και το attitude τα είχε ο ιδιοκτήτης... Μπράβο σου μεγάλε! Έγινες επιχειρηματίας για να μπορείς να κάνεις μούτες στους πελάτες σου. Αυτό έχω καταλάβει εγώ. Συγχαρητήρια.

Ας είναι. Το συζητήσαμε γελώντας μεταξύ μας αλλά δεν χάλασε το κέφι μας καθόλου από την ξυνή. Φάγαμε καλά, γελάσαμε πολύ, κάναμε παρέα, συζητήσαμε... Δεν μας έριξε, εννοείται, ούτε το γεγονός ότι με λογαριασμό που έφτανε το μισό βασικό μισθό δεν μας πρόσφεραν ούτε ένα σφηνάκι. Δικό τους είναι το πρόβλημα, όχι δικό μας.

Και να πω και την αλήθεια, δεν μπαίνω καν στην διαδικασία να πω "δεν θα ξαναπάω". Θα ξαναπάω. Τι φταίει τώρα ο άνθρωπος στην κουζίνα, η σερβιτόρα, οι άνθρωποι που καθαρίζουν, οι προμηθευτές να χάσουν το "μεροκάματό τους" επειδή ο ιδιοκτήτης ενός μαγαζιού έχει 14 διήμερες περιόδους το μήνα; δεν φταίνε.

Ευτυχώς που υπάρχει και το blog και μπορώ να διαχειρίζομαι τις σκέψεις και τα συναισθήματα αυτά χωρίς να χρειαστεί να πλήξω κάποιον.


(όχι πες.... πόσο ζεν είμαι; αλήθεια τώρα, πόσο; πόσο έχω κάθε δικαίωμα να απαιτώ να με αποκαλείτε φρομ νάου όουν "Μπηγκ Ζεν Μάστερ Σηπ;" πες, πόσο;)

27 comments:

athinovio said...

Κοινωνική εστίαση (για τους εργαζόμενους στο μαγαζί) πρώτη φορά ακούω.
:)
Ωστόσο είναι και αυτό μία μορφή αγώνα, αντισυμβατική.

Το προβατάκι σου σκίζει.

Lina said...

εγω θα του το λεγα καταμουτρα παντως... οχι με αγενεια, απλα. "κυριε Πεογλου, θα ειμαι ειλικρινης μαζι σας. Το μαγαζι ειναι πολυ καλο κ η κουζινα επισης, αλλα εχω πιασει τον εαυτο μου να μη θελει να ρθει στο μαγαζι,γιατι νιωθω ψυχροτητα. Ειμαι σιγουρος οτι εινα;ι η πολιτικη του μαγαζιου κ δεν ειστε στ αληθεια μπουρτζοβλαχος, αλλα θα ηθελα περρισοτερη προδερμ για να ξαναρθω."

κι αμα δε σου ζηταει κουπονιο για σεξακι με εξτρα σπανκιν, να μην αξιωθω να χαιδεψω τις μπουκλες σου!

Provato said...

athinovio α ωραία το έθεσες, δεν το σκέφτηκα έτσι εγώ "κοινωνικά" αλλά το δέχομαι χεχεχε! :-) το προβατάκι ευχαριστεί και ανταποδίδει τον καλό λόγο! xxx

Lina, καταρχήν την μπούκλα θα την χαιδέψεις θες δεν θες, έχουμε καρμικό σεξάκι γραμμένο εμείς χεχεχε. κατά τα άλλα, ε λοιπόν δεν έχεις καθόλου άδικο, ίσως την άλλη φορά που θα πάω αν μου δοθεί αφορμή να κάτσω να κάνω την κουβέντα. Φυσικά θα την κάνω πολύ ώριμα, πολύ πχιοτικά εκτός αν πει καμμία μαλακία ο τύπος ε που τότε θα γίνει της κολάσεως, σόρη αλλά πόση ανωτερότητα πια να δείξει ένας άνθρωπας; περαστικά κι από εδώ μπαδεγουέη! :-)

Flonsavardu said...

