20 λόγοι που είμαι υπερχαρούμενος που είμαι Ελληνάκι

1. Η ελληνική κοινωνία πέρασε κρίση επιπέδου εμπόλεμης περιόδου, και όμως δεν σφαζόμαστε στους δρόμους, δεν κάνουμε κρυστάλλινες νύχτες, δεν ξεκινάμε παγκόσμιους πολέμους.

2. Η οικογένεια ακόμα λειτουργεί με τον ελληνικό γαλαντόμο τρόπο. Με 30% ανεργία, έχουμε μικρότερη αναλογία αστέγων από χώρες με πρωτοφανή ανάπτυξη και πρόοδο.

3. Παρά την σκατοκατάσταση, από τα σκατά δεν ανθίζει το μίσος, όπως συμβαίνει σε χώρες θεωρητικά πιο σταθεροποιημένες και πολιτισμένες. Όλα δείχουν πως η Σκατένια Σκοτεινιά θα πάρει το ίδιο ποσοστό με αυτό που πήρε στις προηγούμενες εκλογές, ή και μικρότερο!

4. Παρά την αστάθεια, την ανησυχία για το αύριο, τον αγώνα επιβίωσης οι εθελοντικές οργανώσεις διώχνουν κόσμο που θέλει να βοηθήσει με το υστέρημα του χρόνου/των υλικών αγαθών του.

5. Παραμένουμε αξιαγάπητοι κατά γενική ομολογία!  Φέτος ήρθαν να ζήσουν λίγες έστω μέρες στο φως και την φύση μας περισσότεροι από ποτέ άλλοτε. Και η συντριπτική τους πλειοψηφεία επέστρεψαν στα σπίτια τους ακόμη πιο μαγεμένοι (γκρηκ καμάκι, θένκ γιου!!!)

6. Έχουμε ακόμα πληθώρα από νέους συγγραφείς, νέους τραγουδιστές, νέες ιδέες, νέα βιβλία, νέους ηθοποιούς, νέους σχεδιαστές. Είναι αιθεροβαμώνικο να μην έχεις μερικάματο σταθερό και να θες να καλλιτεχνήσεις; Φυσικά! Αλλά και ο Θερβάντες και ο Βαν Γκοχ πεινούσαν πότε πότε...

7. Η φτωχή ελληνική τάξη ζει καλλίτερη από την μέση τάξη πολλών άλλων κοινωνιών!

8. 5 χρόνια κρίσης, φύγαμε πια για τα καλά από τις χαζομάρες τύπου «φιρμάτο πανταλόνη», «καλή μάρκα γυαλιών», «ακριβό παπούτσι» και τίποτε δεν έχει αλλάξει στις παρέες και τα γκετ τουγκέδα μας. Και τα τουόναζ μπέτα μας.

9. Είμαστε διακριτικοί. Ουσιαστικά και βιωμένα. Όταν δούμε τον δυσκολεμένο θα πούμε «πάμε για καφέ κερνάω εγώ γιατί κλείνω δύο χρόνια με μηζανπλή». Θα πούμε «έλα να φας σπίτι, έφκιαξα πρώτη φορά μακαρόνη με κιμά και θέλω να μου πεις αν το έκαμα καλό». Θα πούμε «Θυμάσαι που το 1974 μου είχες δανείσει 10 ευρώ; ε πάρτα πίσω». Βοηθάμε όμορφα.

10. Οι μισοί φίλοι μου πήγανε για μπανάκια στα εξοχικά φίλων και γνωστών φέτος. Μεγαλοψυχία και χουβαρντιλίκι χελλ γιέα

11. Είμαστε μάγκες και δεν καταστρέφουμε ζωές παραστρατημένων. Πολιτικοί που πιάνονται να κλέβουν, μικρομεσαιοεγκληματίες, λαμογίοφλωροι τιμωρούνται και μετά έχουν την δυνατότητα να συνεχίσουν την ζωή τους (κάποιοι δυστυχώς από αυτούς επιστρέφουν στην λαμογιά αλλά ακόμα και το θετικότερο πράγμα έχει τα αρνητικά του...)

12. Όταν δούμε άνεργο να μας φέρνει στο σπίτι, που τον έχουμε καλέσει, δώρο/κρασί/ τρώει μπάτσα που είναι όλη δική του και του απαγορέυουμε να ξαναφέρει τίποτε.

13. Ακόμα, 6 χρόνια μετά, δεν πετάμε ανθρώπους στον δρόμο από τα σπίτια τους.

