Δεν μπορώ να καταλάβω τι κουλές χαζοτσιριμόνιες λεκτικές είναι αυτές σχετικά με τον θάνατο του Κούρκουλου (καλό παράδεισο να έχει ο άνθρωπος).
Όπου και να γυρίζω, όλο «έφυγε ο Νίκος Κούρκουλος» διαβάζω…
Τι «έφυγε» ρε παιδιά… ο άνθρωπος ΠΕΘΑΝΕ!
Πάμε πάλι, όλοι μαζί:
ΠΕ ΘΑ ΝΕ… έτσι λέγεται αυτό που το συνέβη!
Δεν μπορώ να κατανοήσω αυτές τις ανόητες τζιριτζάντζουλες τις λεκτικές…
Ότι τι, δηλαδή; – άμα πούμε «πέθανε» αντί για «έφυγε» θα τρομάξουμε το μωρό και δεν θα κάνει κακά του;…
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΤΑΝ ΧΑΝΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ «ΠΕΘΑΙΝΕΙ», ΔΕΝ «ΦΕΥΓΕΙ».
…αλλιώς αν είναι να λέμε στους ετοιμοθάνατους αφού είναι να φύγουν να πάρουν και τα σκουπίδια μαζί τους….
«έφυγε ο Νίκος Κούρκουλος»: ξενέρωτες μαλακίες για χλιαρούς ανθρώπους… αυτούς που φοβούνται να πούνε το θάνατο «θάνατο» και την καύλα «καύλα»…
Wednesday, January 31, 2007
Έλαμουνή στονντώπω σου κ εγκέφαλο μην παίρνεις
ΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑ
Θυμάσαι αυτήν την γκόμενα που, από τηλεοράσεως, πριν από μερικά χρόνια ούρλιαζε στον άντρα της που της είχε πει να πάρει το 100:
«τι νούμερο έχει; τι νούμερο έχει…δεν το ξέρωωωωωω….».
Έμαθα σήμερα που διάβαζα ανέμελος το εφημεριδάκι της Μανίνας (ένα κλαδικό έντυπο σχετικά με την διαφήμιση που μας έρχεται καθημερινά με e – mail, that is) ότι ΑΥΤΗ η γκόμενα…
Θα είναι ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ (κεφάλι σου θυμίζω είναι αυτό το μέρος που βρίσκεται το μυαλό…) σε μία νέα εταιρία δημοσίων σχέσεων…
…δηλαδή, αυτή η γυναίκα που δεν ήξερε το τηλέφωνο του 100 θα διοικεί μία εταιρία,θα παίρνει αποφάσεις, θα εξυπηρετεί πελάτες, θα επιλέγει συνεργάτες και μούμπλε μούμπλε μούμπλε…
ΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑ
καλώς ήρθες καινούργιο συκώτι. καλώς ήρθες!!!
Θυμάσαι αυτήν την γκόμενα που, από τηλεοράσεως, πριν από μερικά χρόνια ούρλιαζε στον άντρα της που της είχε πει να πάρει το 100:
«τι νούμερο έχει; τι νούμερο έχει…δεν το ξέρωωωωωω….».
Έμαθα σήμερα που διάβαζα ανέμελος το εφημεριδάκι της Μανίνας (ένα κλαδικό έντυπο σχετικά με την διαφήμιση που μας έρχεται καθημερινά με e – mail, that is) ότι ΑΥΤΗ η γκόμενα…
Θα είναι ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ (κεφάλι σου θυμίζω είναι αυτό το μέρος που βρίσκεται το μυαλό…) σε μία νέα εταιρία δημοσίων σχέσεων…
…δηλαδή, αυτή η γυναίκα που δεν ήξερε το τηλέφωνο του 100 θα διοικεί μία εταιρία,θα παίρνει αποφάσεις, θα εξυπηρετεί πελάτες, θα επιλέγει συνεργάτες και μούμπλε μούμπλε μούμπλε…
ΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΧΑΧΑΧΑΧΑ
καλώς ήρθες καινούργιο συκώτι. καλώς ήρθες!!!
Tuesday, January 30, 2007
Τρίτη Σήμερα
χαμός στο ίσιωμα.
Το πρωί ξύπνησα στις 7 και μισή για να πάω σε μία δουλειά που είχα για τις 8 και μισή.
Νύσταζα τόσο πολύ που δεν ξέρω πως τα κατάφερα να σηκωθώ...πραγματικά, θάυμασα την αυτοπειθαρχία μου.
Σύρθηκα μέχρι το μπάνιο, μπήκα στην μπανιέρα και δεν άρχισα να ξυπνάω παρά μόνο αφού είχα κάνει το δεύτερο χέρι λούσιμο (...για την ακρίβεια, την ώρα που σαπούνιζα το sexy κοιλάκι μου... αυτό το κοιλάκι ξυπνά πολλά πράγματα τελικά...).
Το ντύσιμο δεν μου πήρε πολύ ώρα... ούτε το να φτιάξω την τσάντα μου για το γυμναστήριο μου πήρε πολύ ώρα... ούτε να καλέσω το ασανσέρ μου πήρε πολύ ώρα...
απλά όλα αυτά μου φάνηκαν ΦΟ ΒΕ ΡΑ κουραστικά! κουρέλι σου λέω, λες και όλο το βράδυ αντί να κοιμάμαι δίπλωνα σώβρακα extra large!
... να μην στα πολυλογώ, έφτασα στο ραντεβού μου κανονικά στις 8 και μισή - και την στιγμή που πάω να χτυπήσω το κουδούνι, θυμάμαι ότι η συνάντηση είχε κανονιστεί για τις 9, και όχι για τις 8 και 30.
σκατά
Ξαφνικά, όπως στέκομαι στην είσοδο της πολυκατοικίας, βλέπω δεξιά και αριστερά μου να κατεβαίνουν τεράστια ηχεία από τον ουρανό από τα οποία ακούγεται:
Είμαι η Μαίρη η Παναγιωταρά μια εργαζόμενη μητέρα μια καλή νοικοκυρά
Δεν είμαι τίποτα το σπεσιαλ, το καταπληκτικό είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό...
μόνο που είναι διασκευή και πηγαίνει ως εξής:
Είμαι το πρόβατο το μηρυκαστικό, ένα εργαζόμενο τετράποδο, ένα sexy αρσενικό,
δεν είμαι τίποτα το special, το καταπληκτικό, είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό.
…μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν βγει ο ήλιος δηλαδή καλά καλά,
λέω από μέσα «προβατάκι σήκω ντύσου, σε περιμένουνε δουλειές με τον κουβά!»
και τότε τρέχω για τα τσίσα, τα κακά μου, για τα δόντια και το ντους το πρωινό
και αναζητάω και το ρεμάλι να του πιάσω τον ποπό!
Παίρνω τους δρόμους για να φτάσω στο γραφείο ενώ σκέφτομαι «η μέρα έχει κουπί»
«έχω μεγάλη παρουσίαση στις δύο, σε μια πελάτισσα απίστευτα ξυνή»
«το αφεντικό έχει όλο νεύρα, οι συνάδελφοι, μου μοιάζουν σαν να είναι κάπου αλλού»
«αν συνεχίσει αυτό με βλέπω να …χρωστάω στην Μιχαλού»
Στην εταιρία πριν να φτάσω, πάω στο Starbucks για να πάρω έναν πελώριο καφέ
Να με κρατήσει στα ποδάρια μου, μην πέσω και λερώσω το σακάκι το κοτλέ
Λέω καλημέρα στο γραφείο, χαμογελώντας, με ευγένεια πολύ αληθινή
Και όλοι σκέφτονται «έχει κέφια πάλι η παλιοαδερφή»
Κι ύστερα αρχίζουν συναντήσεις, κι άλλες κόντρα συναντήσεις - κυκεώνας φοβερός
Να πάρω brief, να καταλάβω τον πελάτη, να φανώ ότι είμαι «δημιουργικός»
Να διορθώσω, να ελέγξω, να τσεκάρω, και στο boss να κάνω πάντα τον καλό
Αν και θα ήθελα στον καμπινέ να πάω να κρεμαστώ…
Ο πανικός ούτε στιγμή δεν ησυχάζει, να μην σου πω γίνεται όλο πιο πολύς
πως το αντέχω αναρωτιέμαι και απορώ που φτάνουνε τα όρια της αντοχής
όταν η μέρα μου τελειώσει με ενδαφέρει στο κρεβάτι μου να τρέξω να χωθώ
φιλοδοξίες όμως είχα ο τρελός να γυμναστώ!