ή είσαι άνθρωπας της ποιότητας τέλος πάντων ή δεν είσαι- και το πρόβατο είναι και του ξέρουμε όλοι αυτό. γιου γκόου μπηγκ ζεν μάστερ σηπ!

(να την κάνεις την κουβέντα άλλη φορά, μην τον αφήσεις έτσι τον μπουρτζόβλαχο)

Hfaistiwnas said...

Προβατοθεός!!!!!
Έχεις τα δίκια σου.. η αλήθεια είναι ότι αν δεν μου κάνει το κλίμα σε ένα μέρος.. δεν μου αρέσει να ξαναπάω.. εκτός αν μου αρέσει κάποιος.. ;)
Καλό ΣΚ!

Provato said...

flo μου αγαπημένη, χεχεχε ναι ναι θα την κάνω την κουβέντα μετά από απαίτητηση των τηλεθεατών ζετέμ ζετέμ εντατίκ :-)

ηφαιστιωνάκο μου, αχ ναι αν μας αρέσει κάποιος είναι ο νούμερο ένα λόγος να πηγαίνουμε σε ένα μαγαζί, δεν το συζητώ! :-)

sstamoul said...

Συμφωνώ με τη Lina. Ο ξυνός δε θ' αλλάξει τη συμπεριφορά του αν δεν το καταλαβαίνει ότι είναι ξυνός, ή ότι η ξυνίλα του φτάνει σε σένα. Θα του κάνεις χάρη αν του το πεις (πριν πεις στον εαυτό σου "σταματάω να πηγαίνω"), θα τον γλιτώσεις απ' το να το πουν αυτό άλλοι. Και αν είναι σωστός, θα σ' ευγνωμονεί γι' αυτό.
Κατά τα άλλα να περνάς καλά προβατάκο, να απολαμβάνεις τις παρέες σου, τ' αστεία σας, τα φαγητάκια σας και τα κρασάκια σας (και όλα τα υπόλοιπα).

Anonymous said...

Επειδή είχα την τιμή να είμαι ο ένας από τους 6 συνδαιτημόνες σας διαβεβαιώ ότι ο πρόβατός μου τα λεέι μια χαρά. Πολύ θα ήθελα να τα χώσω στον ιδιοκτήτη. Οταν δίνω χαρούμενα τα λεφτά μου απαιτώ σεβασμό από τον άλλο. Ναι ωραίο το φαγητό δεν λέω αλλά η ξυνίλα ξυνίλα. Πρόβατε, μήπως ο τύπος τελικά το έχει κάψει το μυαλουδάκι του ? Λες?

Provato said...

sstamoul α ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια, χμφ χμφ σωστά λες, ίσως πρέπει να το κάνω ρηφρέημ το πράγμα και να καταλάβω ότι αν του μιλήσω του κάνω εξυπηρέτηση... χμφ χμφ χμφ λες να του γράψω ένα γράμμα; :-)

δημ, ααααα ευχαριστώ για το σχόλιο λοβ, και εγώ το σκέφτηκα ότι είναι λίγο κουνημένο το πράγμα αλλά.... σάμπως ο μόνος είναι. τι να πω... σε φιλώ πολύ πολύ περαστικά περαστικά :-)

thalassamov said...

:))))))))))))))))))))))))))))))))))

δεν πειράζει για τη συμεπριφορά τους, απολαμβάνουμε το κείμενο σου!

Provato said...

hey! thalassamon πολύ σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου, ευχαριστώ ευχαριστώ εντατίκ :-) xxx

Takis X said...

Εντατίκ και εντατίκ..Αμαν πια.

Εγω ξέρω πάντως οτι κάτι θα κανες στη κοπέλα.Δεν μπορεί. Κάτι θα της είπες .Μήπως της είπες τίποτις για τι ακάουντ της?

Ξέρω τι τέρας είσαι.Η μπας κι εστρωσες? Αλλα να το ξέρεις. Καμια καλή πράξη δεν μένει ατιμωρητη κι οσο καλό πρόβατο και να σαι σ`αυτη τη ζωή πάντα θα βρίσκεται ο λάθος τσοπάνος να σε εκμηδενίσει.