14. Δεν θεωρούμε όποιον έχει αντίθετη πολιτική άποψη από εμάς «πορωμένο», ή ότι έχει «ταξικό μίσος» ή ότι κυλιέται στον «βούρκο». Δεν στιγματίζουμε όποιον δεν συμφωνεί μαζί μας.

15. Μας συγκινούν σκοτεινές ιστορίες μικρής κλίμακας, η σχιζοφρένεια, η φτώχεια, το έγκλημα... μας φέρνουν δάκρυα δεν τις θεωρούμε δείγματα αποτυχίας, αλλά ατυχίας «από τους Θεούς». Χαζό ίσως... αλλά τρυφερό!

16. Είμαστε ουσιαστικά ισορροπημένη κοινωνία. Στην Ελλάδα, αυτήν την τόσο οπισθοδρομική χώρα, υπήρξε ένας Βαγγέλης Γιακουμάκης, όχι ένας τον μήνα. Και σε αυτό το τραγικό γεγονός αντέδρασε σύσσωμη η κοινωνία – ουσιαστικά και επιδραστικά. Δεν έχουμε μαζικές δολοφονίες, δεν έχουμε σιωπές των αμνών και σέβεν, δεν έχουμε ανθρωποφαγίες.

17. Έχουμε ανεκτικότητα παρά την έλλειψη θεσμοθέτησης. Το να φανερώσει ή να κρύψει κάποιος την σεξουαλική του ταυτότητα είναι εν πολλοίς θέμα δικής του/της επιλογής και όχι απαραίτητο για να επιβιώσει. Επίσης δεν έχουμε κύμα hate crimes. Ενώ προσωπικότητες όπως η Πάολα Ρεβενιώτη έχουν μερίδιο φωνής τόσο ισχυρό που αγγίζει τα όρια του mainstream.

18. Έχουμε ξεφορτωθεί μόδες όπως τζανκ φουντ και ποτέ μα ποτέ δεν τσιμπήσαμε με τα επεξεργασμένα φαγητά. Τρώμε σε γενικές γραμμές τρόφιμα όπως τα δίνει η θάλασσα, η γη, το δέντρο, (τομάτα, ψάρι, τυρί, πατροπαράδοτο φουντούνι).

19. Αγαπάμε και στηρίζουμε την Έψα, το Σκλαβενίτη, την Μόνικα, τον Βασιλικό, επειδή είναι θέμα καρδιάς να διαλέγουμε ελληνικό πράγμα ανεξάρτητα επίδοσης.

20. Βλέπουμε παντού εχθρούς, ναι, βλακωδώς... αλλά δεν ΚΑΝΟΥΜΕ εχθρούς. Πάμε διακοπές στην Τουρκία και περνάμε εξαιρετικά, καλοδεχόμαστε Γερμανούς, αγοράζουμε σαν μανιακοί βιβλία με ομιλίες του Πάπα της Ρώμης, έχουμε επιχειρήσεις στα Σκόπια.

21. Είμαστε των υπέροχων άκρων. Πιο πολυσυλλεκτικός σε ιδέες πεθαίνεις: Από την μία το άβατο για τις γυναίκες στο Άγιον Όρος, από την άλλη στο 90% των οικογενειών μας κάνουν υπερκουμάντο οι μανάδες μας.

22. Μιλάμε την γλώσσα που ακόμα και αν δεν μάθουμε καμία άλλη (...γκρ γκρ γκρ να μαθαίνουμε όμως, ε; δε θέλω τεμπελιές) μας δίδει πρόσβαση σε μερικά (πολλά!) από τα σπουδαιότερα αρχετυπικότερα κείμενα της παγκόσμια λογοτεχνίας (Όμηρο, Ηρόδοτο, Αισχυλοσοφοκλευριπίδη, δύο νόμπελ, κλπ κλπ)

23. Στην ελλάδα δεν έχουμε περιοχές off limits για μαύρους/gay/τύπους με άσχημη μηζανπλή/χοντρούς/ξανθούς/γυναίκες κλπ κλπ. Ακόμα και στα πιο ελιτίστικα μέρη αν μαζέψεις λεφτά μπορείς να μπεις – χωρίς κίνδυνο της ζωής σου.

Ουπς! Έγραψα 23 ενώ είπα 20; ποπο κοίτα να δεις. Και να φανταστείς δεν έψαξα και με κέφι, βαριόμουν να ψάξω καλλίτερα

ΥΓ - καλή ψήφο. Είναι σπουδαίο δικαίωμα, λόγος να είναι υπερήφανος κανείς που το εξασκεί. Να επιλέξουμε όλοι συντονισμένοι με την καρδιά και τις απόψεις μας και με αγάπη για την Ελλάδα και την φύση μας και όλα θα πάνε καλά!