Μοιράζοντας εγκεφαλικά

Σήμερα το πρωί, κατά τις 10 παρά είμαι καθ΄οδόν προς την εργασία μου. Η Κόλμπηκο όπου δουλεύω είναι στην εταιριολάνδη της Κηφισίας, παρόλ' αυτά πολύ κοντά της υπάρχει εκκλησιά όπου λειτουργεί κανονικά με τελετές, λειτουργίες, αγρυπνίες εντ ωλ.

Καθώς είμαι καθ' οδόν με τα πόδια με προφταίνει συνάδελφας. Λέμε καλημέρα κ πηγαίνουμε μαζί προς την Κόλμπηκο. Φτάνοντας στην εκκλησία, που είναι στον δρόμο μας, βλέπουμε φοβερή σκηνή. Νεκροφόρα παρκαρισμένη μπροστά στην είσοδό της κ δύο κύριοι με μπουστάκια κ ψιλοτάκουνα (οκ, οκ, με μαύρα κοστούμια, λύσσιαξες πια με την μανία σου για ακρίβεια στις περιγραφές) να ξεφορτώνουν φέρετρο για να το μεταφέρουν εντός της εκκλησιάς όπου θα γίνει η νεκρώσιμος, θεός σχωρέστον τον άνθρωπαα, ελαφρύ να είναι το χώμα που τον σκεπάζει, να ζήσουμε ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ να τον εθυμόμαστε.

Το βλέπω εγώ όλο αυτό, δεν πολυμασάω να σου πω την αλήθεια, δυστυχώς κ μακάρι να ήταν αλλιώς, αλλά ο θάνατας είναι κομμάτι της ζωής, λυγμ λυγμ... κ ακόμα πιο δυστυχώς που για κάποιο λόγο το έμαθα νωρίς το μάθημααυτό, λυγμ λυγμ ξανά μανά... ααααχου άπονη ζωή μας πέταξες στου δρόμου της άκρη... (τέλος ντράμα μόμεντ)

αν εγώ, λοιπόν, είμαι ψιλοψύχραιμος, ο συνάδελφας το αισθάνομαι ότι έχει ένα ντουβρουτζά - κ όχι κ άδικα. Τώρα, πρωί πρωί να βλέπεις το φέρετρο δεν είναι κ ότι καλλίτερο, είναι σαν να βλέπεις μαύρη γάτα επί 1 εκατομμύριο επί 1000. Οπότε, αποφασίζω ο καλός σου να τον βοηθήσω να παρηγορηθεί....

κ τι γυριζω κ του λέω; (σου θυμίζω ότι η Κόλμπηκο που δουλεύω αυτόν το καιρό ασχολείται με mobile επικοινωνία...).

ααααααχ...(με φωνή γριάς με τσεμπέρι) αυτά είναι. Αυτό είναι πραγματικά mobile, να αφήνεις αυτήν την διάσταση κ να πηγαίνεις σε μία άλλη... χεχεχεχε...

Ο συνάδελφας δεν απαντά, δεν απαντά, δεν απαντά, δεν απαντά...

Εγώ συνειδητοποιώ ότι είπα κάτι.... λίγο περίεργο να το πω; ας το πω... κ προσπαθώ να το σώσω... οπότε τι λέω;

ερμ, ερμ, άραγε όταν πεθάνουμε εμείς(ναι, γιατί το απέκτησα δεδομένο ότι θα πεθάνουμε μαζί με τον άθρωπα τον δύσμοιρα...) θα υπάρχουν ακόμα κινητά ή θα έχει καταστραφεί ο πολιτισμός μας;

... ... ... ... ... ... ... ...

έλα όλοι μαζί με ένα στόμα, μία φωνή, σέξυ βγιούερ:

ΓΙΟΥ ΓΚΟ ΜΠΟΗ!

ΓΙΟΥ ΓΚΟ ΜΠΟΗ ξανά μανά!