Η μελαγχολία της φορολογικής δήλωσης

Κάνω σιγά σιγά την φορολογική μου δήλωση. πρέπει να την υποβάλω μέχρι την Δευτέρα...

Και μελαγχολώ.

Οι ψυχροί αριθμοί έχουν την ικανότητα να συμβολίζουν τόσα πολλα. Βλέπεις πόσα χρήματα έβγαλες τη προηγούμενη χρονιά και θυμάσαι τις δουλειές σου, λογαριάζεις πόσα πλήρωσες σε διάφορες απαραίτητες δαπάνες και αποτυπώνονται οι αλλαγές στην ζωή σου, συγκρίνεις με παλαιότερα χρόνια, σκέφτεσαι.

Αλλά οι αναμνήσεις γίνονται θύελλα όταν ανοίγεις το κουτί με τις φυλαγμένες αποδείξεις...

Να η απόδειξη από τα διόδια από το τελευταίο ταξίδι που κάναμε μαζί (μου έχεις λείψει, το ξέρεις;)

Να η απόδειξη με το τεράστιο ποσό από το super market όταν έκανα το τελευταίο, όπως έδειξε η ιστορία, μεγάλο τραπέζι στο σπίτι μου, περισσότερο από ένα χρόνο πριν (περιτριγυριζόμουν από φίλους και όμως, δεν είχα περάσει καλά, κάτι με έτρωγε, δεν ήσουν κοντά μου...)

Να το απόκομμα από το σινεμά για τον "Μαύρο Κύκνο" που πήγα με τον φίλο μου τον Γ με τον οποίο έχουμε χαθεί

Να τα δεκάδες χαρτάκια από το εστιατόριο που είχαμε στέκι και πηγαίναμε τουλάχιστον μία φορά τη βδομάδα. Εσύ έπαιρνες πάντα το ίδιο, είναι σε όλες τις αποδείξεις το πιάτο αυτό, εγώ άλλαζα, κάθε φορά δοκίμαζα κάτι διαφορετικό. Τι ωραία και ακριβής συμβολική αναπαράσταση της προσωπικότητάς μας, σταθερός εσύ, ευμετάβλητος εγώ.

...να η απόδειξη από το μαγαζί με τα λουλούδια έξω από το νεκροταφείο που αγόρασα 3 τριαντάφυλλα για να βάλω στον τάφο του φίλου μου του Μ. στο χρόνο από τη μέρα που μας άφησε.

Να οι αποδείξεις από το Metropolis το δισκάδικο - τότε που υπήρχε ακόμα, τότε που ακόμα αγοράζαμε cd, δεν τα βρίσκαμε σε εφημερίδες - τότε που η μουσική δεν ήταν απλώς αρχεία.

Να οι αποδείξεις από τον κουρέα μου, από το τελευταίο πραγματικά ακριβό δώρο που έκανα σε κάποιον από το Hermes, από τα εισιτήρια για τις περσινές υπέροχες (αλλά τόσο δύσκολες για μένα) διακοπές μας

και βέβαια, να και οι αποδείξεις από τα αμέτρητα βιβλία - α, δεν θυμόμουν ότι αυτό το μυθιστόρημα, που ακόμη δεν το έχω διαβάσει, το αγόρασα  ΤΟΤΕ... και είχα ξεχάσει ότι αυτά τα τρία τα είχα αγοράσει μαζί, και όχι, δεν είναι καθόλου μα καθόλου τυχαίος ο συνδυασμός τους...

τα βλέπω όλα αυτά και μελαγχολώ.

προσθέτω και αφαιρώ, υπολογίζω και αγωνιώ, μη κάνω κανένα λάθος...

...στη φορολογική δήλωση. Γιατί στη ζωή, ευτυχώς, έκανα, κάνω... και θα συνεχίσω να κάνω.