Πάω στην πισίνα και φοράω το μαγιό μου, και είμαι θέαμα αστείο και θλιβερό
φαίνομαι ράκος και είμαι σούπερ κουρασμένος μα το παίζω και παγκόσμιο τεκνό
αναρωτιέμαι που το βρίσκω το κουράγιο και δυο χιλιόμετρα κάνω με απλωτές
όπως θα λέγαν στο γραφείο "έχουν κέφια οι αδελφές"!!!
ουφ! ωραίο τραγούδι! χάλια κούραση!
Το πρωί ξύπνησα στις 7 και μισή για να πάω σε μία δουλειά που είχα για τις 8 και μισή.
Νύσταζα τόσο πολύ που δεν ξέρω πως τα κατάφερα να σηκωθώ...πραγματικά, θάυμασα την αυτοπειθαρχία μου.
Σύρθηκα μέχρι το μπάνιο, μπήκα στην μπανιέρα και δεν άρχισα να ξυπνάω παρά μόνο αφού είχα κάνει το δεύτερο χέρι λούσιμο (...για την ακρίβεια, την ώρα που σαπούνιζα το sexy κοιλάκι μου... αυτό το κοιλάκι ξυπνά πολλά πράγματα τελικά...).
Το ντύσιμο δεν μου πήρε πολύ ώρα... ούτε το να φτιάξω την τσάντα μου για το γυμναστήριο μου πήρε πολύ ώρα... ούτε να καλέσω το ασανσέρ μου πήρε πολύ ώρα...
απλά όλα αυτά μου φάνηκαν ΦΟ ΒΕ ΡΑ κουραστικά! κουρέλι σου λέω, λες και όλο το βράδυ αντί να κοιμάμαι δίπλωνα σώβρακα extra large!
... να μην στα πολυλογώ, έφτασα στο ραντεβού μου κανονικά στις 8 και μισή - και την στιγμή που πάω να χτυπήσω το κουδούνι, θυμάμαι ότι η συνάντηση είχε κανονιστεί για τις 9, και όχι για τις 8 και 30.
σκατά
Ξαφνικά, όπως στέκομαι στην είσοδο της πολυκατοικίας, βλέπω δεξιά και αριστερά μου να κατεβαίνουν τεράστια ηχεία από τον ουρανό από τα οποία ακούγεται:
Είμαι η Μαίρη η Παναγιωταρά μια εργαζόμενη μητέρα μια καλή νοικοκυρά
Δεν είμαι τίποτα το σπεσιαλ, το καταπληκτικό είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό...
μόνο που είναι διασκευή και πηγαίνει ως εξής:
Είμαι το πρόβατο το μηρυκαστικό, ένα εργαζόμενο τετράποδο, ένα sexy αρσενικό,
δεν είμαι τίποτα το special, το καταπληκτικό, είμαι αυτό που λέμε δείγμα τυπικό.
…μόλις ξυπνήσω το πρωί, πολύ πρωί, πριν βγει ο ήλιος δηλαδή καλά καλά,
λέω από μέσα «προβατάκι σήκω ντύσου, σε περιμένουνε δουλειές με τον κουβά!»
και τότε τρέχω για τα τσίσα, τα κακά μου, για τα δόντια και το ντους το πρωινό
και αναζητάω και το ρεμάλι να του πιάσω τον ποπό!
Παίρνω τους δρόμους για να φτάσω στο γραφείο ενώ σκέφτομαι «η μέρα έχει κουπί»
«έχω μεγάλη παρουσίαση στις δύο, σε μια πελάτισσα απίστευτα ξυνή»
«το αφεντικό έχει όλο νεύρα, οι συνάδελφοι, μου μοιάζουν σαν να είναι κάπου αλλού»
«αν συνεχίσει αυτό με βλέπω να …χρωστάω στην Μιχαλού»
Στην εταιρία πριν να φτάσω, πάω στο Starbucks για να πάρω έναν πελώριο καφέ
Να με κρατήσει στα ποδάρια μου, μην πέσω και λερώσω το σακάκι το κοτλέ
Λέω καλημέρα στο γραφείο, χαμογελώντας, με ευγένεια πολύ αληθινή
Και όλοι σκέφτονται «έχει κέφια πάλι η παλιοαδερφή»
Κι ύστερα αρχίζουν συναντήσεις, κι άλλες κόντρα συναντήσεις - κυκεώνας φοβερός
Να πάρω brief, να καταλάβω τον πελάτη, να φανώ ότι είμαι «δημιουργικός»
Να διορθώσω, να ελέγξω, να τσεκάρω, και στο boss να κάνω πάντα τον καλό
Αν και θα ήθελα στον καμπινέ να πάω να κρεμαστώ…
Ο πανικός ούτε στιγμή δεν ησυχάζει, να μην σου πω γίνεται όλο πιο πολύς
πως το αντέχω αναρωτιέμαι και απορώ που φτάνουνε τα όρια της αντοχής
όταν η μέρα μου τελειώσει με ενδαφέρει στο κρεβάτι μου να τρέξω να χωθώ
φιλοδοξίες όμως είχα ο τρελός να γυμναστώ!
Πάω στην πισίνα και φοράω το μαγιό μου, και είμαι θέαμα αστείο και θλιβερό
φαίνομαι ράκος και είμαι σούπερ κουρασμένος μα το παίζω και παγκόσμιο τεκνό
αναρωτιέμαι που το βρίσκω το κουράγιο και δυο χιλιόμετρα κάνω με απλωτές
όπως θα λέγαν στο γραφείο "έχουν κέφια οι αδελφές"!!!
ουφ! ωραίο τραγούδι! χάλια κούραση!
Monday, January 29, 2007
Είμαι...
τρεις άνθρωπος από πλαστελίνη.
γκέ γκέ;
και άμα γουστάρεις...
άμα δεν γουστάρεις, είσαι κακόγουστος και να πας παρακάτω.
που θα βρεις καλύτερα.
οπωσδήποτε.
100%
...τι λέω...
1000%!!!
Ruthless 80s pop Monster strikes back #12
(η φαντασίωση συνεχίζεται... πριν διαβάσεις εδώ δες το αμέσως προηγούμενο post)
Με το που τελειώνει το La Isla Bonita σηκωνόμαστε από τις ξαπλώστρες και πάμε για μία βουτιά στην υπέροχη θάλασσα.
Μέσα στο νερό παίζουμε σαν μικρά παιδιά, γελάμε και πειραζόμαστε, κάνουμε μακροβούτια και κατακόρυφα.
Ξαφνικά από τα ανοιχτά μας πλησιάζουν δύο δελφίνια… τα χαϊδεύουμε, παίζουμε μαζί τους στο νερό, πιανόμαστε από το πτερύγιο τους και μας κάνουν γρήγορες βόλτες μέχρι τα ανοιχτά…
Βγαίνουμε από το νερό κουρασμένοι αλλά γεμάτοι χαρά Θεού και Ανθρώπου. Με ρωτάς πότε πρέπει να φύγουμε.
Ποτέ σου λέω… όλα αυτά είναι δικά μας, είναι μέσα μας.
Ξαπλώνουμε στις ξαπλώστρες και αφού ο ήλιος στεγνώσει τα πολλά νερά μας φέρνουν το μεσημεριανό μας…
Καρπούζι με φέτα!
Από το μεγάφωνο ακούγεται το δεύτερο απόλυτο 80s Pop Anthem της ημέρας, το καλύτερο "latin" όλων των εποχών:
ΛΑ ΤΡΕ ΜΕ ΝΟ Domino Dancing από τους Pet Shop Boys!
Νο 7 στην Βρετανία, νο 18 στην Αμερική (αχ, κουρέλι είμαι πάλι, πωσταδγιάλα να δουλέψω, θέλω καρπούζια και βουτιές!!!)
Με το που τελειώνει το La Isla Bonita σηκωνόμαστε από τις ξαπλώστρες και πάμε για μία βουτιά στην υπέροχη θάλασσα.
Μέσα στο νερό παίζουμε σαν μικρά παιδιά, γελάμε και πειραζόμαστε, κάνουμε μακροβούτια και κατακόρυφα.
