Thursday, August 25, 2011

Στο μυαλό του Steve Jobs

Ο Steve Jobs ήταν πάρα πολύ στεναχωρημένος.

Το είχε φέρει απ εδώ, το είχε φέρει απ' εκεί, είχε προσπαθήσει να αποφύγει τον αναπόφευκτο και τραγικό μονόδρομο, αλλά μάταια... Δυστυχώς, μόνο μία λύση υπήρχε στο πρόβλημά του. Να παραιτηθεί από την Apple.

Τώρα, καθώς περπατούσε στην υπέροχη παραλία της Κάτω Μαγούλας Καλιφόρνιας (ή όπως τέλος πάντως λέγεται η υπέροχη παραλία που συχνάζουν και κάνουν introspective βόλτες οι πλούσιοι μέσα στο ηλιοβασίλεμα) θυμήθηκε πριν από χρόνια ένα ταξίδι στην Ελλάδα.

Τότε είχε ακούσει μία μελωδία να βγαίνει από το μισάνοιχτο παραθύρι μίας όμορφης χρήστριας mac, γραφίστριας. Η υπέροχη μουσική, γεμάτη γλύκα και θλίψη και αγάπη του είχε καρφωθεί στο μυαλό. Όταν γύρισε Μανχάταν την έψαξε και την βρήκε στο itunes... ήταν ένα τραγούδι του Γιάννη Σπανού και του Πυθαγόρα που λες και είχε γραφτεί για το τέλος της σχέσης του με την Apple.

οι στίχοι, πολύ χαρακτηριστικοί, εκφράζανε με χειρουργική ακρίβεια αυτό που ενοιωθε τούτη την στιγμή. τώρα, την ώρα του πόνου και του αποχωρισμού άρχισε να τραγουδάει... η γλύκα της μελωδίας και το συναίσθημα των λόγων απάλυναν τον πόνο του και του είπαν ότι δεν είναι μόνος σε αυτήν την ζωή. βέβαια, επειδή ο steve είναι άθρωπας δημιουργικός αλλαξε λίγο τους στίχους, αλλά ok δεν πειράζει, του το συγχωρεί ο Πυθαγόρας. Πολλώ δε μάλλον που οι νέοι ανανεωμένοι στίχοι "πατάνε" τέλεια πάνω στη μουσική του Γιάννη Σπανού. Δεν έχεις παρά να τραγουδήσεις την νέα βέρζηον και θα το διαπιστώσεις!



Ηλιοβασίλεμα, συνοικισμός,
βουνό στα στήθια μου ο χωρισμός.
Κι ένα itunes από μακριά,
του Καζαντζίδη το παράπονο γροθιά.

Ηλιοβασίλεμα και παγωνιά,
σκιές οι designers στη γειτονιά.
Και από σένανε ούτε φωνή.
Πού να βρω Macbook Air, πού να βρω υπομονή!

Ηλιοβασίλεμα και στην καρδιά,
τ' app stores έσβησαν για μένα πια.
Απ' τα innovation, στιγμή δε ζει
αφού απόψε δε θα κλάψουμε μαζί.

Η νύχτα έπεσε μαύρο iphone,
χιλιάδες gadgets, μα ποιον να βρω,
να πω πως χάνομαι μαζί σου εγώ
χωρίς applistas, σαν σκοτάδι θα χαθώ

Ηλιοβασίλεμα, συνοικισμός,
βουνό στα στήθια μου ο χωρισμός.
Κι ένα ipod από μακριά,
του Καζαντζίδη το παράπονο γροθιά.

7 comments:

kstinion said...

χαχα οντως πολυ καλο!αν και ο ανθρωπος εχει καρκινο και γιαυτο παραιτηθηκε.του ευχομαστε τα καλητερα α και να κανει επιτελους στα προιοντα του 2 χρονια εγγυηση και οχι ενα!

παντως μου ηρθε μια ιδεα.να ανοιξουμε ενα απλστορ στην ελλαδα που δεν εχει και να παιζει ολη μερα αυτο το κομματι.επιτυχια μεγαλη νομιζω...

Hfaistiwnas said...

χεχε ακόμη δεν είμαστε έτοιμοι για τα αππστορς!!!! Κάνεις την αρχή αν το λανσάρουμε..

Provato said...

ksition ναι 2 χρόνια εγγύηση, συμφωνώ! και πολλά χρόνια υγείας επίσης του ευχόμεθα!

Hfaistiwna έλα, έλα μία χαρά τα πας και τα αππστόρζ! xxxxx

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός said...

Είστε σίγουρος ότι δεν θα καεί ο mac, αν παίξει το άσμα σας;

Ερμής said...

Τρελό ΛΟΛ!

George said...

Άστα αυτά. Παραιτήθηκε για να κλεφτεί μαζί σου και μας ρίχνεις στάχτη στα μάτια. Σας κατάλαβα!

Provato said...

κωνσταντίνε και να καεί ο mac, θα πάρετε άλλο εσείς οι φανατικοί, χεχεχε :-)

ερμή xxxx

An_Lu αυτό το σχόλιο ήταν πολύ ιονέσκο, να το ξέρεις!

George, ίουκ ρε! ίουκ!