Οι απόλυτες ατάκες για σεξάκοι, που λειτουργούν άμεσα και αποτελεσματικά

Σάββατο σήμερα, θα βγεις για το καθιερωμένο εβδομαδιαίο σεξάκοι, το πρόβατο είναι εδώ να σε βοηθήσει να προσεγγίσεις το γκομενάκι των ονείρων σου και να κάνεις μαζί του όλα όσα το κορμί σου ποθεί και η φαντασία σου περιμένει.

Μια κοινωνική σλασ σεξουαλική προσφορά του www.provato.gr του μοναδικού μπλόγκ που ξέρει ότι σεξάκοι ίσον οξυγόνο ίσον ευτυχισμένοι άνθρωποι ίσον καλλίτερη κοινωνία.

Οι παρακάτω ατάκες έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από τον προβατίσιους, τον πιο σεξουαλικά ενεργό μπλόγκερ με πιστοποιητικό ISO 9069, και έχουν αποδώσει. Κοντολογίς αν τις χρησιμοποιήσεις θα έχεις αποτέλεσμα. Στάνταρ πράγματα. Και ας λένε διάφοροι ότι δεν ισχύουν. Φύγαμε.

• Ψάχνεις παρεϊτσα; Έχει το πλεονέκτημα ότι είναι άμεση, και υποδηλώνει το λόγο της προσέγγισης. Κοντολογίς στα μυαλά των περισσότερων παρεϊτσα ίσον σεξάκοι. Χρόνος από την ώρα που εκφέρεις την ατάκα μέχρι την στιγμή που κάνεις σέηφ σεξ: περίπου 1 ώρα.
• Δεν έρχεσαι από το σπίτι για καμιά μπυρίτσα; Τέλεια για στρεητόνια που τάχα μου ανυποψίαστα μπορούν να καθησυχάζουν τον εαυτό τους ότι ο λόγος που ήρθαν σπίτι ήταν η Amstel και όχι η σέξυ κοιλίτσα σου. Χρόνος επιτυχίας 45 λεπτά.
• Υδραυλικός είσαι; έχεις πολύ στιβαρό μανικιούρ. Ατάκα τέλεια για τεχνοκράτες και μελανζέ white colars που το έχουν απωθημένο να έκαναν μία πιο ανδροπρεπή δουλειά. Χρόνος ανάμεσα στην ατάκα και το σέηφ σεξ: περίπου 30 λεπτά.
• Νομίζω ότι είμαι gay in the closet. Θες να με βοηθήσεις να το αποδεχτώ; Τέλεια ατάκα για τις μητέρες Τερέζες εκεί έξω που τους αρέσει να απλώνουν ένα σεξάκοι βοηθείας στον άθρωπα που έχει ανάγκη. Χρόνος αποτελέσματος, 29 λεπτά.
• Μήπως σε πονάει το ποπουλίνο σου; Σκεφτόμουν όλη μέρα ότι i was sooooo doing it με ένα χάνγκ λάηκ γιου! Άλλη μία ατάκα κόλαφος. Όπου την έχω πει έχει κάνει πάταγο. Μεγάλη επιτυχία, και κυρίως με πχιότητα στην επερχόμενη σχέση. Χρόνος από την ώρα εκφοράς της μέχρι το σεξάκοι: 22 λεπτά.
• Θες να έρθεις σπίτι μου; Έχω μία πίτσα που σου δίνω την μισή και άλλη μία πίτσα πι στην δίνω ολόκληρη. Παπάγι μένω. Τα σχόλια περιτεύουν, έχουμε και μία ποιότητα ως bloggers. Χρόνος από την ώρα εκφοράς ατάκας μέχρι να κάνεις σεξάκοι 21 λεπτά. (βασικά όλο το χρόνο τον σπαταλάει η διαδικασία κατανόησης του λογοπαιγνίου). αυτή είναι η ατάκα με την οποία έκανα καμάκι στον Sikia όταν πρωτογνωριστήκαμε, και τελικά παντευτήκαμε.
• Μόλις σε κατήγγειλα στην WWF και έρχονται να σε μαζέψουν. Προκαλείς αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, τόσο χατ είσαι. Τέλεια ατάκα για γκομενάκια με περιβαλλοντική συνείδηση. Η εξυπνάδα της τα κάνει να μην μπορούν να αντισταθούν. Χρόνος επιτυχίας: 20 λεπτά.
• Θες να κάνουμε σχέση; Ιδανική ατάκα για needy, της προσκολλήσεως άτομα. Υπόσχεσαι σχέση, σου κάθονται και μετά λες ένα "δεν σου αξίζω, είσαι τόσο καλό παιδί", εξαφανίζεσαι, και έχεις κάνει σεξάκοι δωρεάν και χωρίς στρήγκζ ατάτσντ. Χρόνος επιτυχίας ατάκας: 15 λεπτά.
• Ο αδελφός μου δουλεύει στην εταιρία που φέρνει την Μετζένα στην Ελλάδα. Άλλη σούπερ επιτυχημένη ατάκα, new entry στην λίστα, την χρησιμοποίησα χτές με τεράστια αποτελέσματα. Μεγάλο της πλεονέκτημα ότι πιάνει όλα τα κοινά. Χρόνος επιτυχίας ατάκας: 7 λεπτά.
• Εχώ πεσμένα τρυφερόνια στο αίμα. Θες να έρθεις να με βοηθήσεις να τα ανεβάσω; Η μεγάλη έκπληξη της λίστας, μπορεί να μην το πιστεύεις, και όμως αυτή η ατάκα οδηγεί σε σούπερ πρόστυχο σεξάκοι. Χρόνος αποτελέσματος 5 λεπτά.
• Είσαι Μανχατανιώτης; Κολακεύονται όλοι όταν τους λες ότι μοιάζουν με ξένο και δίνουν κώλο με τη μία. Κανείς βέβαια δεν αναρωτιέται γιατί τον ρώτησες αν είναι ξένος σε άπταιστη ελληνικήν. Χρόνος αποτελέσματος: 3 λεπτά.

και τελευταία ατάκα, η μεγάλη νικήτρια.

• Θες να ρίξεις πάνω σου κάτι πιο ελαφρύ; Εντάξει, δεν υπάρχει! Αυτή η ατάκα κάνει θαύματα. Όπου την έχω χρησιμοποιήσει, στο γραφείο, στο σπίτι, στην εκδρομή, στο χωριό, στην πόλη, γίνεται ένα μικρό θαύμα, σαν το αλουμινόχαρτο σάνητας. Την ώρα που προφέρω το φρ στην λέξη ελαφρύ (ώπα και παρήχηση του φρ ο προβατίσιους) ήδη ο γκομενάκος είναι γυμνός σε στάση "δερματολόγε έλεγξε με" πάνω στο διπλό κρεβάτι. Ρησπέκτ στην αιώνια ατάκα. Ρησπέκτ. Χρόνος επιτυχίας -3 λεπτά. Ναι, καλά διάβασες, μείον 3 λεπτά. Ρησπέκτ.

Α και πριν βγεις θυμίσου. Όλες αυτές οι ατάκες γίνονται ακόμα πιο αποδοτικές αν χρησιμοποιήσεις την προσφώνηση "φιλαράκο" στην αρχή ή στο τέλος και αν έχεις κάνεις μπάνιο πριν βγεις.

Σαπούνι και νερό, κορμάκι σεξουαλικό, δεν ξεχνάμε ποτέ.

άμα ξαναπάρεις ναρκωτικούλια θα σου δαγκώσω το ποπουλίνο.... ΔΥΝΑΤΑ, πολύ ΔΥΝΑΤΑ!

να μία ωραία διαφήμιση κατά των ναρκωτικών. μου αρέσει, εσένα; μπράβο σε όποιον την έφτιαξε, του χαρίζω κουπόνια για σεξάκοι. το αξίζει.

Τρέμε Στέλλα Κονιτοπούλου

Η δίκη του Αιώνος συνεχίζεται. Και επειδή η Sikia πρόκειται σύντομα να μπει φυλακή, που χρόνος να ασχοληθεί με την τραγουδιστική της καριέρα.

Και έρχομαι εγώ και τίθω το ερώτημα;

Θα αφήσω ανεκμετάλλευτο αυτό το κενό στην αγορά;

ΟΡ ΝΟΤ.

Αφού η Sikia δεν βγάζει cd single, θα βγάλω εγώ. Ντουέτο. Υπέροχο ντουέτο.

Στην θέση της Sikias pου συνήθως με πλαισιώνει, αυτή τη φορά θα βάλω το Linaki. Χρείαζομαι μία sexy γυναικεία παρουσία δίπλα μου γενικότερα και η Lina είναι ό,τι καλλίτερο.

Άσε που η εμπειρία της από αιγαιοπελαγίτικα νησιά είναι σούπερ χρήσιμη, αφού το νέο μου τραγούδι θα είναι νησιώτικο.
Θέλουμε να πιάσουμε την καλοκαρινή αγορά αφ' ενός, έχει και καιρό να κινηθεί οι Οικογένεια Κονιτοπουλαίων... it's gonna be massive, I am telling you.

Οι στίχοι και οι μουσική είναι δικοί μου - ώστε να αρέσει και να έχει επιτυχία. Και επειδή είμαι τελειομανής, ναι το έχω αυτό το ελλάτωμα, έχω ήδη σκεφτεί πως θα είναι στημένο το όλο πράγα.

Ας τα πάρουμε ένα ένα.

Video Clip: 'Ενα λιτό λαμέ χρυσό καϊκι με γούνινα ροζ πανιά θα σκίζει το Αιγαίο. Τεράστια ηχεία θα μεταδίδουν το τραγούδι που θα ακούγεται απ' άκρου σάκρου σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Επάνω του εγώ, ημίγυμνος και μαυρισμένος θα τραγουδώ ενώ γύρω μου θα περιφέροντια διάφορα γκομενάκια-σεξάκια επίσης ημίγυμνα, που για έξτρα σέξινες θα φροντίσω να μην έχουν βγάλει ούτε το δημοτικό. Καθώς το καϊκι θα ταξιδεύει, ξαφνικά... (δε σου λέω άλλα για να δεις το video clip).

Ενορχήστρωση: Απλή λιτή απέρριτη. Σε νησιώτικιο στιλ, με επιρροές Future Sound Of London και Ορχήστρας Στρομφοχωριού. Η παραγωγή δεν θα είναι TImbaland.