Ξαφνικά από τα ανοιχτά μας πλησιάζουν δύο δελφίνια… τα χαϊδεύουμε, παίζουμε μαζί τους στο νερό, πιανόμαστε από το πτερύγιο τους και μας κάνουν γρήγορες βόλτες μέχρι τα ανοιχτά…
Βγαίνουμε από το νερό κουρασμένοι αλλά γεμάτοι χαρά Θεού και Ανθρώπου. Με ρωτάς πότε πρέπει να φύγουμε.
Ποτέ σου λέω… όλα αυτά είναι δικά μας, είναι μέσα μας.
Ξαπλώνουμε στις ξαπλώστρες και αφού ο ήλιος στεγνώσει τα πολλά νερά μας φέρνουν το μεσημεριανό μας…
Καρπούζι με φέτα!
Από το μεγάφωνο ακούγεται το δεύτερο απόλυτο 80s Pop Anthem της ημέρας, το καλύτερο "latin" όλων των εποχών:
ΛΑ ΤΡΕ ΜΕ ΝΟ Domino Dancing από τους Pet Shop Boys!
Νο 7 στην Βρετανία, νο 18 στην Αμερική (αχ, κουρέλι είμαι πάλι, πωσταδγιάλα να δουλέψω, θέλω καρπούζια και βουτιές!!!)
Attack Of the 80s Pop Monster #11
Αγαπημένε estet, sexy, καλλιεργημένε και έμπλεε εσωτερικής ομορφιάς αναγνώστη του www.provato.gr...
Σήμερα θέλω να κλείσεις τα μάτια και να φανταστείς… ΑΚΥΡΟ, μην κλείσεις μάτι, (για να μπορείς να διαβάζεις), απλά φαντάσου.
Είναι καλοκαίρι. Ο ήλιος λάμπει.
Εγώ κι εσύ βρισκόμαστε σε μία πανέμορφη αμμουδιά.
Είμαστε ξαπλωμένοι σε υπέροχες ξύλινες ορθοπεδικές ξαπλώστρες με τα πολύχρωμα χαρούμενα μαγιό μας…
Μπροστά μας απλώνεται το πέλαγος – τα νερά είναι καταγάλανα, προκλητικά…
Καλοπληρωμένο υπηρετικό προσωπικό (με ΙΚΑ, bonus ετήσιο, διακοπές 25 εργάσιμες μέρες τον χρόνο, επιδόματα όλα όσα προβλέπει η εργατική νομοθεσία αλλά και λίγο περισσότερα) μας φέρνει από την βίλα μου, που είναι λίγο παραμέσα από την παραλία, ανανά, πεπόνι και τραγανά κεράσια.
Δεν πολυμιλάμε – απολαμβάνουμε την ξεκούρασή μας και το βιβλίο μας.
Εγώ διαβάζω μία σκληρή gay porno διασκευή του Μαγικού Βουνού του Thomas Mann. Εσύ διαβάζεις… you name it!
Ο ήλιος μας χαϊδεύει σαν στοργικός πατέρας – η αύρα μας ψιθυρίζει δροσιά σαν στοργική μητέρα – το μπλε της θάλασσας και του ουρανού μας γεμίζουν χαρά Θεού!
Καθώς ο μπάτλερ μας φέρνει ακόμα μία γύρα δροσερά cocktail, από τα διακριτικά μεγάφωνα ακούγεται…
Το σημερινό πρώτο απόλυτο pop 80s Anthem, το U BE R αγαπημένο La Isla Bonita της Madonna, of course (νούμερο ένα για δύο βδομάδες στην Μεγάλη Βρετανία τον Απρίλη του 87 και αγαπημένο video clip)
καλή βδομάδα καλοκαίρι μου, αναγνώστη εσύ!!! (μας γονάτισε σήμερα το 80s pop Monster ρεπούστημουσταδγιάλα άντε να δουλέψω τώρα...)
Σήμερα θέλω να κλείσεις τα μάτια και να φανταστείς… ΑΚΥΡΟ, μην κλείσεις μάτι, (για να μπορείς να διαβάζεις), απλά φαντάσου.
Είναι καλοκαίρι. Ο ήλιος λάμπει.
Εγώ κι εσύ βρισκόμαστε σε μία πανέμορφη αμμουδιά.
Είμαστε ξαπλωμένοι σε υπέροχες ξύλινες ορθοπεδικές ξαπλώστρες με τα πολύχρωμα χαρούμενα μαγιό μας…
Μπροστά μας απλώνεται το πέλαγος – τα νερά είναι καταγάλανα, προκλητικά…
Καλοπληρωμένο υπηρετικό προσωπικό (με ΙΚΑ, bonus ετήσιο, διακοπές 25 εργάσιμες μέρες τον χρόνο, επιδόματα όλα όσα προβλέπει η εργατική νομοθεσία αλλά και λίγο περισσότερα) μας φέρνει από την βίλα μου, που είναι λίγο παραμέσα από την παραλία, ανανά, πεπόνι και τραγανά κεράσια.
Δεν πολυμιλάμε – απολαμβάνουμε την ξεκούρασή μας και το βιβλίο μας.
Εγώ διαβάζω μία σκληρή gay porno διασκευή του Μαγικού Βουνού του Thomas Mann. Εσύ διαβάζεις… you name it!
Ο ήλιος μας χαϊδεύει σαν στοργικός πατέρας – η αύρα μας ψιθυρίζει δροσιά σαν στοργική μητέρα – το μπλε της θάλασσας και του ουρανού μας γεμίζουν χαρά Θεού!
Καθώς ο μπάτλερ μας φέρνει ακόμα μία γύρα δροσερά cocktail, από τα διακριτικά μεγάφωνα ακούγεται…
Το σημερινό πρώτο απόλυτο pop 80s Anthem, το U BE R αγαπημένο La Isla Bonita της Madonna, of course (νούμερο ένα για δύο βδομάδες στην Μεγάλη Βρετανία τον Απρίλη του 87 και αγαπημένο video clip)
καλή βδομάδα καλοκαίρι μου, αναγνώστη εσύ!!! (μας γονάτισε σήμερα το 80s pop Monster ρεπούστημουσταδγιάλα άντε να δουλέψω τώρα...)
Friday, January 26, 2007
Cover Boy (cover sheep)
Σήμερα ξεκινάω ένα παιγνίδι. (το ξέρω ότι θα πάρω ταρχί δηά μου, κανένας δεν θα συμμετάσχει, αλλά ας είναι...). Όμως πριν στο εξηγήσω, λίγο background:
Πριν από μερικές βδομάδες το Time, το αγαπημένο ανθελληνικό περιοδικό ενημέρωσης, έκανε επανασχεδιασμό του web site του. Σιγά τα λάχανα θα μου πεις... όλοι κάνουν κάθε λίγο και λιγάκι (και παρόλα αυτά όλα τα web sites ίδια μοιάζουν).
ΟΜΩΣ στα πλαίσια του επανασχεδιασμού πρόσφερε ένα απίστευτο μοναδικό super sexy gay porno δώρο σε όλους τους αναγνώστες του. Την δυνατότητα να έχεις πρόσβαση εντελώς δωρεάν στο αρχείο ΟΛΩΝ ΟΛΩΝ ΟΛΩΝ μα όλων των τευχών που έχει βγάλει από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. Και όταν λέω ΟΛΟ το αρχείο, εννοώ ΟΛΟ!
Αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσεις το ψάξιμο. Θα βρεις απίστευτες πληροφορίες σχεδόν για οποιοδήποτε θέμα σε ενδιαφέρει.
Σκέφτηκα λοιπόν (yes sometimes I do that...): Αφού μπορώ να έχω πρόσβαση σε όλα τα εξώφυλλα, να βρω τα εξώφυλλα κάποιων σημαντικών ημερoμηνιών της ζωής μου.
Και να λοιπόν:
Το τεύχος που βγήκε αμέσως πριν γεννηθώ στις 26-11-73:
Πριν από μερικές βδομάδες το Time, το αγαπημένο ανθελληνικό περιοδικό ενημέρωσης, έκανε επανασχεδιασμό του web site του. Σιγά τα λάχανα θα μου πεις... όλοι κάνουν κάθε λίγο και λιγάκι (και παρόλα αυτά όλα τα web sites ίδια μοιάζουν).
ΟΜΩΣ στα πλαίσια του επανασχεδιασμού πρόσφερε ένα απίστευτο μοναδικό super sexy gay porno δώρο σε όλους τους αναγνώστες του. Την δυνατότητα να έχεις πρόσβαση εντελώς δωρεάν στο αρχείο ΟΛΩΝ ΟΛΩΝ ΟΛΩΝ μα όλων των τευχών που έχει βγάλει από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. Και όταν λέω ΟΛΟ το αρχείο, εννοώ ΟΛΟ!
Αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσεις το ψάξιμο. Θα βρεις απίστευτες πληροφορίες σχεδόν για οποιοδήποτε θέμα σε ενδιαφέρει.
Σκέφτηκα λοιπόν (yes sometimes I do that...): Αφού μπορώ να έχω πρόσβαση σε όλα τα εξώφυλλα, να βρω τα εξώφυλλα κάποιων σημαντικών ημερoμηνιών της ζωής μου.
Και να λοιπόν:
Το τεύχος που βγήκε αμέσως πριν γεννηθώ στις 26-11-73:
σχόλιο: τότε ακόμα η τηλεόραση δημιουργούσε ήρωες που γίνονταν εξώφυλλο - αυτό πια έχει σταματήσει εδώ και άπειρα χρόνια.
Εδώ το τεύχος που βγήκε αμέσως μετά την γέννηση μου, μόλις μία μέρα μετά, στις 3-12-73:
σχόλιο: Η Αμερική κρυώνει, το πετρέλαιο ακριβαίνει, και ο σκιτσογράφος έχει κέφια!
Εδώ το εξώφυλλο του τεύχους αμέσως πριν κλείσω τα 10, στις 28-11-83
σχόλιο: πλησιάζει το 1984 και τι πιο επίκαιρο από ένα εξώφυλλο με τον συγγραφέα του ομώνυμου βιβλίου;
...και το εξώφυλλο του τεύχους αμέσως μετά τα 10ατά γενέθλια, στις 5-12-83:
σχόλιο: λίγα χρόνια μετά ο Γκόρμπι και ο Ριγκατόνι θα υπέγραφαν την περιβόητη συμφωνία για περιορισμό των πυρηνικών... και τα Media στην αμερική έχουν αρχίσει να προετοιμάζουν το έδαφος.
το τεύχος πριν κλείσω τα 20 μου χρόνια, το 1993:
σχόλιο: η ενασχόληση με το well being, έχει γίνει πια τόσο mainstream ώστε να δικαιολογείται να γίνεται εξώφυλλο στο Time μία θεωρία που ανατρέπει τον Freud.
και το τεύχος αμέσως μετά τα 20 μου γενέθλια:
σχόλιο: οι Αμερικάνοι πάλι τα έχουν βάλει με τον Κάστρο... μπλιαχ δηλαδή!
το τεύχος αμέσως πριν κλείσω τα 30:
σχόλιο: τι να πω πια... ο κόσμος το έχει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι. μπλιαχ ξανά!
εδώ είναι το τεύχος που βγήκε αμέσως μετά που έκλεισα τα 30:
σχόλιο: το χοντρουλό παιδάκι είναι χαζό ή είμαι πολύ μαλακοαρνητικούρας;
και για το τέλος τα δύο τεύχη αμέσως πριν...
σχόλιο: Ο Πάπας κάνει βίζιτα στην Τουρκία, λίγο μετά τον διαβόητο λόγο του όπου χρησιμοποίησε λόγια του Βυζαντινού Αυτοράτορα Τάδε του Ταδεολόγου για να καταχεριάσει το Ισλάμ. Μου αρέσει το "παιγνίδι" του πως είναι γραμμένη η λέξη Islam πολύ
και αμέσως μετά τα τελευταία μου γενέθλια στις 2 Δεκεμβρίου 2006:
σχόλιο: ακόμα ένα ψυχολογικού θέματος εξώφυλλο... χμ χμ χμ!
Να σου πω, δεν είναι πολύ ενδιαφέρον να ξέρεις τα εξώφυλλα των ημερομηνιών που γουστάρεις;
Το ξέρω ότι πιθανώς θα με γράψουν στα παπάρια τους αλλά αν μπορούσα να διαλέξω 5 bloggers που θα ήθελα να δω μερικά εξώφυλλα Time της ζωής τους θα ήταν:
τον aster-oid
εννοείται, τον enteka
τον Άρη μου
και το Θείο Τραγί μου το αγαπημένο
...αυτά, σε ζάλισα, καλό Σαββατοκύριακο!
sex sells
(συγγνώμη για τον άσχετο τίτλο αλλά κάπως έπρεπε να σου τραβήξω την προσοχή και έχω προσέξει ότι το sex πουλάει)
Το Σάββατο που μας έρχεται (...δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έγραψα απλά "αύριο")
στην Washington DC την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών θα γίνει μία αντιπολεμική διαδήλωση την οποία οι οργανωτές της φιλοδοξούν να είναι από τις μεγαλύτερες που έχουν γίνει ποτέ (αχ, πως τους το εύχομαι να βγουν αληθινοί).
Οι διαδηλωτές θα διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στην συνέχιση του πόλεμου στο Ιράκ.
Η εκστρατεία προετοιμασίας της πορείας είναι πολύ μεγάλη, οι τύποι φαίνεται ότι θέλουν να μαζέψουν πολύ κόσμο...
εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να πάω (μα την πίστη μου, αν ήμουν στην Αμερική στην αδελφή μου αυτές τις μέρες δεν υπήρχε περίπτωση να μην κάνω το ταξίδι...) αλλά μπορώ να παρακαλέσω τους Α ΝΑ ΡΙ ΘΜΗ ΤΟΥΣ αναγνώστες του www.provato.gr που ζουν στο Αμέρικα να πάνε να πάνε να πάνε
σας παρακαλώ παιδιά να πάτε και να φωνάζετε κατά του πολέμου με διπλή φωνή, με την δική μου την φωνή μαζί! (και εγώ μετά ό,τι θέλετε, μέχρι και sexάκι σας προσφέρω σε ότι στάση γουστάρετε - αυτό που λένε "μετά την διαδήλωση θα κάνουμε έρωτα, όχι πόλεμο").
ασταδγιάλα, γαμώτο που δεν μπορώ να πάω! εδώ είναι το Link άμα θες να μάθεις περισσότρες πληροφορίες.
ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ γαμώτο. και πήγαινε να φωνάξεις!
Το Σάββατο που μας έρχεται (...δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν έγραψα απλά "αύριο")
στην Washington DC την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών θα γίνει μία αντιπολεμική διαδήλωση την οποία οι οργανωτές της φιλοδοξούν να είναι από τις μεγαλύτερες που έχουν γίνει ποτέ (αχ, πως τους το εύχομαι να βγουν αληθινοί).
Οι διαδηλωτές θα διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στην συνέχιση του πόλεμου στο Ιράκ.
Η εκστρατεία προετοιμασίας της πορείας είναι πολύ μεγάλη, οι τύποι φαίνεται ότι θέλουν να μαζέψουν πολύ κόσμο...
εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να πάω (μα την πίστη μου, αν ήμουν στην Αμερική στην αδελφή μου αυτές τις μέρες δεν υπήρχε περίπτωση να μην κάνω το ταξίδι...) αλλά μπορώ να παρακαλέσω τους Α ΝΑ ΡΙ ΘΜΗ ΤΟΥΣ αναγνώστες του www.provato.gr που ζουν στο Αμέρικα να πάνε να πάνε να πάνε
σας παρακαλώ παιδιά να πάτε και να φωνάζετε κατά του πολέμου με διπλή φωνή, με την δική μου την φωνή μαζί! (και εγώ μετά ό,τι θέλετε, μέχρι και sexάκι σας προσφέρω σε ότι στάση γουστάρετε - αυτό που λένε "μετά την διαδήλωση θα κάνουμε έρωτα, όχι πόλεμο").
ασταδγιάλα, γαμώτο που δεν μπορώ να πάω! εδώ είναι το Link άμα θες να μάθεις περισσότρες πληροφορίες.
ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ γαμώτο. και πήγαινε να φωνάξεις!
80s Pop Monster #10 - the final battle begins!
Συνεχίζοντας το μίνι αφιέρωμα στα υπέροχα μοναδικά ανεπανάληπτα 80s PoP Anthems που έχουν μείνει για πάντα γραμμένα στο συλλογικό υποσυνείδητο
και τα οποία περιέχουν στον τίτλο την λέξη Boy… ( αμέ, είναι έξυπνο το 80s pop monster, και έχει φοβερές ιδέες για αφιερώματα, τι νόμιζες...;;;; - δες ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και το προηγούμενο post)
το απαίσιο, βρωμερό, αιμοβόρο και ανελέητο 80s pop monster μας χαρίζει ένα τραγούδι που έχει διαμορφώσει γενιές και γενιές πουσταριών (σόρη άμβρο, τζαστ κούλνττ ριζίστ...).
