Τραύμα είσαι ανοιχτό

3 είναι οι μεγάλες κατάρες του ελληνικού τραγουδιού που το έχουν κάνει λίγο να μην βρίσκεται και στην καλύτερη του φάση εδώ και κάμποσα χρόνια:

η πρώτη είναι η επέλαση της Κυπριακής Λαίλαπας (ενδεικτικά αναφέρω από Άννα Βίσση μέχρι Στέλλα Γεωργιάδου και από Θεοφάνους μέχρι Χατζηγιάννη...). Οι Κύπριοι έχουν κατσικωθεί στο ελληνικό πεντάγραμμο και δεν φεύγουν ούτε για διακοπές το καλοκαίρι... έλεος παιδιά, λυπηθείτε μας!

Η δεύτερη είναι η συνειδητή απόφαση ανθρώπων με μεγάλο και πλούσιο ταλέντο να αποσυρθούν από την μάχιμη δημιουργία τραγουδιού, απλά επειδή δεν πουλάνε πια τα αντίτυπα που η σπουδαιότητά τους θα δικαιολογούσε (αναφέρω ενδεικτικά Μούτση, Κουγιουμτζή πριν πεθάνει, αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι). Νομίζω ότι αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι έκαναν προσπάθειες να γράψουν επιτυχημένο τραγούδι, με απήχηση, και δεν τα παρατούσαν με την πρώτη δυσκολία θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα - θα ακούγαμε και καλά σουξέ!

Και η τρίτη κατάρα είναι το ότι όλοι θέλουμε να γίνουμε τραγουδιστές, και μάλιστα έχουμε και πρόσβαση σε μέσα που μας επιτρέπουν να προσπαθήσουμε να πραγματοποιήσουμε τα ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΟΝΕΙΡΑ μας. (ένα σύμπτωμα είναι τα reality αλλά υπάρχουν πολλά ακόμα - μέχρι και ο Μπεεεεεyourstruly έχει κάνει δοκιμαστικο σε studio - πάρα πολύ γέλιο, αλλά πάρα πολύ, θα στα πω όμως άλλη στιγμή!!!). Όταν όλοι θέλουμε να γίνουμε τραγουδίστριες, όταν οι εταιρίες ηχογραφούν και κυκλοφορούν ένα τόνο cd τη βδομάδα είναι λογικό να συμβαίνει το φαινόμενο που στα χωριά της Ηπείτου είναι γνωστό ως too much of a good thing...

ΟΜΩΣ! αγαπημένε, sexy, πανέξυπνε, ουσιαστικά καλλιεργημένε, και εστέτ αναγνώστη του www.provato.gr υπάρχει ακόμα μία μεγάλη κατάρα στο ελληνικό τραγούδι, μία κατάρα που κάνει τις άλλες τρεις να μοιάζουν μικρούτσικες απειλίτσες και η οποία δεν το κατάστρεψε εντελώς διότι τα αντανακλαστικά του αγαπημένου κοινού λειτούργησαν άψογα και μας γλύτωσαν από πολύ μεγάλο χουνέρι...!

Παιδικές χορωδίες it's the name of the disease!!!

Παιδικές χορωδίες που "εκτελούν" ελληνικά τραγούδια...

Πραγματικά δεν μπορώ καθόλου να καταλάβω γιατί πρέπει να θεωρώ ωραίο και τρυφερό
θέαμα/ακρόαμα ένα μάτσο μούλικα, τα οποία είναι μέσα στην τσίτα για την επιτυχία και την solo καριέρα (που θα κάνουν μετά που θα τελειώσει το συμβόλαιο που έχει η μαμά υπογράψει με τον χορωδιατζή), ντυμένα σαν διαφήμιση γιαουρτιού να τραγουδάνε με τσιριχτοαγγελικές (My ass) φωνές (your ass) και όλα μαζί με ένα στόμα μία φωνή (his/her ass) όλα τα πχιοτικά σουξέ της ελληνικής δισκογραφίας.

Μόνο αν είσαι παιδέρα μπορώ να φανταστώ να γουστάρεις δεκάχροναminus να τραγουδάν τον πρώτο στίχο από τη Σωτηρία της Ψυχής (που αν δεν τον θυμάσαι λέει "της εξοχής τα πρωινά θα τα βρούμε ξανά αγκαλιά στο κρεβάτι..."). και η παιδέρα είναι κακόοοοοοοοοοοο! κακόοοοοοοοο.... όπως ακριβώς οι παιδικές χορωδίες όταν τραγουδάνε μεγαλίστικα τραγούδια!!!

Θυμάμαι μία εποχή γύρω στα μέσα των 90s που η παιδική χορωδία Τυπάλδου είχε βγάλει ένα cd με ένα σουξέ και καλά.... ακόμα ρε παιδιά το ακούω σε ραδιόφωνια, ακόμα!

μπλιάχ και ίουκ!!!

Για να τελειώνουμε:

Οι παιδικές χορωδίες είναι ό,τι πιο γελοίο, μάταιο, βαρετό, ντεκαυλέ και ανόητο έχει ποτέ ηχογραφηθεί στο ελληνικό τραγούδι. Το δηλώνω ευθαρσώς. και αν είσαι φίλος μου και σου αρέσουν σαν σύλληψη να μη μου το πεις διότι θα κόψουμε φιλία, όσο μακροχρόνια και αν είναι!!!!

(Πιστεύεις θα είχε νόημα να ιδρύσω ένα σύλλογο με μόνο σκοπό να περάσει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο που θα απαγόρευε στις παιδικές χορωδίες να τραγουδάνε οτιδήποτε άλλο από το "ήταν ένα μικρό καράβι" σε όλες τις πιθανές εκτελέσεις; - και αν τον ίδρυα θα γινόσουν μέλος; πες ναι. είμαι ο προβατάκος σου, με αγαπάς, δεν είναι σωστό να μου χαλάς χατήρια!)