Συναυλίες: Θα ξεκινήσω από Θεσαλλονίκη που είναι τόσο ερωτική πόλη (διάβαζε μου γαμεί την ψυχολογία) και το κοινό εκεί είναι τόσο ζεστό και τόσο δοτικό.

Στίχοι: Το δυνατό σημείο του τραγουδιού. Η ιστορία βασίζεται στο ότι εγώ με την Λίνα πάμε τριήμερο σε αιγαιοπελαγίτικο νησί. Και μετά γίνονται διάφορα. Παραθέτω μερικά δείγματα των στίχων. (Για να πιάσεις την δυναμική τους, σιγοτραγούδησέ τα -ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ, NSFW ΤΟ ΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ - με ρυθμό νησιώτικο).

Δυόσμο. ρήγανι θυμάρι, το νησί όλο έχω πάρει
Μαίντανός δυοσμός κανέλα, δεν σε πήρα; τότε έλα

Παρακάτω λέει:

Άμα θέλεις ηδονίτσα, άμα θέλεις ηδονίτσα
άμα θέλεις ηδονίτσα, έλα προς τα δω μανίτσα

Και ακόμα:

Το ποπουλίνο του ψαρά, το ποπουλίνο του ψαρά
το ποπουλίνο του ψαρά, μας γέμισε τρελή χαρά.

Επιπλέον:

Σεξ με Βρετανό τουρίστα, σεξ με Βρέτανο τουρίστα
σεξ με Βρετανό τουρίστα σε πεθαίνει από την νύστα.

Επίσης:

Σεξάκοι στο όμορφο νησί, σεξάκοι στο όμορφο νησί
σεξάκοι στο όμορφο νησί, είναι τριπλάσια ηδονή

και τέλος (αυτό το λέει η Lina):
Βάμε μου αντηλιακό, βάλε μου αντηλιακό
βάλε μου αντηλιακό μα μη μου πιάσεις τον ποπό.

Αυτά σε γενικές γραμμές και με τους στίχους.Πιστεύω ότι είναι εγγυημένο σουξέ. Το μόνο που με φοβίζει είναι μήπως είναι πολύ καλλιεργιάρηδες και κουλτουρέ... δεν ξέρω, δεν θέλω να αποξενώσω το κοινό μου που γενικά είναι του πιο άμεσου λόγου και των όχι και τόσο βαριών θεμάτων όπως αυτά που αγγίζει αυτός ο στίχος.

Αχ λούπα λούπα λούπα λούπα λούπα λούπα λούπα

οι πιο απλές ιδέες είναι και οι οι πιο δυνατές.

δες αυτό το video clip του 1984, που ήμουν μόλις εφηβάκι δροσερό, και πες μου ότι δεν κάνει με τα κρεμμυδάκια τα εκατομμύρια video clips των τεράστιων budgets!


αν είσαι άθρωπας πες μου! όχι, σε προκαλώ.



δεν λες ε; χα!

τέλειο είναι - απλές γρήγορες εικόνες της πατρίδας μου, της Νέας Υόρκης. σούπερ κουλ.

υπέροχοι λόγοι για τους οποίους το blogging είναι σαν το πορνό

Το να έχεις blog είναι δεδομένο ότι θα επηρεάσει τα γκομενικά σου μπιγκ τάημ - όπως και το να παίζεις σε τσόντα, ή να βλέπεις πολλά πορνοέργα

Στην τσόντα βλέπεις fast forward τα βαρετά κομμάτια - στα blog διαβάζεις διαγώνια τα βαρετά ποστς

Τα τελευταία χρόνια η εξάπλωση του internet οδήγησε και τα δύο είδη σε μεγάλη ακμή

Αν εθιστείς στo πορνό δύσκολα τo κόβεις. Αν εθιστείς στο bloggin δύσκολα το κόβεις

Και τα blogs αλλά και οι τσόντες έχουν τους δικούς τους μέγκα σταρζ που είναι γνωστοί μόνο στους φανατικούς των δύο ειδών.

Το να βλέπεις τσόντες είναι κάτι που το απολαμβάνεις μόνος σου. Όπως ακριβώς και το blogging...

....όμως και στα δύο η εμπειρία που κερδίζεις από αυτά την χαίρεται όλο ο κόσμος (γκομενάκια ή αναγνώστες αντίστοιχα)

Οι πολύ πορωμένοι bloggers, όπως και οι πολύ πορωμένοι πορνόγεροι, αποκαλούν το blog ή τα πορνό αντίστοιχα "μορφή τέχνης"

Αν σε πιάσει η μάνα σου, ο γκόμενός σου, ο γουατέβερ σου - γιου νέημ ιτ, να έχεις blog φρικάρει. Όπως ακριβώς και αν σε πιάσει να βλέπεις τσόντες.

Σε όλες τις τσόντες λίγο πολύ ανακυκλώνονται οι ίδιες στάσεις. Σε όλα τα post των blogs λίγο πολύ ανακυκλώνονται τα ίδια θέματα.

Τα πορνό έργα έχουν κουλούς τίτλους. Όπως ακριβώς και η συντριπτική πλειοψηφία των posts.

Σε όλα τα καλά posts φωνάζουμε όλοι "άξιος άξιος". Όπως ακριβώς και στις καλές σκηνές στις τσόντες. :-)

UPDATE ΜΟΥΡΘΕΚΙΑΛΛΟ: τόσο οι πορνοστάρ όσο και οι blogΟστάρ δουλεύουν με ψευδώνυμο.

(συμπλήρωσε, πληζ)

Σεφερλής στο τετράγωνο

Λεζάντα: Ο Σεφερλής του χωρού, μαζί με το Σεφερλή του λαϊκού τραγουδιού μας δείχνουν ότι μία εκδήλωση μπορεί να έχει σεφερλήνεςς ακόμα και αν ο Σεφερλής δεν είναι καλεσμένος.

ρησπέκτ.

(αν υποψιαστώ ότι για να γίνεις λαμές τραγουδίστριας πρέπει να έχεις τελειώσει χορό, θα πάθω απίστευτο άγχος. Μετά σου λέει γιατί οι εταιρίες ζητάνε μεταπτυχιακά για να σηκώνεις τηλέφωνα...ομαγκόντ...)

το πιο σύντομο ανέκδοτο όλων των εποχών

Ο Ρουβάς να προσπαθεί να το παίξει σέκση στα βραβεία του Mad.

Ότι πιο ορ νοτ έχει γίνει ποτέ

λεζάντα: γειά, με λένε σέκση, εσένανε;

Λεζάντα: προχτές πήρα το lower στα "στέκομαι με σπασμένη μέση στο πλαϊ"-κα

λεζάντα: Πέσε ΤΩΡΑ σε κατάνυξη από το σέκσηνεσ μη γίνει χαμός εδώ μέσα!

λεζάντα: καταλαβαίνεις ότι ΕΙΜΑΙ ΣΕΚΣΗ παιδάκι μου ή θες να ανέβω και πάνω στην κούνια του μωρού;

λεζάντα: άμα δεν πεις ότι είναι ΣΕΚΣΗ θα αμολήσω κι άλλη πορδή! ΛΕΓΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΕΚΣΗ είπα γαμώτο, τα νεύρα μου!

...αν μη τι άλλο μετά από αυτά ελπίζω ο καλλιτέχνης να επιτρέψει στην τεράστια κωμική του φλέβα να ανθίσει.

Ας ξαναδωσουμε στο Internet την αθωότητα που του αξίζει

δεν έχω δει πιο τέλειες διαφημίσεις. πήρηοντ. λολ

Ομαγκόντ, κοντεύει μία βδομάδα πια από την επέτειo του θανάτου του Μάνου Χατζιδάκι.

Αφιέρωμα α λα προβατίσιους:

Μία ανοιξιάτικη Παρασκευή ένα πληγωμένο εφηβάκι που το παράτησε η αγάπη του, άκουσε από ένα ραδιόφωνο που έπαιζε κάπου στο βάθος το "Η πίκρα σήμερα, δεν έχει σύνορα...". Ο μικρός έφηβος κατάλαβε, από το τραγούδι και μόνο, ότι ο πόνος του έρωτα είναι κοινή εμπειρία για κάθε άνθρωπο... είδε την στεναχώρια του πιο ανάλαφρα γιατί κατάλαβε ότι είναι κάτι που όλοι περνάνε και όλοι, τελικά, αντέχουν και έτσι δεν "κλείστηκε" στον εαυτό του, και έμαθε να μην φοβάται να αγαπά. Αυτό τον έκανε πιο ευτυχισμένο.

Ένα βράδυ του χειμώνα, μία μετανάστρια στο Σαν Φρανσίσκο άρχισε στα ξαφνικά να μουρμουράει το "Το πελαγό ειναί βαθύ...". Η νοσταλγία που της γέννησε το τραγούδι την έκανε να καταλάβει ότι καμία οικονομική άνεση δεν αξίζει να την ανταλλάξεις με την χαρά να πατάς το χώμα στο οποίο φύτρωσες - κι ας είναι και άγονο καμία φορά. Την άλλη μέρα αποφάσισε να γυρίσει στην Ελλάδα, την πατρίδα της, κοντά στην οικογένειά της.

Στα μέσα της δεκαετίας του 70 ένας πιτσιρικάς άκουσε το "Μια μαύρη Ford, μοντέλο του 23...". Το τραγούδι τον έκανε να ξεσπάσει στα γέλια, τα γέλια έκαναν την μαμά του να του χώσει ένα αυθόρμητο τρυφερό φιλί στο τσουλούφι. Αυτή η ανάμνηση, του φιλιού στο τσουλούφι, έκανε τον πιτσιρικά, όταν λίγα χρόνια μετά έχασε τη μαμά του σε δυστύχημα, να καταφέρει να μην χαθεί στο σκοτάδι και την λύπη και να ξεπεράσει τον χαμό της.

Ο ιερέας μίας εκκλησίας στο κέντρο της Αθήνας επιστρέφει στο σπίτι του από την λειτουργία της Κυριακής. Αισθάνεται μοναξιά που θα φάει μόνος του στο "Κυριακάτικο τραπέζι", αλλά διώχνει την θλίψη του γα την οικογένεια και την αγάπη που δεν απέκτησε για να αφιερωθεί στο Θεό τραγουδώντας α λα βυζαντινά: "Σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ, ήσουν παιδί σαν το Χριστό..."