Σαν να μην έφτανε αυτό, το συγκεκριμένο video clip είναι και ο βασικός λόγος που πάω κολυμβητήριο. (I know, avisos I psihi tou anthropou… δεν ξέρω πως μου έχει κάτσει…)
Μην σε ζαλίσω άλλο – Α ΠΟΛΑΦ ΣΤΙΚΩ small town boy, από Bronsky Beat.
Δικό σου ΤΩΡΑ!:
και τα οποία περιέχουν στον τίτλο την λέξη Boy… ( αμέ, είναι έξυπνο το 80s pop monster, και έχει φοβερές ιδέες για αφιερώματα, τι νόμιζες...;;;; - δες ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και το προηγούμενο post)
το απαίσιο, βρωμερό, αιμοβόρο και ανελέητο 80s pop monster μας χαρίζει ένα τραγούδι που έχει διαμορφώσει γενιές και γενιές πουσταριών (σόρη άμβρο, τζαστ κούλνττ ριζίστ...).
Σαν να μην έφτανε αυτό, το συγκεκριμένο video clip είναι και ο βασικός λόγος που πάω κολυμβητήριο. (I know, avisos I psihi tou anthropou… δεν ξέρω πως μου έχει κάτσει…)
Μην σε ζαλίσω άλλο – Α ΠΟΛΑΦ ΣΤΙΚΩ small town boy, από Bronsky Beat.
Δικό σου ΤΩΡΑ!:
attack of the 80s Pop monster #9
Σήμερα το 80s pop Monster ξύπνησε με τρομερά νεύρα. …τι του κάνατε estet αλλά τόσο ρεμάλια αναγνώστες;
Είναι μέσα στην τσατίλα, οπότε το χτύπημά του θα είναι απλά Α ΝΕ ΛΕ Η ΤΟ. θα μας αλαλιάσει, σας προειδοποιώ!
Ξεκινάω…
Δεν έχω πολλά να πω – μερικές λεπτομέρειες μόνο φτάνουν:
Το video clip που σου χαρίζω σήμερα, έχει κυκλοφορήσει από την δισκογραφική εταιρία fanfare records! «εταιρία της φανφάρας» δηλαδή, άρα μπορείς να είσαι προετοιμασμένος για το χειρότερο.
Για να πω την αλήθεια, δεν το θυμάμαι καθόλου από εκείνη την εποχή το τραγούδι. Αρκετά αργότερα έμαθα την ύπαρξη του, αλλά αμέσως κατέκτησε «πρώτη μούρη στο καβούρι» θέση στην λίστα με τα απόλυτα 80s anthems…
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; το ντύσιμο της τραγουδίστριας με ροζ σύνολο Μπίγκ Μπάμπολ; τα πολύχρωμα πανιά που παίζουν τον ρόλο του σκηνικού; το τεράστιο τραντζίστορ – κινητό τηλέφωνο; την κοριτσοπαρέα της star; το τεκνό – αντικείμενο του πόθου που απλά δεν βλέπεται;
Κυρίες και κύριοι: υποκλιθείτε στην δύναμη της …
…
…
…
… sinitta και του ΣΥ ΓΛΟ ΓΚ ΝΗ ΣΤΙ ΚΟΥ Toy Boy της!!! (νο 4 στην Αγγλία το 1987...)
fact που σίγουρα δεν ξέρεις: η Sinitta όταν ήταν μικρή πήγαινε για διακοπές στον Βόλο, μάλιστα έμενε στο σπίτι δίπλα από την γιαγιά μοου, όπου πέρναγα εγώ πολλές από τις διακοπές μου. Έτσι την είχα γνωρίσει, κάναμε πολύ παρέα και πρέπει να σου πω ότι από πάντα φαινόταν ότι θα αφιερωθεί στην τέχνη.
Πιστεύω τέλος ότι είναι μία από τις σημαντίκότερες αισθητικές επιρροές της ζωή μου.
ps: ... άμα τολμάς ξανατσάτισε το ανελέητο pop 80s Monster...
Είναι μέσα στην τσατίλα, οπότε το χτύπημά του θα είναι απλά Α ΝΕ ΛΕ Η ΤΟ. θα μας αλαλιάσει, σας προειδοποιώ!
Ξεκινάω…
Δεν έχω πολλά να πω – μερικές λεπτομέρειες μόνο φτάνουν:
Το video clip που σου χαρίζω σήμερα, έχει κυκλοφορήσει από την δισκογραφική εταιρία fanfare records! «εταιρία της φανφάρας» δηλαδή, άρα μπορείς να είσαι προετοιμασμένος για το χειρότερο.
Για να πω την αλήθεια, δεν το θυμάμαι καθόλου από εκείνη την εποχή το τραγούδι. Αρκετά αργότερα έμαθα την ύπαρξη του, αλλά αμέσως κατέκτησε «πρώτη μούρη στο καβούρι» θέση στην λίστα με τα απόλυτα 80s anthems…
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; το ντύσιμο της τραγουδίστριας με ροζ σύνολο Μπίγκ Μπάμπολ; τα πολύχρωμα πανιά που παίζουν τον ρόλο του σκηνικού; το τεράστιο τραντζίστορ – κινητό τηλέφωνο; την κοριτσοπαρέα της star; το τεκνό – αντικείμενο του πόθου που απλά δεν βλέπεται;
Κυρίες και κύριοι: υποκλιθείτε στην δύναμη της …
…
…
…
… sinitta και του ΣΥ ΓΛΟ ΓΚ ΝΗ ΣΤΙ ΚΟΥ Toy Boy της!!! (νο 4 στην Αγγλία το 1987...)
fact που σίγουρα δεν ξέρεις: η Sinitta όταν ήταν μικρή πήγαινε για διακοπές στον Βόλο, μάλιστα έμενε στο σπίτι δίπλα από την γιαγιά μοου, όπου πέρναγα εγώ πολλές από τις διακοπές μου. Έτσι την είχα γνωρίσει, κάναμε πολύ παρέα και πρέπει να σου πω ότι από πάντα φαινόταν ότι θα αφιερωθεί στην τέχνη.
Πιστεύω τέλος ότι είναι μία από τις σημαντίκότερες αισθητικές επιρροές της ζωή μου.
ps: ... άμα τολμάς ξανατσάτισε το ανελέητο pop 80s Monster...
Thursday, January 25, 2007
Απορία χαζού...
...βρε παιδιά, όταν οι σερβιτόροι μου εύχονται
"καλή απόλαυση" όταν μου φέρνουν (συνήθως) ένα γλυκό
στα διάφορα εστιατόρια, τι ΑΚΡΙΒΩΣ μου εύχονται;
...ή έχω χαζέψει εντελώς;
εεεε; μπεεεε;
"καλή απόλαυση" όταν μου φέρνουν (συνήθως) ένα γλυκό
στα διάφορα εστιατόρια, τι ΑΚΡΙΒΩΣ μου εύχονται;
...ή έχω χαζέψει εντελώς;
εεεε; μπεεεε;
Mercyless 80s PoP Monster attack #8
Να σου ομολογήσω κάτι;
…έχω περάσει πολλά… χωρισμούς, θανάτους, αρρώστιες, διαζύγια, έρπη, ακμή, δυσκοιλιότητα, φαγούρα...
την στεναχώρια που τράβηξα με το δεύτερο 80s video clip της ημέρας, δεν την έχω τραβήξει στην ζωή μου ούτε σε μεγάλα προσωπικά δράματα…
θα μου πεις, τέτοια είναι η δύναμη των 80s video clip, για αυτό τα αγαπάμε.
Η ΥΕΝΕΔ αυτό το τραγούδι το έπαιζε τόσο πολύ που πρέπει να κάλυπτε το 35% του προγράμματος της.
Είναι μία απλή ιστορία. Η Κινέζα που τα είχε παλιά με τον David Bowie και έπαιξε στο video clip του China Girl τα έχει τώρα με ένα πολύ συμπαθητικό παιδί με ωραία φωνή. Αυτό το παιδί κάνει μία μαλακία φοβερή (νομίζω της λερώνει με γουόν τον το φόρεμα της ένα βράδυ που έχουνε πάει να φάνε κινέζικο…) και αυτή τα παίρνει στην κράνα και τον παρατάει αφού του κάνει τρελό jinx!