τι να πω πια σ`αυτη προβατοζωη. Προβοτοκουραστηκα. Σε φιλώ στην μουσούδα σου.

dimitris.be said...

…και που να ζούσες στο Βέλγιο καημενούλη μου! Που μπαίνεις σ' ένα μαγαζί ας πούμε κι ο πωλητής ή η πωλήτρια σου λένε "Ακούω!" με ύφος Τούρκου Γενίτσαρου to λιγώτερο που μιλάει από μόνο του και σου ουρλίαζει κατάφατσα: "άει τσακίσου από δω ρε"! Και δε μιλάω για εξαιρέσεις, αλλά για τον κανόνα. Έτσι για να δεις ότι υπάρχουν και χειρότερα... :-)

Provato said...

taki μου αγαπημένε, τι να πεις και εσύ, τι να πω και εγώ, δεν ξέρω, αλήθεια. η κούραση είναι κακό πράγμα αλλά όχι το χειρότερο. Περνάει με ξεκούραση, σε αντίθεση με άλλα που δεν περνάνε με τίποτε αγάπη. σε φιλώ πολύ στην δικιά σου μουσούδα και σου θυμίζω - ας μην το παίρνουμε κάθε τι τόσο προσωπικά. αυτό εμένα με βοηθά. φτου σκόρδα για τους κακούς τσομπάνηδες, φτου σκόρδα μακριά από μας :-) xxx

dimitris απαπαπαπα νόμιζα ότι όλο αυτό ήταν έρμπαν μηθ, για την αγένεια των ελβετών, αχ συγγνώμη τώρα ειλικρινά αισθάνθηκα άσχημα, εσύ ζεις ένα δράμα και εγώ κάνω ανάλαφρα ποστ. λυγμ λυγμ συγγνώμη σου ζητώ συγχώρησέ με, πέφτω στα πόδια σου μπροστά να μου δώσεις άφεση :-) χμφ χμφ χμφ χμφ

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός said...

Κοιτάξτε, επειδή δεν είμαι καθόλου ζεν, ως σερβιτόρος νομίζω ότι όχι απλώς δεν θα είχα υπομονή να σας ακούω να λέτε για Σολωμό και Δημουλά ("εστιατόριο είναι, κύριος, δεν είναι η Στοά του Βιβλίου"), αλλά θα σας έκανα κάτι σαν αυτό εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=i08gXorAJus

Και επειδή ούτε ως πελάτης ανέχομαι πόζες, θα αντιστρέψω την σκέψη σας: τι φταίει το παραδίπλα μαγαζί και οι σερβιτόροι του που είναι ευγενικοί και έχουν και καλό φαγητό να χάσουν το μεροκάματό τους επειδή αντί γι' αυτούς προτιμήσαμε το ποζεράδικο;

Γενικώς, όπως καταλαβαίνετε, καλύτερα να μένω σπίτι μου.

Provato said...

Κωνσταντίνε ελπίζω τα υποθετικό γιαούρτι να ήταν βιολογικό, τουλάχιστον. χεχεχε


Όσον αφορά στο παραδίπλα μαγαζί, ε καλά, μην τα βάζουμε πια και όλα στο ζύγι, να βγω να φάω είπα, δεν θα κάτσω να κάνω υπολογισμούς που πρέπει και αξίζει να πάω.

και όχι, να μην μένεις σπίτι, πλήττεις την οικονομία!

ΥΓ - ΣΙ ΧΑΙ ΝΟ ΜΑΙ τις ταινίες του Βέγγου. Παρακαλώ να σημειωθεί στα πρακτικά

Περσέας said...

προβατάκι μου μάλλον είχες την τιμή να παραγγείλεις απτήν δευτερομπατζανάκαινα της Μέρκελ και της Αλεξανδράτου εξ ου και το λεμονάτο ύφος.Πάντως πρόβατο είσαι αχάριστος αν το αυγολέμονο στον Σολωμό σου δεν είναι καλό ή (Δ)λημουλάντα σου είναι πολύ πολύ αραιή δεν έχεις παρά να φωνάξεις την εν λόγω σερβιτόρα και τσουπ το λεμονάκι.
Καλό Σ/Κ

Anonymous said...