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε ένα μεθυσμένο αγόρι, είναι στο τσακ να ενδώσει σε μία σαρκική αδυναμία για την οποία ξέρει ότι όταν ξεμεθύσει θα μετανοιώσει. Την ώρα που κατεβάζει το παντελόνι του, πίσω από ένα εγκατελελειμένο κτίριο της Πειραιώς, σκάει μέσα στο μυαλό του με όλη τη δύναμη η μελωδία της "μπαλάντας των Αισθήσεων και των Παραισθήσεων". Θυμάται τι μαγεία είναι ο έρωτας όταν δεν σκορπίζεις τα μαργαριτάρια σου στα γουρούνια, λέει ένα "συγγνώμη δεν είμαι καλά" και φεύγει. Μπορεί να μην κατάφερε να ξεκαυλώσει, αλλά για κάποιο λόγο αυτό δεν τον πειράζει και τόσο.

Σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου Άγιος Σάββας, ο συγγενής ενός καρκινοπαθή στα τελευταία στάδια κάθεται δίπλα στο κρεβάτι του και του σιγοτραγουδάει "Αγάπη μέσα στην καρδιά, φουρτουνιασμένη η λαγκαδιά, κάποια βραδιά πλημμύρισες και μας ξεκλήρισες...". Ο άρρωστος, που είναι μέρες πια που δεν αναγνωρίζει κανέναν από τους συγγενείς του, με το που ακούει μερικές νότες από το τραγούδι, σφίγγει το χέρι του συγγενή του, σαν να τον χαϊδεύει, σαν να καταλαβαίνει ότι είναι δίπλα του... Ο συγγενής, που από υπερβολική αγάπη δεν άφηνε τον άρρωστο να "φύγει" ερμηνεύει σαν αποχαιρετισμό το χάδι, ξεσπάει σε κλάμα και αφήνει τον, ετοιμοθάνατο, δικό του ελεύθερο για να περάσει στην επόμενη διάσταση. Πράγμα που έγινε το ίδιο κιόλας βράδυ.

Ένας Ρώσος λαμόγιος επιχειρηματίας, μαφιόζος, βρίσκεται σε διακοπές στην Χαλκιδική. Μία μέρα ένας κουλτουριάρης έλληνας γνωστός του του βάζει να ακούσει την "Μπαλάντα του Οδοιπόρου". Ο Ρώσος μαγεύεται από την μελωδία, ζητάει να του εξηγήσουν τα λόγια του τραγουδιού και... αποφασίζει να μην σκοτώσει ποτέ ξανά άνθρωπο. Δεν κρατάει την απόφασή του... αλλά ποιος ξέρει, μπορεί να καταφέρει να την κρατήσει την επόμενη φορά! χεχε.

Τον Σεπτέμβρη του 2005 μία νέα γυναίκα που είναι έτοιμη να παντρευτεί με τον αγαπημένο της συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της να τραγουδά στον μέλλοντα άντρα της το "Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι". ...καταλαβαίνει, έτσι, ότι δεν είναι ερωτευμένη μαζί του και πως θα έκανε το γάμο μόνο και μόνο για να υποκύψει στις πιέσεις της κοινωνίας. Αποφασίζει να χωρίσει. Την μέρα που πάει να επιστρέψει το νυφικό, γνωρίζει τυχαία ένα σούπερ γκομενάκι με το οποίο σήμερα έχουν 3 παιδιά, καρπούς μεγάλου έρωτα και πάθους - και χωρίς γάμο. σούπερ κουλ.

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

Sexy viewer, δεν τίθεται θέμα: Μόνο ο Χατζιδάκις έχει γράψει τόσα πολλά τραγούδια που να είναι τόσο πολύ μέσα στην ζωή τόσο πολλών και διαφορετικών ανθρώπων.

Στο δικό μου προβατίσιο σύμπαν, ο Χατζιδάκις και ο Χριστός έχουν το ίδιο όνομα ακριβώς. Εμμανουήλ.

α, και αφού διάβασες ως εδώ πάρε και έξτρα μπόνους σούπερ γκοσιπάκι. Μία από τις παραπάνω περιπτώσεις, μπορεί και δύο, αναφέρονται σε μένα, μορ ορ λες. :-)

Μερικές παρατηρήσεις από ένα υπέροχο 3ήμερο στην Σέριφο.

Πήγα στην Σέριφο για το τριήμερο του Άη Πνεύματος. Σούπερ κουλ.

Πάντα πίστευα ότι τα κυκλαδίτικά νησιά είναι τα ελληνικό αντίστοιχο των εγγλέζικων σπιτιών με το κουραδί χρώμα που βλέπεις σε σειρές στα προάστια της Βρεττανίας. Μονότονα, ίδια, χωρίς ίχνος πράσινου. Τέτοια είναι και η Σέριφος σαν τοπίο. Αλλά το μπλε από πάνω και το μπλε γύρω είναι σούπερ σέξυ. Και οι παραλίες της είναι σούπερ κουλ. Κολυμπάς και κερδίζεις ένα επιπλέον εξάμηνο ζωής ανά απλωτή.

Το ξενοδοχείο που μέναμε ήταν ψιλοχάλια - έπρεπε να ρουφάς την κοιλιά σου για να καταφέρεις να μπεις στο δωμάτιο, τόσο μικρό και στενό. Μου αρέσει να έχω χώρο στο δωμάτιο για να κάνω διπλά τόλουπ και τετραπλά άξελ και κυρίως να μπορώ να αράξω στη βεράντα με το βιβλίο μου και τα σημειωματάριά μου. Αυτό το τριήμερο δεν μπορούσα...

...αλλά μικρό το κακό. Ούτως ή άλλως δεν μου έμεινε χρόνος για διάβασμα και γραψ γραψ, γιατί περνούσα υπέροχα μη κάνοντας τίποτε.

Καλέ μου θεούλη κάνε ένα θαύμα, τρυφερή προσευχή σου κάνω, να αποβάλει ο Έλληνας ταξιδιώτης πλοίου την τάση με το που θα επιβιβαστεί να βγάλει την βρωμερή του πατούσα για αερισμό και να την ακουμπήσει στο απέναντι κάθισμα. Έλεος βρε sexy viewer, καλά να το βλέπω αυτό από την γριά και τον συνταξιούχο, να το βλέπω και από τα παλλικάρια με τα trendy σκουλαρίκια; ...α να θυμίσω επίσης ότι η μάκα η πετρωμένη φεύγει με ελαφρόπετρα.

Το High Speed είναι σωστό που το λένε speed (φτάνεις σε δυόμιση ώρες) αλλά όχι high. Πολύ παντοφλίλα, κυρίως από τους επιβάτες! Kagoura Speed λοιπόν!

Θα το πίστευες ποτέ ότι σε απομονωμένο ταβερνάκι σε μία πανέμορφη παραλία θα πλήρωναν για φαγητό δύο άτομα 50 ευρώ; και όμως. Μου φάνηκε πολύ, που σταδγιάλα είναι το παλιό μου στερεότυπο ότι το απομονωμένο ταβερνάκι σε ταϊζει του σκασμού, με τέλεια μαγειρευτά, μετά κάνεις σεξάκοι με τον κούκλο γιο του ιδιοκτήτη και για όλο αυτό δίνεις 12 ευρώ το άτομο; Θέλω πίσω το στερεότυπό μου λολ λολ λολ. Πάντως καλύτερα να τρως στην φημισμένη ταβέρνα του νησιού (που στην Σέριφο είναι ο Τάκης - να πας, θα σε προσέξουν και θα φας καλά), παρά στο άγνωστο ταβερνείο - πληρώνεις 10% ευρώ παραπάνω, αλλά τρως 4 φορές καλύτερα!

Το νησί είναι τίγκα στο σκάφος - ούτε η ΠΕΝΣ - ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΝΕΟΠΛΟΥΤΟΥ ΣΚΑΦΑΤΟΥ δεν μαζεύει τόσο πλεούμενο. Μερικά από αυτά ήταν σούπερ εντυπωσιακά έτσι όπως τα βλέπαμε από μακριά, στα ανοιχτά των παραλιών που κάναμε μπάνιο. Πήγα να ζηλέψω και να πω "αχ άντε μακάρι κι εγώ να έχω κάποτε ένα τέτοιο" αλλά μετά σκέφτηκα ότι δεν θέλω την ευχή μου να την σπαταλήσω σε επιθυμία για σκάφος. θα ήταν σούπερ λέημ.

Κλασικά, όπως κάθε φορά που πάω για μπάνιο, με το που πάταγα το πόδι μου σε παραλία, δύο λεπτά μετά άνοιγε στο σημείο αυτό το ΠΚΡΑΜ (Παγκόσμιο Κέντρο Ρακέτας Ανατολικης Μεσογείου) - και ξεκινούσαν εντατικά μαθήματα!!!! λολ. Μλκ έχω τρελή κατάρα με τις ρακέτες, καλά λένε "αυτό που σε ενοχλεί, αυτό σε κατατρέχει". λολ. Δεν θυμάμαι ποτέ στην ζωή μου να είμαι για μπάνιο και να μην είναι 30 πόντους δίπλα μου παιγνίδι σε εξέλιξη. εντελώς ασταδγιάλα όμως λολ.

Η Χώρα της Σερίφου είναι σούπερ κουλ.
Σαν την ετικέτα του "Σουπλίν άρωμα ελληνικά νησιά" μη σου πω και ωραιότερη (που δεν υπάρχει αλλά λέμε τώρα λολ). Πανέμορφη, με ωραία σοκάκια, σαν theme park στην DisneyLand. (ας με σταματήσει κάποιος τις τόσο ηλίθιες παρομοιώσεις, δηλαδή έλεος σιχάθηκα τον εαυτό μου). Αλλά το μέρος που δένουν τα πλοία έχει πιο ζωή, πχιο κίνηση, πχιο πχιο πχιο. Τη Χώρα καλύτερα να την βλέπεις από μακριά.

Στις διακοπές, το βασικό πράγμα είναι η παρέα. Πήρηοντ. και δεν θέλω αντιρρήσεις.

Αχ πέρασα τέλεια. Οξυγόνο, δώρο της φύσης και ομορφιά τρία σε ένα. σούπερ κουλ.

(μλκ ήτς οφήσηαλ. Ξεχνάω τα ελληνικά μου μπήγκ τάημ - λολ)

Αλλιώς την είχα φανταστεί και αλλιώς η ζωή μου μου προκύπτει

Διάβαζω ένα υπέροχο βιβλίο. Την Μαρία των Μογγόλων της Μαριάνας Κορομηλά.