Αυτός σαλτέρνει πολύ άσχημα, γυρίζει από την στεναχώρια στους δρόμους της Νέας Υόρκης και γλεντάει από την θλίψη σε πάρτυ και διασκεδάζει και γλεντοκοπάει…
Η Κινέζα αντιμετωπίζει πρόβλημα με την άδεια παραμονής στην χώρα, δεν μπορεί να βρει δουλειά και θυμάται τον παλιό γκόμενο που ήταν ατσούμπαλος με τα γουόν τον μεν, της έδινε μία ασφάλεια, μία σιγουριά, μία προστασία δε!
Πάει λοιπόν να του χτυπήσει την πόρτα για να τον διατάξει να τον συγχωρήσει.
Χτυπάει…
Χτυπάει…
Χτυπάει….
Έλα όμως που ο ήρωας πρωταγωνιστής έχει πέσει σε τρελή καψούρα για πάρτυ της και εκείνη της ώρα ακούει γούώκμαν Άκη Πάνου «το θολωμένο μου μυαλό» και δεν την ακούει που χτυπάει…
Η Κινέζα τον ακούει ότι είναι μέσα και νομίζει ότι αυτός απλά δεν της ανοίγει. Πληγωμένη σκέφτεται: «τον πούστη, τον καριόλη, θα πω σε όλους ότι έχει πρόωρη εκσπερμάτωση και την έχει και μικρή» και φεύγει πολύ στεναχωρημένη.
Αυτή η σκηνή, η μικρή Κινέζα να χτυπάει, αυτός να μην ακούει γιατί προσπαθεί να την ξεπεράσει είναι η παρεξήγηση που έχει σημαδέψει την ερωτική μου ζωή. Τόσο πολύ που όταν πηγαίνω σε σπίτι γκομενάκι άμα δεν απαντάει αμέσως βάζω φωτιά στην πόρτα για να είμαστε σίγουροι ότι δεν ακούει γουόμαν.
Αυτά από μένα – τώρα είναι η σειρά του John Waite να σας χαρίσει το Missing you.
ΛΑ ΤΡΕ ΜΕ ΝΟ ΚΑ ΨΟΥ ΡΟ ΤΡΑ ΓΟΥ ΔΩ και δικό σου:
…έχω περάσει πολλά… χωρισμούς, θανάτους, αρρώστιες, διαζύγια, έρπη, ακμή, δυσκοιλιότητα, φαγούρα...
την στεναχώρια που τράβηξα με το δεύτερο 80s video clip της ημέρας, δεν την έχω τραβήξει στην ζωή μου ούτε σε μεγάλα προσωπικά δράματα…
θα μου πεις, τέτοια είναι η δύναμη των 80s video clip, για αυτό τα αγαπάμε.
Η ΥΕΝΕΔ αυτό το τραγούδι το έπαιζε τόσο πολύ που πρέπει να κάλυπτε το 35% του προγράμματος της.
Είναι μία απλή ιστορία. Η Κινέζα που τα είχε παλιά με τον David Bowie και έπαιξε στο video clip του China Girl τα έχει τώρα με ένα πολύ συμπαθητικό παιδί με ωραία φωνή. Αυτό το παιδί κάνει μία μαλακία φοβερή (νομίζω της λερώνει με γουόν τον το φόρεμα της ένα βράδυ που έχουνε πάει να φάνε κινέζικο…) και αυτή τα παίρνει στην κράνα και τον παρατάει αφού του κάνει τρελό jinx!
Αυτός σαλτέρνει πολύ άσχημα, γυρίζει από την στεναχώρια στους δρόμους της Νέας Υόρκης και γλεντάει από την θλίψη σε πάρτυ και διασκεδάζει και γλεντοκοπάει…
Η Κινέζα αντιμετωπίζει πρόβλημα με την άδεια παραμονής στην χώρα, δεν μπορεί να βρει δουλειά και θυμάται τον παλιό γκόμενο που ήταν ατσούμπαλος με τα γουόν τον μεν, της έδινε μία ασφάλεια, μία σιγουριά, μία προστασία δε!
Πάει λοιπόν να του χτυπήσει την πόρτα για να τον διατάξει να τον συγχωρήσει.
Χτυπάει…
Χτυπάει…
Χτυπάει….
Έλα όμως που ο ήρωας πρωταγωνιστής έχει πέσει σε τρελή καψούρα για πάρτυ της και εκείνη της ώρα ακούει γούώκμαν Άκη Πάνου «το θολωμένο μου μυαλό» και δεν την ακούει που χτυπάει…
Η Κινέζα τον ακούει ότι είναι μέσα και νομίζει ότι αυτός απλά δεν της ανοίγει. Πληγωμένη σκέφτεται: «τον πούστη, τον καριόλη, θα πω σε όλους ότι έχει πρόωρη εκσπερμάτωση και την έχει και μικρή» και φεύγει πολύ στεναχωρημένη.
Αυτή η σκηνή, η μικρή Κινέζα να χτυπάει, αυτός να μην ακούει γιατί προσπαθεί να την ξεπεράσει είναι η παρεξήγηση που έχει σημαδέψει την ερωτική μου ζωή. Τόσο πολύ που όταν πηγαίνω σε σπίτι γκομενάκι άμα δεν απαντάει αμέσως βάζω φωτιά στην πόρτα για να είμαστε σίγουροι ότι δεν ακούει γουόμαν.
Αυτά από μένα – τώρα είναι η σειρά του John Waite να σας χαρίσει το Missing you.
ΛΑ ΤΡΕ ΜΕ ΝΟ ΚΑ ΨΟΥ ΡΟ ΤΡΑ ΓΟΥ ΔΩ και δικό σου:
Attack of the ruthless pop 80s monster #7
Σήμερα αγαπημένε αναγνώστη του www.provato.gr θα σε ταξιδέψω στην καρδιά της αγαπημένης μας δεκαετίας, των λατρεμένων 80s.
Το τραγούδι που σου αφιερώνω με πολύ αγάπη πήγε στο νούμερο 2 της Μεγάλης Βρεττανίας τον Αύγουστο του 1985 (παναζία μου πάνε 22 ολόκληρα χρόνια από τότε που αυτό το τραγούδι πρωτοεμφανίστηκε...), πόσο πια πιο κέντρο να πάμε...
Δεν θα πω πολλά, δεν θέλω να σε κουράζω, μόνο μερικές πρακτικές λεπτομέρειες που μάλλον δεν ξέρεις.
Fact 1: Όταν η Bonnie Tyler αποσύρθηκε από το τραγούδι και μπόρεσε να βγάλει την περούκα σήμα κατατεθέν της με τις τρίχες έφτιαξαν μία τέντα που κάλυψε απ' άκρη σε άκρη ολόκληρη την Μαγούλα και έμεινε και λίγο μαλλί για να φτιάξουν μία φούστα πλισέ.
Fact 2: Το video clip που σου χαρίζω είναι τόσο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ που να και διαδραματίζεται στην Άγρια Δύση, ο καουμπόης έχει φωσφοριζέ μαστίγιο αλλά ΚΑΙ φωσφοριζέ κουστούμι. (και αυτό 20 χρόνια πριν από το Broceback Mountain - τελικά αυτή η δέκαετία ήταν σούπερ πρωτοπορία).
Αγαπημένε αναγνώστη το Holding Out For A Here της Bonnie Tyler είναι Υ ΠΕ ΡΟ ΧΟ
και είναι δικό σου:
Το τραγούδι που σου αφιερώνω με πολύ αγάπη πήγε στο νούμερο 2 της Μεγάλης Βρεττανίας τον Αύγουστο του 1985 (παναζία μου πάνε 22 ολόκληρα χρόνια από τότε που αυτό το τραγούδι πρωτοεμφανίστηκε...), πόσο πια πιο κέντρο να πάμε...
Δεν θα πω πολλά, δεν θέλω να σε κουράζω, μόνο μερικές πρακτικές λεπτομέρειες που μάλλον δεν ξέρεις.
Fact 1: Όταν η Bonnie Tyler αποσύρθηκε από το τραγούδι και μπόρεσε να βγάλει την περούκα σήμα κατατεθέν της με τις τρίχες έφτιαξαν μία τέντα που κάλυψε απ' άκρη σε άκρη ολόκληρη την Μαγούλα και έμεινε και λίγο μαλλί για να φτιάξουν μία φούστα πλισέ.
