Ερωτική επιστολή σε έναν σπουδαίο άντρα.

Όταν ήμουν μικρός τις περισσότερες φορές έτρωγα μόνος. Απέναντι από την πόρτα της κουζίνας, στο χωλ, σε μία κοιλότητα του τοίχου, βρισκόταν μία μικρή εντοιχισμένη βιβλιοθήκη, γεμάτη με όχι και τόσο καλές (όπως διαπίστωσα αργότερα) εκδόσεις κλασικών τίτλων της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Οι μεταφράσεις ήταν στραμπουληγμένες, η εκτύπωση μέτρια, ανά μία δύο σελίδες υπήρχε κάποιο γράμμα επιπλέον, μία πρόταση τυπωμένη κάπως στραβά. Τα μεσημέρια, όταν καθόμουν για φαγητό, έπαιρνα έναν από τους καφέ τόμους και όσο έτρωγα διάβαζα. Πόλεμος και Ειρήνη. Έγκλημα και Τιμωρία. Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέυ. Και... η Κυρία με το Σκυλάκι.

Ήταν πολύ ιδιαίτερος αυτός ο τόμος. Επρόκειτο για τον μοναδικό της σειράς που...

(η συνέχεια εδώ... είμαι επισκέπτης σε ένα νέο site πολιτισμού)