Ακόμα μία φορά αποδεικνύεται αληθινή η πεποίθηση που έχω πως τα βιβλία είναι ο τρόπος που βρίσκει ο Θεός να μου μιλάει (σάηκο κίλερ ρεντ αλέρτ... λολ επόμενο στάδιο να μιλάω μόνος μου στο δρόμο - ούπς αυτό ήδη το κάνω... λολ ξανά)

Βλέπεις, στο βιβλίο, που είναι μία αυτοβιογραφία της συγγραφέας βλέπω μία ζωή χαοτική, με τρεξίματα και φούρφουρα και ανατροπές και πήγαινε - έλα και πανικούς και αναπάντεχες τροπές και στροφές απρόβλεπτες...

Και διαπιστώνω κοιτάζοντας πίσω τα τελευταία χρόνια της ζωής μου ότι όλα όσα σχεδίαζα για μένα, φυσικά και δεν γίνονται, φυσικά και δεν προχωράνε όπως τα είχα φανταστεί.

Είναι αυτό που έγραψε ο Τριπολίτης και τραγούδησε η Βικάρα "αλλιώς το είχα φανταστεί και αλλιώς το πράγμα που προκύπτει".

Δεν είναι ότι δεν υπάρχει πρόοδος - δεν είναι ότι δεν ανοίγει ο ορίζοντας και δεν πέφτουν τα τείχη και δεν υψώνονται άλλα που πρέπει να πέσουν. Κάθε άλλο.

Κάθε πράγμα που κάνω με μαθαίνει κάτι, μου ανοίγει τα μάτια, αλλάζει και βαθαίνει τον τρόπο που σκέπτομαι, με κάνει ψυχικά πιο χρυσοποίκιλτο (σιγά μην σου βάζει και βάτες στο σακάκι λολ)...

Έστι κάπως μου φαίνεται και η ζωή της Κορομηλά. Και μου αρέσει να σκέφτομαι ότι όπως εκείνη με την ύπαρξη της νοηματοδότησε πράγματα, ίσως και εγώ αν είναι τυχερός καταφέρω να νοηματοδοτήσω αυτά που κάνω ακόμα και όταν είναι πολύ διαφορετικά από αυτό που περίμενα να κάνω.

Απλά πρέπει να έχεις ευελιξία και ψυχραιμία να μη πανικοβάλλεσαι που τα σχέδια σου δεν βγαίνουν και να ξέρεις ότι μπορεί τελικά να πετύχεις αλλιώς από ότι το φανταζόσουν. και να είσαι αλλιώς ικανοποιημένος....

Τελικά, είμαι πεπεισμένος: δεν δινεί νόημα σε αυτό που είμαστε αυτό που κάνουμε.

αυτό που είμαστε δίνει νόημα σε αυτό που κάνουμε.

Στα πρακτικά: χιλιάδες αναπάντητα σχόλια, ζητώ συγγνώμη συγγνώμη συγγνώμη αλλά η ζωή μου έχει πάρει μία αναπάντεχη τροπή και δεν έχω καθόλου χρόνο, σε παρακαλώ μη μου θυμώνεις μάτια μου...

ίσως; γράφω λίγο πιο αραιά. αλλά ίσως και όχι.

[σούπερ βιαστικό ποστ και ασυνάρτητο λολ λολ πανικ πανικ εντατικ]

Ουαί, ουαί, yeah, μας τιμωρεί ο Θεός λόγω του Gay Pride

εχτές σεισμός,

σήμερα χαλάζι.

είναι στανταράκι ότι μας τιμωρεί ο Θεός. εγώ είμαι βέβαιος, το είδα το πρωί στο τζάμι του παραθύρου δίπλα στο καντήλι.

Η οργή του μας αξίζει για δύο λόγους:

καταρχήν λόγω του Gay Pride, επειδή υπήρξαν πολλές αδικαιολόγητες απουσίες,

δεύτερον λόγω του γάμου στην Τήλο, επειδή υπήρξαν κουλές αντιδράσεις.

Άλλη φορά λοιπόν για να μην ρίξει την οργή του πάνω μας ακόμα πιο βαριά, να είστε πιο ελεύθερη και ισότιμη κοινωνία.

Οι gays να έρχεστε στο gay pride, αλλά και οι Str8... και να κοπούν οι αντιδράσεις και τα κουλά για το ποιος θα παντρεύεται ποιον και πότε και που.

Ο Χριστός είπε ότι η κατάκριση και ο φαριασαϊσμός είναι πολύ μεγαλύτερα ατοπήματα από το με ποιον κοιμάσαι και τι νομική υπόσταση θα έχει η σχέση σου μαζί του.

Λοιπόν, κανονίστε την πορεία σας.

φτού σκόρδα

Εχτές ήταν μία μαγική εξωστρεφής μέρα. Έχω να περάσω τόσο καλά πολύ πολύ πολύ καιρό φτου σκόρδα.

Σηκώθηκα κατά τις 9 και μισή το πρωί.

Πήγα στην λαϊκή στην Καλλιδρομίου και αγόρασα φρούτα (μαλάκα, 5 ευρώ δύο κιλά βερύκοκα; Αν είναι δυνατόν, πάρε μου Αυτιά, πάρε μου Αυτιά είπα! λολ) Αυτό τώρα δεν είναι κάτι που αξίζει να αναφερθεί εδώ όμως εκτός από αγορά φρούτου έκανα και ακόμα μία αγορά η οποία είναι πρωτοφανής για τα δεδομένα μου.

Για πρώτη φορά στην ιστορία, λοιπόν, αγόρασα… λουλούδια! Omg το επόμενο στάδιο είναι να μάθω κέντημα και πλέξιμο. και να βρίζω τους μαλλιάδες που δεν σηκώνονται να κάτσω στο λεωφορείο.

Πήρα υπέροχο μπουκέτο κίτρινα χρυσάνθεμα τα οποία έβαλα κανονικά σε βάζο στο σαλόνι. Αυτή την στιγμή που γράφω τα λουλούδια και το βάζο με κοιτάζουν με σούπερ πονηρό λουλουδένιο βλέμμα από την γωνία του δωματίου όλο χαρά και γαλιφιά. Νομίζω τους αρέσει αρκετά εδώ, αλλά και μένα μου αρέσουν!

Κοντολογίς: αγόρασα μπουκέτο λουλούδια για το σπίτι. Γερνάω, λολ. αλλά θα ξαναπάρω. Μάλλον θέλω ομορφιά στην ζωή μου.

Αφού λοιπόν γύρισα από την Λαϊκή, κατά το μεσημεράκι πια, ξεκίνησα για το κολυμβητήριο. Προηγουμένως, είχα πει να περάσω μία βόλτα από το gay pride να κόψω φάτσες, το οποίο και έκανα.

Πήγα λοιπόν στην Κλαυθμώνος, ήταν περίπου 1 και κάτι, ωραία ήταν, δεν είχε πολύ κόσμο αλλά ακόμα αρχή ήταν. Είδα και κάποιους γνωστούς στο περίπτερο της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, μεταξύ αυτόν τον Tory Anarchist αλλά και τον Αθήναιο, και μετά τους άφησα γεια να πάω στο σουήμηγκ.

Είχα παρκάρει το μηχανάκι στο πλάι της Κλαυθμώνος προς το Σύνταγμα, εκεί που είναι το Μουσείο της Πόλης των Αθηνών. Πάω να το πάρω και βλέπω έξω από το μουσείο μεγάλο μπάνερ που διαφημίζει σούπερ έκθεση ζωγραφικής με σούπερ τέλειο θέμα/τίτλο «Σύγχρονοι ζωγράφοι της Μόσχας, 20ος-21ος αιώνες».

«Όπα» λέω μέσα μου «κάτι όμορφο υπάρχει στο βασίλειο της δανιμαρκίας!». Ξεκαβαλάω τον γάιδαρο και μία και δυο πηγαίνω στο μουσείο να δω τους συμπατριώτες ζωγράφους!

Η καλύτερη απόφαση που πήρα! Τι υπέροχα ζωγραφικά έργα ήταν αυτά! Τι ωραία έκθεση! Τι ωραία στημένη! εννοείται ότι αν είσαι της ζωγραφικής πρέπει να πας. 3 ευρώ εισιτήριο, 13 να το είχαν πάλι θα έξιζε τον κόπο!

Αφού ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που έγραψα μετά στο βιβλίο των επισκεπτών «Επιτέλους! Η Μόσχα στην Αθήνα! Υπέροχη έκθεση!». … μόνο που για να είμαι εντός θέματος το έγραψα στα Ρώσικα, λολ, όπου βέβαια δεν θα το καταλάβει κανείς αλλά λολ, εν τω μεταξύ ο γραφικός μου χαρακτήρας όταν γράφω Ρώσικα είναι σαν μαθητούδι 8 χρονών, σούπερ λολ.

Μετά την έκθεση πάω στο πισινάκι, τελειώνω και ύστερα άρχισε το ωραιότερο κομμάτι της ημέρας.

Ξεκινήσαμε με φαγητό στο Πασάζι, στην στοά Σπύρου Μήλιου. Τέλεια! Είμασταν ωραία παρέα, ήταν ωραίο το φαγάκι, ωραίο το περιβάλλον, καλό το σέρβις, τι άλλο θέλει ο άθρωπας για να είναι χάπη; Ήταν τόσο ευχάριστα που ελάχιστα με πείραξε που δεν είχε τηγανιτό γαριδάκι, το αγαπημένο μου πιάτο από το μενού του Pasaji!

Ένηγουέη.

Μετά το φαγητό είχαμε κάνει τέλειο κόλπο. Είχαμε αποφασίσει να πάμε να δούμε gay parade για όσο προλαβαίναμε πριν, στις 7 και μισή, χωθούμε για το απόλυτο gay pride event της εποχής, την παρακολούθηση του Sex And The City.