Fact 2: Το video clip που σου χαρίζω είναι τόσο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ που να και διαδραματίζεται στην Άγρια Δύση, ο καουμπόης έχει φωσφοριζέ μαστίγιο αλλά ΚΑΙ φωσφοριζέ κουστούμι. (και αυτό 20 χρόνια πριν από το Broceback Mountain - τελικά αυτή η δέκαετία ήταν σούπερ πρωτοπορία).
Αγαπημένε αναγνώστη το Holding Out For A Here της Bonnie Tyler είναι Υ ΠΕ ΡΟ ΧΟ
και είναι δικό σου:
Wednesday, January 24, 2007
στο χτεσινό αγόρι με το μηχανάκι
(εναλλακτικός τίτλος: το ένα ψέμα σβήνει το άλλο)
"να σε πάω κάπου;" με ρώτησες εχτές, όταν πια είχαμε φάει και έπρεπε σιγά σιγά να το διαλύσουμε,(για να κρατήσουμε τα προσχήματα, όχι για τίποτε άλλο...)
μου είπες ψέματα ότι τάχα ο δρόμος για το σπίτι σου περνάει μπροστά από το δικό μου σπίτι... για να περάσουμε λίγη παραπάνω ώρα μαζί.
αυτό το ψέμα στο ξεπλήρωσα αμέσως... δεν σου είπα ότι είχα έρθει με το μηχανάκι στο γυμναστήριο.
έτσι με πήγες στο σπίτι μου αφού "είχα έρθει με τα πόδια" και αφού "ήταν δρόμος σου από εκεί".
για να περάσουμε λίγη παραπάνω ώρα μαζί...
[..τι θαύμα, σκέφτομαι, που είναι ότι μερικοί άνθρωποι θέλουν να περνάνε περισσότερη ώρα μαζί...]
"να σε πάω κάπου;" με ρώτησες εχτές, όταν πια είχαμε φάει και έπρεπε σιγά σιγά να το διαλύσουμε,(για να κρατήσουμε τα προσχήματα, όχι για τίποτε άλλο...)
μου είπες ψέματα ότι τάχα ο δρόμος για το σπίτι σου περνάει μπροστά από το δικό μου σπίτι... για να περάσουμε λίγη παραπάνω ώρα μαζί.
αυτό το ψέμα στο ξεπλήρωσα αμέσως... δεν σου είπα ότι είχα έρθει με το μηχανάκι στο γυμναστήριο.
έτσι με πήγες στο σπίτι μου αφού "είχα έρθει με τα πόδια" και αφού "ήταν δρόμος σου από εκεί".
για να περάσουμε λίγη παραπάνω ώρα μαζί...
[..τι θαύμα, σκέφτομαι, που είναι ότι μερικοί άνθρωποι θέλουν να περνάνε περισσότερη ώρα μαζί...]
Attack of the 80s pop monster #5
Η Oleta Adams ήταν έξυπνη μαύρη... αν και έχει συγκλονιστική φωνάρα κατάλαβε ότι με εμφάνιση ταμίας στο Wal Mart και τέτοια πατσαχείλα δεν υπήρχε περίπτωση να κάνει καμία σοβαρή καριέρα. (Εξάλλου ήδη ζούσε μεσοτοιχία με το ανελέητο καλαμάκι της PoP Λησμονιάς που ρουφάει όσους δεν το έχει το κάρμα τους να κάνουν καριέρα... δύσκολα τα πράγματα σου λέω...).
τι έκανε λοιπόν; εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι μαζί με του Tears For Fears τραγούδησε σε μία σχετικά μεγάλη επιτυχία, (δες το πρηγούμενο post του αγαπημ΄'ενου σου προβατάκου) έβγαλε ένα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ωραίο pop μπλούζ τραγούδι το οποίο το έκανε το σουξεδάκι του για κανένα 20λεπτο, παρά το γεγονός ότι έχει ένα από τα χειρότερα video-clips που έχει γεννήσει ποτέ το μυαλό τυφλού art director και director γενικότερα. ...σε παρακαλώ λυπήσου την Oleta και μην σχολιάσεις το ντύσιμο της. Θυμίσου, είμαστε στο τέλος των 80s!
Είναι το δεύτερο pop 80ς όπλο με το οποίο σε πυροβολώ σήμερα αγαπημένε αναγνώστη... και ναι, ναι, είμαι σε μπλουζ διάθεση. Είμαι κουρασμένος και αγχωμένος και χρειάζομαι ένα manifestation ηρεμίας. Δύο για την ακρίβεια!
Γ Α Μ Α Τ Ο, και δικό σου!:
τι έκανε λοιπόν; εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι μαζί με του Tears For Fears τραγούδησε σε μία σχετικά μεγάλη επιτυχία, (δες το πρηγούμενο post του αγαπημ΄'ενου σου προβατάκου) έβγαλε ένα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ωραίο pop μπλούζ τραγούδι το οποίο το έκανε το σουξεδάκι του για κανένα 20λεπτο, παρά το γεγονός ότι έχει ένα από τα χειρότερα video-clips που έχει γεννήσει ποτέ το μυαλό τυφλού art director και director γενικότερα. ...σε παρακαλώ λυπήσου την Oleta και μην σχολιάσεις το ντύσιμο της. Θυμίσου, είμαστε στο τέλος των 80s!
Είναι το δεύτερο pop 80ς όπλο με το οποίο σε πυροβολώ σήμερα αγαπημένε αναγνώστη... και ναι, ναι, είμαι σε μπλουζ διάθεση. Είμαι κουρασμένος και αγχωμένος και χρειάζομαι ένα manifestation ηρεμίας. Δύο για την ακρίβεια!
Γ Α Μ Α Τ Ο, και δικό σου!:
Pop 80s attack #4
Να σου πω τι πιστεύω εγώ;
Πιστεύω ότι οι δύο τύποι από του Tears For Fears και ο εθνικός μας star ο Ευαγγελόπουλος είναι τρίδυμα separated at birth. Ίδια μάνα τους γέννησε αυτούς τους τρεις, φαίνεται στις φάτσες τους, κυριώς στα χαρακτηριστικά του στόματός τους, και όταν η Νικολούλη θα ενώσει τα τρία αδέλφια, η εκπομπή θα σπάσει ρεκόρ.
Έχουν ρε παιδί μου την ίδια θηλυπρεπούρα και οι τρεις - καμία σχέση με τους Pet Shop Boys, ένα ποπ ντουέτο που είναι σούπερ μάτσο και αρρενωποί και μπούτς και άντρακλες (... ... ... ... καλά, καλά μην φωνάζεις λέμε και καμία υπερβολή να χαλαρώνουν πότε πότε τα μπουτάκια μας να βγάλουμε την ημέρα...).
Οι Tears For Fears λοιπόν στα τέλη της δεκαετίας του 80 έβγαλαν ίσως το καλύτερό τους τραγούδι, και σίγουρα αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην αυστηρά οριοθετημένη από τα 80s καριέρα τους.
Έχω την αίσθηση πως πρόκειται για το τελευταίο τους single - μετά ξεμαλλιάστηκαν με αφορμή έναν γκόμενο και το διέλυσαν το μαγαζάκι. (θυμάται κάποιος από τους ευγενικούς, sexy, uber καλλιεργημένους, και pop conscious αναγνώστες του www.provato.gr αν το advice for the young at heart ήταν το επόμενο ή το προηγούμενο sinlge από αυτό που σήμερα σου αφιερώνω με όλη μου την προβατένια αγάπη;).
Woman In Chains λοιπόν, από τους Tears For Fears, ένα απίστευτα ωραίο, μελωδικό και κάμποσο επικό τραγούδι, που ασχολείται με το φλέγον κοινωνικό θέμα της χορεύτριας σε strip show που την κακοποιεί ο γκόμενός της άσχημα, ειδικά αν είναι τεκνό αθλητής. Σαν να μην έφτανε η θυληπρεπούρα που έχουν από μόνοι τους έβαλαν και μία γυναίκα να τραγουδήσει μαζί τους την φωνάρα Oleta Adams.
Α Γ Α Π Η Μ Ε Ν Ο! ... και το έχεις, χάρη στον προβατάκο σου.
Πιστεύω ότι οι δύο τύποι από του Tears For Fears και ο εθνικός μας star ο Ευαγγελόπουλος είναι τρίδυμα separated at birth. Ίδια μάνα τους γέννησε αυτούς τους τρεις, φαίνεται στις φάτσες τους, κυριώς στα χαρακτηριστικά του στόματός τους, και όταν η Νικολούλη θα ενώσει τα τρία αδέλφια, η εκπομπή θα σπάσει ρεκόρ.