Ρε Πρόβατε, "αν είσαι όπως δείχνεις, εγώ σκοτώνομαι" που λέει και το ασμάτιον. Σωστό σε βρίσκω. Και ζεν. Και μάγκα. Μείνε έτσι, φίλε μου.
Μαρία

turigr said...

Στο επόμενο που θα πας, να παρακαλάς να μη σε βάλουν να πλύνεις τα πιάτα!!!

Amici S.Demetrio Bologna said...

mborei na xei krisi to magazi gia auto na einai apotomos isws.epifylakh,agoraste to magazi,onomasteto grattare h pangrattare,..(pangrati). grattare shmainei xynw sta italika...

Anonymous said...

ε μα κ εσεις τι πατε κ ξαναπατε αφου ειναι μαλακες??εμ τους αφηνετε τα φραγκα σας,εμ σας τη σπανε με την ξινιλα τους.

τελικα το φαγητο ειναι καλο η χαλια??το λεω γτ μιλας για φτωχη κουζινα στον τιτλο..

Provato said...

περσέα λες να έπεσε σε χάη σοσάηετη; χεχεχε :-)

μαρία, ετοιμάσου, ράψου, ντύσου, έρχομαι να σε ζητήσω από τον πατέρα σου! :-) σε ευχαριστώ για το σχόλιο, το πως είμαι πάντως να ξέρεις είναι αποτέλεσμα αλλαγής και προσπάθειας. τα καλλίτερα έρχονται (ειδικά μετά τους γάμους μας)

sandemetiobologna όχι το μαγαζί, φτου σκόρδα, δεν περνά κρίση, γενικά πάει καλά. Και είναι ανόητο να αντιμετωπίζει την κρίση με νεύρα προς αυτούς που το "στηρίζουν" τους πελάτες. grazie για το γκρατάρε, χρήσιμη λέξη χεχεχε

the_man ρε συ αυτό εξηγώ, γιατί επιμένω να πηγαίνω... το φτωχή κουζίνα του τίτλου είναι χιντ χιντ εντατίκ, :-)

turigr φτου φτου σκόρδα σκόρδα :-)

Αμερικλάνος said...

Σε αυτό το θέμα έχω βρει την υγειά μου γιατί εδώ χάμω ο μισθός μισθός των σερβιτόρων είναι από τα πουρμπουάρ οπότε γίνονται όχι χαλί, όχι μοκέτα, ΚΑΤΣΑΡΙΔΑ να τους πατήσεις.

Τουρνέ στα νησιά said...

Σε κάθε περίπτωση προτιμώ την καλή κουζίνα με το κακό σέρβις από την κακή κουζίνα και το καλό σέρβις (ο συνδυασμός καλής κουζίνας και σέρβις είναι επιθυμητός αλλά σπάνιος).
άρα εφόσον είναι ιδιοκτήτης και δεν μπορεί να απολύσει τον εαυτό του (αν και δεν μου ακούγεται κακή ιδέα) καλύτερα στο σέρβις παρά στην κουζίνα.

Υ.γ δεν σε πέτυχα στο σπίτι των παιδιών στα Εξάρχεια (και μπορούσα να έρθω εκείνη την ημέρα) και καταστενωχωρέθηκα

Provato said...

αμερικλάνε, τα ξέρω τα ξέρω τα της Αμερικής, και εμένα μου είχε κάνει πολύ εντύπωση αυτό που λες όταν είχα πάει, δεν μου αρέσει όμως να λες κατσαρίδες τους εργαζόμενους, στεναχωριέμαι.

Τουρνέ, αχ και εγώ στενοχωρήθηκα που δεν βρεθήκαμε, δεν πειράζει, θα ξαναπάω στα παιδιά και θα κάνουμε επανόρθωση, α πρόμης! πρόμης και εσύ όμως! Και εγώ προτιμώ πάντως κακό σέρβις καλή κουζίνα παρά το αντίθετο... xxxx

Anonymous said...

......αλλά, το προβατάκι είναι εξαιρετικό!!!

Konstadina

Provato said...

konstadina μουουουουουυουοουο :-)