Έτσι, κατά τις 6 πετύχαμε την παρέλαση που ανέβαινε την Σταδίου. Ήμασταν στο πλάι, στο πεζοδρόμιο, αλλά όλο χαιρετούσαμε γνωστούς και φίλους και τελικά είπαμε να κάνουμε το βήμα να μπούμε και εμείς! Δεν το μετάνιωσα. Μη σου πω ότι αισθάνθηκα και κάποιου είδους ανακουφιστική απελευθέρωση! Κουλό μεν, αληθές δε. Εκτός και αν αυθυποβλήθην το συναίσθημα, πράγμα όμως που δεν το κάνει λιγότερο ειλικρινές! Λολ

[να σου πω κάτι; αν στην εποχή μας δεν χρειάζονταν να γίνονται γεγονότα σαν το gay parade και να διεκδικούμε τα αυτονόητα, ίσως, ίσως, ίσως, ο Σεργιανόπουλος, αλλά και τόσοι άλλοι να είχαν άλλη κατάληξη και να μπορούσαν να είναι πιο ευτυχισμένοι. Να, το είπα. ελπίζω να μην έγινα Πρέκας]

Ακολουθήσαμε την παρέλαση για λίγο, μέχρι την Αμερικής. Μετά επιστρέψαμε στον Απόλλωνα, για να βγάλουμε τα εισιτήρια μας για το Σεξάκοι στην Πόλη. Και επειδή είχαμε ακόμα κανένα 45λεπτό μέχρι να αρχίσει το έργο, πήγαμε ξανά στην Κλαυθμώνος, όπου είδαμε ακόμα περισσότερους γνωστούς, και κάναμε γάτες πάνω (κατς άπ) και γενικά μου αρέσει να συναντιέμαι με γνωστούς και φίλους και να είμαστε χαρούμενοι που ξανασυναντηθήκαμε μετά από τόσο καιρό και να λέμε «μλκ γιατί δεν έχω κάνει σεξάκοι μαζί σου είσαι τόσο κούκλος, όλο ομορφαίνεις» και «μην τα λες αυτά γιατί τον παρατάω τώρα τον γκόμενο να έρχομαι να σου κάνω πουκάμισα να μείνουμε μαζί» σούπερ λολ.

Και ύστερα… ύστερα ήρθε η ώρα της ταινίας.

Καταδιασκέδασα. Καταγέλασα. Και σκέφτηκα ότι «ναι, το Σαράκι Τζεσικάκι έχει όντως πρόσωπο που μοιάζει με πατούσα!».

Η ταινία είναι σαν μεγάλο επεισόδιο, από τα μέτρια όμως, της σειράς. Σαν πλοκή δεν λέει πολλά πράγματα, και το μεγάλο θέμα του σεναρίου είναι «λίγο» κατά τη γνώμη μου…

Όμως επειδή σε φέρνει σε επαφή με γνωστούς σου χαραχτήρες που είχες επιθυμήσει, και σε βάζει σε περιβάλλοντα, οικεία μεν, λίγο διαφοροποιημένα δε, σε αφήνει χορτασμένο και ευχαριστημένο. Η SJP συνεχίζει να είναι σούπερ αγαπημένος χαρακτήρας, και να έχει πανέμορφα μάτια, η Μιράντα είναι σοοοοο «τα νεύρα μου» που πρέπει να βρούμε καινούργια λέξη για τα «νεύρα μου», η Σάρλοτ είναι αστεία και χαριτωμένη και η Σαμάνθα …κουραστική.

Α, ένα μείον της ταινίας είναι ότι διάφορα σεναριακά ευρήματα, κάνουν κρα ότι μπήκαν για να καλύψουν συγκεκριμένες ανάγκες και προσδοκίες του κοινού από την ταινία παρά ότι χρειάζονταν στην ιστορία.

Αλλά στο Sex and The City συγχωρούμε τα πάντα – ειδικά την ημέρα της ομοφυλοφιλικής υπερηφάνιας! Λολ. Να πας, θα περάσεις καλά!

Η ταινία τελείωσε στις 10 περίπου. Οπότε ξαναπήγαμε στο gay pride, που ήταν τίγκα στον κόσμο!

Τέλειο τέλειο τέλειο. Είδαμε ακόμα περισσότερους γνωστούς, πήγα και μίλησα και σε έναν blogger που τον αναγνώρισα από τη φωτό του και νομίζω ότι σάλταρε λίγο, με θεωρεί σούπερ stalker, λολ.

Επίσης είδα και κανά δύο bloggers που με κοιτάζαν με στιλάκι «γιατί είπες αυτά για το γάμο στην Τήλο, γιατί δεν στηρίζεις την μαχητικότητα», και το μόνο που είπα είναι ότι «και εγώ διαβάζω διαγώνια μερικά ποστ ανθρώπων αλλά τουλάχιστον μετά δεν τους κάνω ερωτήσεις ούτε βγάζω συμπεράσματα για τις απόψεις τους». Γιατί βεβαίως όσοι νομίζουν ότι είμαι κατά του Τήλου case και της gay pride day, είναι λειτουργικά αναλφάβητοι. ή με διάβασαν διαγώνια - που έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν, αλλά τουλάχιστον μετά ας μην πηδάνε σε συμπεράσματα! (ωραία φράση αυτή με το "πήδημα συμπερασμάτων" να θυμηθώ να την κατοχυρώσω στο ΚΣΕ = ΚΈΝΤΡΟ ΣΩΣΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ λολ).

Επίσης ίσως έπρεπε να συμπληρώσω ότι πριν από δυόμιση χρόνια, για παράδειγμα, όταν ακόμα υπήρχαν μόνο 150 ελληνικά ιστολόγια ήμουν το μόνο ανοιχτά gay πρόβατο, και όταν λέω ανοιχτά εννοώ ότι μπορούσες να βρεις στοιχεία για τα whereabouts μου και την δουλειά και το όνομά μου πανεύκολα αν έψαχνες στο www.provato.gr οπότε τι μου λες τώρα εσύ, άσε τον κάθε άθρωπα να είναι όπως του κάθεται αγωνιστικός και ασχολήσου με τον δικό σου αγώνα και μην κρίνεις τον αγώνα των άλλων. αλλά δεν το είπα γιατί πιστεύω ότι "να μην γνωρίζει το αριστερό χέρι τι κάνει το δεξί...".

Επίσης όσο και αν με στεναχωρεί το να με θεωρούν αντι-gay pride χέστηκα κιόλας.

Λολ.

Μαλάκα είμαι τελείως Πρέκας. Και σε ζάλισα. Αλλά αυτή την στιγμή έχω υπέροχη διάθεση γιατί πέρασα τόσο ωραία εχτές, ανάμεσα σε φίλους και γνωστούς κι ήθελα να το βγάλω αυτό γιατί όταν το κλίμα είναι υπέροχο στα παρασκήνια της ψυχής και της καρδιάς σου αυτό πραγματικά βγαίνει στην σκηνή και εχτές ήμουν μία μεγάλη παρέα με τον εαυτό μου και όλον τον κόσμο και δεν είχα πρόβλημα ποιου το όνομα θα πάει πιο ψηλά στην μαρκίζα και το κοινό το κατάλαβε αυτό... ήταν μια μέρα γεμάτη ανθρώπους και συναισθήματα και ευτυχισμένος, έχω καταλήξει, είναι ο άθρωπας που η ζωή του είναι κατοικημένη από ανθρώπους και τις πράξεις τους.

Α, στο πάρτυ το βράδυ έμεινα μαλάκας (θετικά) γιατί τραγούδησε ο Δάντης! Ρησπέκτ που εμφανίστηκε σε μία gay εκδήλωση.

Επίσης πέτυχα και σούπερ κουλ έλληνα συγγραφέα, με τον οποίο έχουμε ανταλλάξει μέηλζ, και πήγα και συστηθήκαμε και ο τύπος rocks big time και είναι σούπερ συμπαθητικός– δεν σου λέω όμως όνομα μπορεί να μην θέλει!

Α, αν με δεις σε καμία εφημερίδα ή σε κάνα star ή alter εννοείται ότι θέλω να μου το πεις να προσλάβω ατζέντη. λολ

όλα μπερδεύονται γλυκά, σούπερ γλυκά!

Τι περίεργη ιστορία! και τι εντυπωσιακή. Ας την πιάσουμε από την αρχή.

Τον Γενάρη του 2005 βγήκε στην Αγγλία μία ιδιοφυής διαφήμιση για το WV GOLF. δες την και σου λέω μετά:



ωραία ε; και τι υπέροχο slogan "the original updated".

Το remix που ακούγεται στην διαφήμιση στο Singing In The Rain, έγινε από τους Mint Royale, ένα γκρουπάκι ηλεκτρονικής μουσικής που ο ήχος του μοιάζει πολύ με αυτόν του Norman Cook.

Όταν είχε βγει η διαφήμιση, το τραγούδι είχε κυκλοφορήσει σαν σινγλάκι και κατάφερε να μπει στο top 20. όλα καλά μέχρι εδώ αλλά τίποτε ιδιαίτερο, σιγά το πράγμα το τοπ 20, μέχρι και η Θώδη έχει κάνει τοπ 20 στην Αγγλία.

Φέτος όμως... φέτος το τραγούδι χρησιμοποιήθηκε από έναν από τους διαγωνιζόμενους στο reality "Αγγλία έχεις ταλέντο", ο οποίος κατάφερε να βγει και νικητής. George Sampson λέγεται ο πιτσιρικάς και είναι πολύ γλύκα γλύκα γλυκιά μου! Δες τι τέλεια είναι η performance του:


Οπότε, το τραγούδι ξανακούστηκε πολύ, άρεσε, έγινε το τραγούδι με το οποίο ένας συμπαθέστατος πιτσιρικάς αγωνίστηκε και νίκησε, απέκτησε ιστορία δηλαδή και... αυτή την βδομάδα είναι νούμερο 1 στην Μεγάλη Βρετανία, έριξε την Ριχανίτσα! How cool is that? ...αλλά και ακόμα ένα παράδειγμα της ανυπέρβλητης δύναμης της τηλεόρασης!

εδώ είναι το video του τραγουδιού, είναι σούπερ κουλ!


και ναι, νομίζω ότι είναι το ωραιότερο εγγλέζικο νούμερο ούνο εδώ και πάρα πολύ καιρό! μ' αρέσει, θα το χορεύω λικνίζοντας ελαφρά αλλά με ένταση το θεληματικό πηγούνι μου κάθε που θα το ακούω!

Πάντα ένα πάντα βρίσκει πάντα τον τρόπο να κάνει πάντα το σωστό

(α, με ειδοποιούν από το ΚΤΤΠ: ΚΕΝΤΡΟ ΤΕΛΕΙΩΝ ΤΙΤΛΩΝ ΠΟΣΤ ότι μόλις πήρα το βραβείο του καλύτερου τίτλου ποστ της βδομάδας με τον τίτλο αυτού του ποστ λολ).

Λοιπόν, η Dreamworks είναι στο νούμερο 1 του Αμερικάνικου Box Office με το Πάντα που κάνει Κούν Φου! Το Kung Fu Panda χτύπησε 60 εκατομμύρια δολλάρια!

τέλεια αστείο trailer, και μάλλον και η ταινία, είναι με τις φωνές Dustin Hoffman, Angelina Jolie, Κατερίνα Γιουλάκη, Ισμήνη Καλέση και άλλων ιερών τεράτων.



το Sex And The City καταποντίστηκε στην 4η θέση από την πρώτη, χαρακτηριστικό των ταινιών με πολύ συγκεκριμένο κοινό, παρόλα αυτά χτύπησε τα 100 μύρια δολλάργια.

Ο Indy συνεχίζει να σκίζει είναι τρίτος , αλλά και ο Iron Man (είναι στο νούμερο 6 μετά από 244776255 βδομάδες που βγήκε, πράγμα που το λες μέγα σουξέ).

Δεύτερη ταινία στο box office με 40 μύρια η νέα ταινία του Adam Sandler You Don't Mess With Zohan, όπου παίζει έναν Ισραηλίτη πράκτορα που αποφασίζει να αποσυρθεί από την κατασκοπία και πάει στην Νέα Υόρκη όπου γίνεται κομμωτής αλλά τον πετυχαίνουν κάτι παλαιστίνιοι πρώην οχτροί του και γίνεται μετά του μούμπλε μούμπλε. Στο σενάριο ο σούπερ αστείος Judd Apatow.

Δεν με αφήνεις να παντρευτώ; Δεν σε αφήνω να πηδήξεις!

Ok, για να πω την αλήθεια, δεν έχω και καμία ιδιαίτερη πρεμούρα με το θέμα του γάμου των γκέηζ.

Αν μη τι άλλο, επειδή δεν νομίζω ότι θα αποκτήσω ποτέ καμία φοβερή περιουσία ώστε να θέλω να την κληροδοτήσω σε κάποιον...

[I mean bitch please! Ξέρεις πόσο έχουν πάει τα εκτυπωτικά έξοδα για τα κουπόνια για σεξάκοι που, με ΘΥΣΙΑ και ΔΙΚΑ ΜΟΥ έξοδα εκδίδω; τι περιουσία να κάνω, εδώ θα είμαi τυχερός αν δεν πεθάνω στην σατενοψάθα.]

Anyway.

Αν όμως εγώ δεν θέλω να παντρευτώ, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υποστηρίζω το δικαίωμα κάθε μιανής να μπορεί να το κάνει αν το αποφασίσει.

Επίσης μου την δίνει που μία κοινωνία που αποτελείται κατά τεκμήριο (και σύμφωνα με τον ισχυρισμό της) από χαζοστρεητόνια αποφασίζει για μία μερίδα ανθρώπων γκέηζ!

το βρίσκω σούπερ ασταδγιάλα.

Κάτι τέτοια κάνουν τα στρεητόνια, και μετά ο μόνος λόγοζ που τα καλούμε στα uber cool πάρτη μας είναι για να νιώθουμε εμείς σούπερ τρέντη και καλοντυμένοι με τα φρικτά outfit που εμφανίζονται. και για να μας κάνουν τα δουλάκια να μας φέρνουν ποτά από το μπαρ. και καναπεδάκια απ' το μπουφέ.

'Ενηγουέη ξανά μανά

εχτές είχα πάει στον Λυκαβητό για να μαζέψω χόρτα. Είναι σούπερ απαραίτητο κόλπο με τις τιμές που έχουν φτάσει τα τρόφιμα.

Καθώς μάζευα κάτι υπέροχα "μακντοναλτόχορτα" και κάτι καταπληκτικά "κεντάκι φράηντ τσικενόβλητα" έπεσα κοντά σε ένα αυτοκίνητο του οποίου τα τζάμια ήταν θολωμένα.

Σήκωσα το κεφάλι και διαπίστωσα ότι και μερικά ακόμα αυτοκίνητα, τριγύρω, ήταν με θολωμένα τζάμια.

Μετά από πολύ και εντατική σκέψη, και αφού συμβουλέυτηκα το μίνι εγχειρίδιο του Σέρλοκ Χώλμζ, που πάντα έχω στον κόρφο μου, α φήγκουρντ ότι είχα φτάσει στον γνωστό γαμηστρόνα του Λυκαβητού. Εκεί όπου πάνε τα παράνομα στρέητ ζευγάρια για να βγάλουν το, κακοβαμένο και με παλιομοδίτική έητηζ σκιά, μάτι τους.

Και τότε, όπως γίνεται με όλες τις μεγάλες ιδέες που αλλάζουν τον κόσμα, μία ξαφνική έκλαμψη με έκανε να καταλάβω ότι η λύση για το θέμα του γάμου είναι η εκδίκηση.

Σκέφτηκα το εξής. Αν οι στρέητ δεν μας αφήνουν να παντρευτούν ε και εμείς δεν θα τους αφήνουμε να πηδιούνται παράνομα!

Πως;

Θα οργανώσουμε ομάδες σε όλη την Αττική. Κάθε ομάδα θα έχει υπό την ευθύνη της την πλησιέστερη καβάτζα για sex και κάθε βράδυ μέλη της ομάδας θα πηγαίνουν εκεί. Στο χέρι θα κρατάνε μαχαίρι από αυτά με την πράσινη πλαστική λαβή, ενώ θα φοράνε και αυτή την ειδική ποδιά με τις δύο θήκες.

Όπου βλέπουν αυτοκίνητο που πέφτει γαμισάκι (διακρίνεται εύκολα λόγω των στήμη γουήντοουζ) θα πηγαίνουν, και καλά ότι μαζεύουν γκούντηζβρούβες, και θα κολάνε τις μούρες τους στα τζάμια του, τάχα ότι σκύβουν για να κόψουν την σαλάτα που θα φάνε το ίδιο βράδυ.

Τα στρεητόνια θα φρικάρουν και θα παρατάνε την απόπειρα για σεξάκι. Αν αυτό γίνεται συστηματικά όλες οι καβάτζες της Αθήνας θα καταστραφούν και οι παλιοστρέητ θα νιώσουν κι εκείνοι την μπότα του κατακτητή-καταπίεση πάνω στο πρόσωπό τους. Αμ πως.

Εν τω μεταξύ το όλο πράγμα μπορεί να γίνει καμπάνια και να ανοίξει πέρα από τα στενά περιορισμένα όρια των καβατζών (η καβάτζα, γενική πληθυντικού των καβατζών) εξωτερικού χώρου.

Φαντάσου, ας πούμε, το παράνομο στρέητ ζευγαράκι να χαμουρεύεται στο ξενοδοχείο και ξαφνικά να ανοίγει η πόρτα και να μπουκάρεις ΕΣΥ αγαπημένε βιούα με μαχαιράκι στο χέρι και να λες με όλη την αθωότητα που σε διακρίνει συγγνώμη που σας διακόπτω αλλά έμαθα ότι έχει υπέροχα "μπέηκον μάσρουμ μελτοραδίκια" εδώ η περιοχή!!!!!

Τέλειο;

Τους έχεις μετά φρικάρει τόταλη ή όχι;

Και μετά παλιοστρέητ άμα θες κάνε μου τον φασίστα αν είσαι μάγκας. που θα αποφασίσεις εσύ τι επιλογές θα έχω εγώ στην ζωή μου.

Χα, αμ πως.

Sexy αναγνώστη δήλωσε κι εσύ συμμετοχή στο group "herbs against discrimination" στα κόμεντζ. Σκέφτομαι να κάνω και γκρούπ στο μουροβιβλίο, τι λες; θα βοηθήσεις;

εννοείται ότι τα τσιράκια μου, εμένα, του υπέροχου ιδρυτή του γκρούπ θα έχουν άπειρα προνόμια (κουπόνια για σεξάκοι, να μου πλένουν και να μου σιδερώνουν τα ρούχα, να με υπηρετούν με όλη τους την προθυμία και άλλα τέτοια).

πη εσ - τα μαχαιράκια θα τα προσφέρει ο σύλλογος, και για να μην γίνουμε από δύο μανχάταν μανχατανιότες το πράσινο θα είναι πάντα το δικό μου, ως ηγέτη!

Μία στεναχώρητική σκέψη στο στόμα

Σήμερα είναι η κηδεία του Σεργιανόπουλου.

Για να πω την αλήθεια, δεν το παρακολούθησα το θέμα καθόλου από την τηλεόραση, διαβάζω ότι έχουν λυσσιάξει τα κανάλια, τι άλλο να κάνουνε και αυτά τα κακόμοιρα στην εποχή της λύσσας...

Επίσης, τον άνθρωπο, καλό παράδεισο να έχει, ούτε τον παρακολουθούσα ούτε και είχα κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια ή αντιπάθεια για την περσόνα του.

Οι μόνες πληροφορίες που έχω για αυτόν είναι ότι είχε θέμα με την ομοφυλοφιλία του, και ότι τις κατέπνιγε σε διάφορες καταχρήσεις. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια αν και τις έμαθα από αξιόπιστη πηγή...

Ωστόσο με αφορμή αυτές ήθελα να καταθέσω μερικές σκέψεις, και συναισθήματα. (υπόσχομαι να μην γίνω Πρέκας, όσο είναι αυτό δυνατό - μην ξεχνάς ότι είμαι ένας άθρωπας που έχω ρησπέκτ για τον Πρέκα μεγάλο και έχω γαλουχηθεί με τις αρχές του).

Αν λοιπόν μου έχει μείνει κάτι από όλη αυτή την ιστορία είναι μία ενίσχυση της απόψης που πάντα είχα ότι καμία φορά το σημαντικότερο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για τον εαυτό μας είναι.... να μην περιμένουμε να στηριχτούμε σε αυτόν...

Τι θέλω να πω - ο μακαρίτης, αν υποθέσουμε ότι πράγματι είχε ένα θέμα με την φύση του, πιστεύω ακράδαντα ότι έπρεπε να προσπαθήσει να αναζητήσει βοήθεια.

Ο πολιτισμός και η πρόοδος έχουν πολλά κακά, αλλά έχουν μεταξύ άλλων και ένα σημαντικό καλό. Έχουν κάνει άμεσα προσβάσιμες σε κάθε ένα από μας γνώσεις αλλά και ειδικούς που μπορούν να μας στηρίξουν εκεί που υπάρχει ανάγκη.

Δες ας πούμε την όλη Γιαλομολογία, και τα περιοδικά τα σχετικά με την ψυχική υγεία και μούμπλε μούμπλε... Δες τα χιλιάδες ιατρεία με σπουδαίους γιατρούς, τα site γεμάτα πληροφορία, δες, δες, δες, δες...

Αναρωτιέμαι λοιπόν (με αγάπη για την ανθρώπινη φύση, το τονίζω, όχι με κατάκριση και Πρεκιασμό).

Γιατί ο Σ. αλλά και χιλιάδες άλλοι άνθρωποι πνίγουν τα προβλήματα του στο ποτό, στην εργασιομανία, στα ναρκωτικά ή σε οτιδήποτε άλλο; Γιατί δεν αναζήτησε βοήθεια από έναν γιατρό όταν είδε ότι έπεσε πάνω σε τοίχο; Γιατί προσπάθησε να το κουκουλώσει αυτό που τον έτρωγε αντί να το χειριστεί; Θα ήταν, και πόσο, διαφορετικός αν είχε ψάξει μία στήριξη και από αλλού;

Έχω την βεβαιότητα ότι θα ήταν πολύ πιο ευτυχισμένος κατά πάσα πιθανότητα. Ή λιγότερο δυστυχισμένος... σημαντικό και αυτό, μην νομίζεις.

Εγώ πάντως όταν έπιασα τοίχο, κάθε φορά που πιάνω τοίχο, το πρώτο πράγμα που σκέπτομαι είναι να αναζητήσω βοήθεια - από μία προσευχή, από ένα φίλο, και αν τα πράγματα είναι σοβαρά από έναν ειδικό.

[Έτσι ξεπέρασα και το συγκλονισμό από την προδοσία της sikias (ακούς εσύ; άη σαντ φορ γιου, θλίβομαι για σένα) αλλά και πολλά δώρα στεναχώριας από αυτά που δίνει η ζωή στους ανθρώπους.]

Αν μου μένει λοιπόν εμένα κάτι από όλη αυτή την ιστορία είναι αυτό. Ζήτα και θα σου δοθεί. Μην αφήνεις να σε φάει αυτό που σε τρώει. Και αν δεν το καταφέρνεις μόνος σου δόξα των Θεώ στην εποχή μας υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να στηριχτείς.

κατά τα άλλα, Θεός σχωρέσ' τον. ρησπέκτ.

Έλληνας blogger σε σκηνή ντοκουμέντο.

Στο video βλέπουμε την αντίδραση ενός έλληνα blogger που μόλις του ανακοινώθηκε ότι δεν θα μπορεί να μπλογκάρει από το γραφείο.


http://view.break.com/513569 - Watch more free videos

εδω το ίδιο γεγονός με άλλη κάμερα, ασφαλείας. άρα καλύτερη λήψη.



(το video είναι "γυρισμένο" στην Ρωσία, μου λένε τα εξαιρετικά καλά εκπαιδευμένα αυτιά μου που αναγνώρισαν την γλώσσα της μαμάς πατρίδας. περισσότερα όμως για την προέλευση του δεν ξέρουμε, υπάρχει πιθανότητα σοβαρή να είναι και viral)

Μου είσαι πλέον περριτόοοοοο -ο-ο-o -ααας, οοο-ο-οοο -α--ας....

η πιο περριτή διάφήμιση όλων των εποχών; αυτή:


διαφημίζει το ταξίδι της επιστροφής του Τιτανικού στην Αγγλία, στις 20 Απριλίου του 19σόμθηγκ, μία βδομάδα μετά το μοιραίο ραντεβού με το παγόβουνο.

OMG, και μετά μου λες εσύ να προγραμματίζω.... λολ και νο φάκην γουέη. :-)

α, και μακριά από μας. (η εικόνα από εδώ)

Εξομο-λόλ-γηση ενός κάγκουρα

Σήμερα πήγα το πρωί να πάρω ένα σακάκι που αγόρασα πριν μερικές μέρες και ήθελε κόντυμα το μανίκι και ζήτησα από τον πωλητή να μου πει με τι χρώματα πανταλόνη και πουκάμισο να το φοράω και σημείωσα τα χρώματα που μου είπε, αλλά και αυτά που είπε ότι δεν ταιριάζουν, σε ένα χαρτί που το έβαλα στην εσωτερική τσέπη του σακακιού ώστε να ανατρέχω όταν είναι να το φορέσω - το χαρτί θα μείνει μόνιμα εκεί, να το συμβουλέυομαι για να διαλέξω πανταλόνη και πουκάμισο - θα το βγάζω μόνο όταν είναι να πάει το σακάκι καθαριστήριο για να μην βραχεί και μετά καταστραφώ κι εγώ αλλά και εσύ με τα ντυσίματα που είμαι ικανός να κάνω.  

πόσο πιο χαμηλά μπορείς να πέσεις στο καγκουροντύσιμο;

είμαι τόσο κάγκουρας που πρέπει να βρούμε νέα λέξη για το κάγκουρας. 

αλλά τουλάχιστον είμαι κάγκούρι με στιλ. λολ

Το παραλήρημα ενός ΣεξΕνΔεΣιτολόγου με μάστερ λολ

Την Πέμπτη, omg αύριο, άυριο! επιτέλους πραγματοποιείται το μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός όλων των εποχών, ένα οιβαίντ που μόνο το δγιό του Παπαηοάννου μπορεί να συγκριθεί μαζί του, άντε και το νέο σοιντεί της Λένας Πλάτωνα.

Ανοίγει το Sex And The City.

Δη μούβη.

Να πω ότι δε περιμένω πως και τι να το δω, θα ήταν μεγάλο ψέμα.

Η σειρά μου άρεσε πάρα πολύ, πέρα από τα μούμπλε μούμπλε ότι έχει καλοσχηματισμένους χαραχτήρες και μούμπλε μούμπλε, θεωρώ ότι είναι χρυσό παράδειγμα της δυνατότητας που έχει ένα καλογραμμένο καλλιτεχνικό έργο να επηρρεάσει την κοινωνία πολύ βαθιά και μάλλον θετικά...

"μάλλον θετικά" έγραψα;;;;;; χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χφμ χφμ χφμ χμφ


Ίσως αυτό το μάλλον θετικά να μην είναι και τόσο ακριβές.

Γιου σει, κάθε καλλιτεχνικό έργο στα λάθος χέρια μπορεί να γίνει φρικτό όπλο εναντίον της κοινωνίας.

Και αυτό έχει γίνει και με το Sex And The City... πολλές φορές, επικίνδυνα πολλές... χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ χμφ... όπως, ας πούμε:

• Έκανε τις γκόμενες να νομίζουν ότι it's ok να κλάσεις στο κρεβάτι με τον γκόμενο δίπλα... Hey sistah, I got news for you. Στο συγκεκριμένο επεισόδιο, ήταν σάουντ εφέ!!!!

• Έκανε τις γκόμενες να νομίζουν ότι μπορούν να φοράνε ανοιχτό πέδιλο, παρά το γεγονός ότι το πόδι τους έχει: κότσι 30 πόντους, μάκα στην φτέρνα, τριχίτσες στο μικρό δαχτυλάκι και μαύρο νύχι. Hey girl, η Sarah είχε δύο executives in charge of pedicure. Εσύ πάλι, όχι. Λάβε τα μέτρα σου λοιπόν και άσε τα πέδιλα για το Σαράκι.

• Έκανε τις γκόμενες να νομίζουν ότι μπορούν να πετάξουν ένα αδάγκωτο, ολοκαίνουργιο, ολόφρεσκο, θρεπτικότατο big mac στην κεφάλα του φίλου τους και αυτό να περάσει έτσι (στο επεισόδιο που ο Μπηγκ ανακοινώνει στην Carrie ότι θα πά να μείνει Παρίσι μάλλον μόνιμα). Πρώτον, τι σου φταίει το μπιγκμακάκι μυτόγκα; Δεύτερον - hey girls, η Sarah έχει ολόκληρο team που φροντίζει να βγαίνει όμορφη ακόμα και όταν υστεριάζει, εσύ όχι. Η υστερία χωρίς μακιγιάζ και αμερικάνο έμπειρο σεναριογράφο που θα στην δομήσει (την υστερία) είναι ΠΟΛΥ κακό και βαρύ πράγμα.

• Έκανε τις γκόμενες να πιστεύουν ότι "δεν πειράζει που αυτός που αγαπάω είναι παιδέρα, παίζει τον μπότομ σε τσόντες με μαύρους , με χτυπάει - στο τέλος θα γιατρευτεί και θα γυρίσει σε μένα, ζάμπλουτος και καρακαταπανέμορφος και θα με παντρευτεί στο Παρίσι". Hey girls, αυτό συμβαίνει πάρα πολύ σπάνια. Τόσο σπάνια που ούτε καν στην ταινία δεν θα το δεις να γίνεται... (ούπσ, σόρη για το σπόηλερ).

• Έκανε τις γκόμενες αλλά και τους gays να πιστεύουν ότι δεν είναι σωστό να ανακοινώνεις στον άλλον ότι τον χωρίζεις με ένα post it μικρού μεγέθους κολλημένο στην οθόνη του mαc του. Μπα;;; Τι λες;;;;; Μία χαρά πρόπερ χωρισμός είναι αυτός! Όπως επίσης και το να χωρίζεις με κόμεντ στο blog του γκόμενού σου, αλλά και με αλλαγή του status σου στο Facebook. ( τα έχω κάνει και τα τρία και λειτούργησαν τέλεια και μπράβο μου, είμαι ο μίστερ σεβαζός στα αισθήματα του άλλου).

• Έκανε τις γκόμενες να πιστεύουν ότι μπορούν να μιλάνε σε δημόσιο χώρο και ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΑ για το ότι πονούσε ο νουμίς τους την τελευταία φορά που τον αποτρίχωσαν και άλλα τέτοια παρόμοια θέματα... Hey girls, συγγνώμη που σας το χαλάω αλλά στην σειρά οι γκόμενες φώναζαν διότι ήταν σε γύρισμα και μάλιστα σε πλατό. Εσύ πάλι, να μιλάς για τέτοια θέματα στο Βερόπουλο Ζεφυρίου, είναι σούπερ ντεκαυλέ και δεν σε τιμά φορέβερ εν έβερ.

• Έκανε τους άντρες αλλά και τους gay να νομίζουν ότι ξέρουν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και λειτουργεί μία γυναίκα. Hey bitches, καμία σχέση όμως. Η γυναικεία μέση ψυχολογία ήταν και είναι τόσο μακριά από αυτό που απεικόνιζε το Sex And The City όσο η πατούσα της Carrie από μία παντούφλα μιτσούκο.
  

• Μας έκανε όλους να πιστεύουμε ότι χωρίζουμε τον άλλο επειδή "φιλάει σαν άλογο", "έχει μικρό πουλί", "έχει μεγάλο πουλί" κ.ο.κ. Μαλακίες. Ο καθένας με ελάχιστη γνώση ψυχολογίας γνωρίζει ότι όλα αυτά το μικροπράγματα που μας την σπάνε δεν είναι παρά εκδηλώσεις της μεγαλύτερης αλήθειας: Ο τύπος ή η τύππισα δεν μας κάνει κούκου - γι αυτό, για παράδειγμα, και μας ενοχλεί ότι θέλει να κάνει σεξάκοι μαζί μας περισσότερο από όσο εμείς.

• Μας έκανε όλους να πιστεύουμε ότι πρέπει να εξηγούμε σε έναν γκόμενο, που τον γνωρίζουμε λίγο καιρό, τον λόγο που τον απορρίπτουμε. Όσο πολήτυκαλοι ηνκωραίκτ και να ακούγεται αυτό που σου λέω, το να πεις σε κάποιον "σε βρίσκο ρηχό", "έχεις μικρό πουλί", "μου φαίνεσαι πολύ νήντη" ή οτιδήποτε άλλο, σαξ όταν τον έχεις δει μόνο 2-3 φορές. Χίλιες φορές καλύτερα να πεις ένα βέηγκ "σόρη, δεν μου βγαίνει, αλλά δεν ξέρω γιατί" - πιο ανώδυνο, πιο ευγενικό, δεν πληγώνει τον άλλο. Τις μεγάλες αλήθειες άσ' τες να του τις πουν οι δικοί και οι φίλοι.

• Φίλους είπα και θυμήθηκα: Μας έκανε όλους να αντιμετωπίσουμε την φιλία ως υποκατάστατο για μία τόταλη φάκντ απ ερωτική ζωή. Σόρη babies αλλά αυτό απλά δεν παίζει. Όσο καλός και να είναι ένας φίλος, ή μία ομάδα φίλων, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την χαρά που μας δίνει ένας ζουμερός, αληθινός, ειλικρινής έρωτας. Άσε που όταν ανήκεις στους τυχερούς που έχουν αληθινούς φίλους, το να τους φορτίζεις να κάνουν πράγματα που είναι στην πραγματικότητα "δουλειά" της γκόμενας, απειλεί σοβαρά την φιλία σου με αυτούς. Σηκώνει εξηγήσεις αυτό αλλά ήδη ο Πρέκας αρχίζει και με αγριοκοιτά ότι θα του φάω την θέση λολ λολ λολ

• Τέλος (φιου για σένα αλλά φιου φιου και για μένα, τι σεντόνι χριστέ μου γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ γκρ ασταδγιάλα) έκανε όλους να μπούμε ακόμα πιο βαθιά στην παραμύθα "για όλα υπάρχει ένα σίγουρο happy ending που δικαιώνει τα βάσανα του τώρα...". Hey guys and gals, λυπάμαι αλλά τίποτε στην ζωή δεν βεβαιώνει ότι κάπου εκεί πέρα στο βάααααααααααααθος του χρόνου θα βρούμε κάτι που θα μας κάνει μόνιμα ευτυχισμένους. Η ζωή δεν έχει πηλίκο και συμπέρασμα. Μπορεί να τραβιέσαι με έναν άθρωπα και να μη βγει τίποτα, μπορεί να είσαι καλά με κάποιον για 21342541416178484 χρόνια και μετά να γίνει της χαμός, μπορεί, μπορεί, μπορεί, μπορεί. Δυστυχώς ή μάλλον ευτυχώς, στην ζωή μας δεν μπορούμε και δεν πρέπει να είμαστε θεατές όπως είμαστε με τις ζωές της Carrie και της Samantha. Στην ζωή μας σημασία έχει να είμαστε καλά και κυρίως παρόντες στο τώρα... γιατί για κάποιους από εμάς, δυστυχώς το αύριο, η μέρα που ανοίγει η ταινία Sex And The City μπορεί να μην έρθει ποτέ, μακριά από μας, φτου σκόρδα, ας με σκοτώσει κάποιος πριν γίνω εντελώς Πρέκας λολ λολ.

γλυκέ και sexy viewer αν έχεις προσέξει κι εσύ άλλα τέτοια πληζ πληζ be a sexy και πες μας και μας να ξέρουμε να έχουμε το νου μας, ναι; :-)))

Συγχαρητήρια και με 'γειά το μαλλί.

Τώρα που έγιναν οι γάμοι στην Τήλο, μπορείς - ανακουφισμένος και ακόμα πιο ήσυχος ότι έκανες το καθήκον σου - να συνεχίσεις τον άλλο αγώνα, τον πραγματικά σημαντικό...

Ξέρεις ποιον εννοώ. Αυτόν που δίνεις σε καθημερινό επίπεδο και με όλες σου τις δυναμεις να κρύψεις την φύση σου.

...α και πού 'σαι;

κάποια στιγμή ενημέρωσε τους ανθρώπους που εξέτέθηκαν σήμερα, που έβαλαν το κεφάλι τους στο τορβά, που δεν περιορίστηκαν σε λόγια αλλά έκαναν πράξη αυτό που υποστηρίζουν, (αυτούς που παντρεύτηκαν δηλαδή, και τον Δήμαρχο του νησιού...) ότι είσαι συναγωνιστής τους.

Κρίμα να μην ξέρουν πόσο τους "στήριξες".

Όσο για μένα, θα συνεχίσω να δίνω τον "αγώνα" μου (καλά, μην κλάψω κιόλας - αν το θεωρούσα τόσο αγώνα υποψιάζομαι ότι δεν θα το έκανα...) εκεί που πραγματικά αλλάζουν τα μυαλά των ανθρώπων, δηλαδή στην πραγματική μου ζωή και στην καθημερινότητά μου.

Πράγμα που σημαίνει, όπως λέει και ένας αγαπημένος φίλος, ότι δεν θα μου περισσεύει ενέργεια να την κάνω "συλλογή υπογραφών" " chain letters" "πύρινους λόγους προς άλλους σαν εμένα" και άλλα τέτοια.

σόρη, μπατ δατς μη. σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.

Απλά μαθήματα αποτοξίνωσης από την Καλομοιρίαση

διαπιστώνεις ότι έχεις αρχίσει και συμπαθείς επικίνδυνα την Καλομοίρα μετά την τρίτη θέση που πήρε στο Eurovision;

θέλεις να απαλλαγείς μία για πάντα από αυτό το ποταπό συναίσθημα που απειλεί τα τόσα χρόνια που διάβαζες Μαν, Ντοστογιέφσκι, Χατζή και άκουγες Χατζιδάκι, Μπετόβεν, Μπαχ;

σου έχω την λύση - το μόνο που χρειάζεται να κάνεις, είναι να το ακούσεις (το Καλομοιράκι that is) να τραγουδά χωρίς να τo βλέπεις.

θα απαλλαγείς από κάθε θετικότητα προς το πρόσωπό της, οριστικά και για πάντα και ριζικά.

[Εκτός και αν έχεις αγοράσει cd της Μήνη Μάουζ - αλλά από ότι ξέρω δεν έχει βγάλει - άρα με το ποντικίσιο τσιριχτό δεν θα είσα εξοικιωμένος, άρα όλα καλά].

νάου δάτς γουάτ ΑΗ κωλ "my secret combination". σούπερ λολ

Παράκληση προς φίλους bloggers

...όταν γράφετε κειμενάκια που μας περιγράφετε πόσο μεγάλη επιτυχία είχε το τελευταίο σας κέντημα, το προτελευταίο σας casting, το αποψινό σας σεξάκοι, το υπέροχο ποστ σας, η μοναδική μακαρονάδα σας και ούτω κάθ' εξής, ας μας ενημερώνετε με μία παρενθεσούλα σε ποιο σημείο θέλετε να σας χειροκροτήσουμε.

μπορείτε ας πούμε να βάζετε αυτό: (klap ησή)

εύκολο στην πληκτρολόγηση και πολύ σαφές. άσε που πιάνει και Γαλλικό αλλά και Αγγλικό κοινό.

... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ...

[μπράκετ νουμερό αν: η σεμνότητα δεν έβλαψε ποτέ κανένα που αρέσκεται να λέει ιστορίες. Αντίθετα, κάνει απείρως πιο ευχάριστες τις ιστορίες του... ]

[μπράκετ νουμερό ντε: όσο και αν σου φαίνεται κουλό, στην φράση κλισέ "αυτό αφήνω να το κρίνουν οι άλλοι" που έλεγαν κάποιοι παλιοί κρύβεται πολύ μεγάλη σοφία ζωής. κάτι ήξεραν και την χρησιμοποιούσαν, ακόμα και αν δεν την εννοούσαν... θα σου πρότεινα να ακολουθήσεις το παράδειγμά τους]

The power of Sex And The City

Έσκισε το Sex And The City την πρώτη βδομάδα προβολής του στην Αμερική. 55 εκατομμύρια μάζεψε.

Αναμενόμενο νομίζεις;

ε κάνεις λάθος!

Οι αναλυτές έλεγαν ότι στην καλλίτερη περίπτωση θα έκανε γύρω στα 30. Βασίζονταν στο ότι η ταινία είναι αποξενωτική για το κομμάτι του κοινού που κάνει τις μεγάλες επιτυχίες, δηλαδή τους άντρες teens, αλλά και γενικότερα για όλους τους μη gay άντρες.

Όμως τελικά οι γυναίκες (καθώς επίσης και οι gay) απέδειξαν ότι έχουν την δύναμη και αυτές να χειραγωγηθούν και να κάνουν μαζικά αυτό που τους επιτάσσει το καλά μελετημένο μάρκετινγκ. εμ πως

Για να καταλάβεις το μέγεθος της επιτυχίας, το SATC έκανε 17 χιλιάδες δολλάρια ανά αίθουσα, ενώ ο Indy 10,800. Ο Indy μάζεψε, έτσι, 46 εκατομμύρια αν και παίζεται σε 1000 αίθουσες περισσότερες.

Να σου πω εδώ ότι το θέμα SATC προκάλεσε πολλές συζητήσεις του τύπου "10 κόλπα για να καταφέρετε να μην σας πάει η γκόμενά σας να το δείτε" αλλά και "γιατί αναφερόμαστε σε μιά ταινία ως γυναικεία, αλλά ποτέ ως αντρική?...τελικά υπάρχει σεξισμός στην βιομηχανία του θεάματος;".

Τρελλοί Αμερικάνοι. Εδώ ό κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται.

Πάντως η ταινία έχει πάρει σχετικά καλές κριτικές (...για ταινία sex and the city, όχι με κριτήρια Ταρκόφσκι λολ λολ). Εδώ σε εμάς ανοίγει την Πέμπτη.