Έχουν ρε παιδί μου την ίδια θηλυπρεπούρα και οι τρεις - καμία σχέση με τους Pet Shop Boys, ένα ποπ ντουέτο που είναι σούπερ μάτσο και αρρενωποί και μπούτς και άντρακλες (... ... ... ... καλά, καλά μην φωνάζεις λέμε και καμία υπερβολή να χαλαρώνουν πότε πότε τα μπουτάκια μας να βγάλουμε την ημέρα...).
Οι Tears For Fears λοιπόν στα τέλη της δεκαετίας του 80 έβγαλαν ίσως το καλύτερό τους τραγούδι, και σίγουρα αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην αυστηρά οριοθετημένη από τα 80s καριέρα τους.
Έχω την αίσθηση πως πρόκειται για το τελευταίο τους single - μετά ξεμαλλιάστηκαν με αφορμή έναν γκόμενο και το διέλυσαν το μαγαζάκι. (θυμάται κάποιος από τους ευγενικούς, sexy, uber καλλιεργημένους, και pop conscious αναγνώστες του www.provato.gr αν το advice for the young at heart ήταν το επόμενο ή το προηγούμενο sinlge από αυτό που σήμερα σου αφιερώνω με όλη μου την προβατένια αγάπη;).
Woman In Chains λοιπόν, από τους Tears For Fears, ένα απίστευτα ωραίο, μελωδικό και κάμποσο επικό τραγούδι, που ασχολείται με το φλέγον κοινωνικό θέμα της χορεύτριας σε strip show που την κακοποιεί ο γκόμενός της άσχημα, ειδικά αν είναι τεκνό αθλητής. Σαν να μην έφτανε η θυληπρεπούρα που έχουν από μόνοι τους έβαλαν και μία γυναίκα να τραγουδήσει μαζί τους την φωνάρα Oleta Adams.
Α Γ Α Π Η Μ Ε Ν Ο! ... και το έχεις, χάρη στον προβατάκο σου.
Tuesday, January 23, 2007
Θέλω το Oscar μου
το πολυαγαπημένο Time, έχει την καλύτερη κάλυψη για τις φετεινές υποψηφιότητες των βραβείων oscar. Συνοπτική, δεν πλατιάζει, περιλαμβάνει αυτά που πρέπει να ξέρεις (Plus μερικά κουτσομπολιά) από τις σημαντικές κατηγορίες
...το ξέρεις ότι είναι σημαντικό να ενημερώνεσαι από καλές πηγές.
Φιλιά και εδώ είσαι
classic pop anthem #3 - Χαριστική βολή
Με αυτό θα σε πεθάνω 80s Lover.
Όσο και αν σου φαίνεται απίστευτο, με το τραγούδι, του οποίου το video clip σου χαρίζω εν τη αφάτω μεγαλοψυχίη μου, τα αυτιά μου είναι μέσα στην τρελή χαρά!
για να το πω απλά, γιατί ότι το ομολογούμε το καθαγιάζουμε, μου ΑΡΕΣΕΙ!!!
NAI ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ εμένα του super καλλιεργημένου και διαβασμένου πολυαγαπημένου σου φίλου αυτό το μπλιαχ τραγούδι.
είναι το πρώτο uber mega hit αυτών των χαζοβλαμενοηλιθιοχαρούμενων Bros οι οποίοι, believe it or, έχουν πουλήσει 16 εκατομμύρια δίσκους (πιθανότητα να είναι μόνο στην Μεγάλη Βρεττανία οι πουλήσεις: 105%...) και έχουν ΓΕΜΙΣΕΙ το θρυλικό Wembley Stadioum σε μία από τις πρώτες τους συναυλίες, με 50 χιλιάδες 13χρονα υστερικά και πρωτοκαυλωμένα, κάπου εκεί, στα 1988 με 1989.
Νομίζω ότι αυτό το group είναι το απόλυτο παράδειγμα του One Hit Wonder. Το one hit τους (αυτό που σου παρουσιάζω σήμερα μεγάλη αγάπη της ζωής μου, super sexy αναγνώστη), έγινε τόσο uber τεράστια επιτυχία ώστε κατάφεραν να μείνουν στην επιφάνεια πριν τους ρουφήξει το απαίσιο καλαμάκι της pop Λησμονιάς τουλάχιστον ακόμα 3 με 4 χρόνια.
απόλαυσε λοιπόν και θυμίσου τα μικράτα σου: When Will I Be Famous, από τους Bros!
(αφιερωμένο με πολύ φιλία στην Super Faidra! This is for you sweety!)
Όσο και αν σου φαίνεται απίστευτο, με το τραγούδι, του οποίου το video clip σου χαρίζω εν τη αφάτω μεγαλοψυχίη μου, τα αυτιά μου είναι μέσα στην τρελή χαρά!
για να το πω απλά, γιατί ότι το ομολογούμε το καθαγιάζουμε, μου ΑΡΕΣΕΙ!!!
NAI ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ εμένα του super καλλιεργημένου και διαβασμένου πολυαγαπημένου σου φίλου αυτό το μπλιαχ τραγούδι.
είναι το πρώτο uber mega hit αυτών των χαζοβλαμενοηλιθιοχαρούμενων Bros οι οποίοι, believe it or, έχουν πουλήσει 16 εκατομμύρια δίσκους (πιθανότητα να είναι μόνο στην Μεγάλη Βρεττανία οι πουλήσεις: 105%...) και έχουν ΓΕΜΙΣΕΙ το θρυλικό Wembley Stadioum σε μία από τις πρώτες τους συναυλίες, με 50 χιλιάδες 13χρονα υστερικά και πρωτοκαυλωμένα, κάπου εκεί, στα 1988 με 1989.
Νομίζω ότι αυτό το group είναι το απόλυτο παράδειγμα του One Hit Wonder. Το one hit τους (αυτό που σου παρουσιάζω σήμερα μεγάλη αγάπη της ζωής μου, super sexy αναγνώστη), έγινε τόσο uber τεράστια επιτυχία ώστε κατάφεραν να μείνουν στην επιφάνεια πριν τους ρουφήξει το απαίσιο καλαμάκι της pop Λησμονιάς τουλάχιστον ακόμα 3 με 4 χρόνια.
απόλαυσε λοιπόν και θυμίσου τα μικράτα σου: When Will I Be Famous, από τους Bros!
(αφιερωμένο με πολύ φιλία στην Super Faidra! This is for you sweety!)
Monday, January 22, 2007
Classic Pop Anthem #2
Αρχές της δεκαετίας των 90s. Μάρτης του 1990.
Το Kylie αρχίζει να γίνεται γυναίκα. Παίρνει τον έλεγχο του image της από τους Stock Aitken Waterman, και βγάζει επιτέλους ένα τραγούδι που δεν είναι χαζοχαρούμενο (στα αυτιά μου τουλάχιστον).
Στο video clip του, που οι φήμες λένε ότι το γύρισε επίτηδες στην αυστραλία για να μην της πρήξουν τα παπάρια οι SAW οι οποίοι την ήθελαν για πάντα παιδούλα χαζοβιολίδου, κάνει τις πρώτες προσπάθειες να το παίξει μοιραία γυναίκα. Και δεν τα καταφέρνει καθόλου άσχημα: Τραγουδά στα χέρια ενός μπρατσαρά gay μαύρου, ισιώνει τα μαλλιά της, φοράει περούκες που της πηγαίνουν.
Οι στίχοι; εξίσου "ανατρεπτικοί". Δηλώνει ότι συγχωρεί την απιστία...
αυτό είναι το αγαπημένο μου τραγούδι της Kylie, το better the devil you know. Μου αρέσει πολύ και το video. Enjoy και θυμίσου τα μικράτα σου:
(το Post είναι με πολύ φιλία αφιερωμένο στον Αντώνη, τον D.J. του Sodad που από τότε που του ζήτησα αυτό το τραγούδι 4 - 5 βραδιές απανωτά στην σειρά, αντί να αγανακτήσει και να με στείλει για βοσκή το βάζει σχεδόν κάθε φορά που με βλέπει... this is for you mate!! thanx and σμουτς!!)
ps: εδώ είναι το classic pop anthem νούμερο 1
Το Kylie αρχίζει να γίνεται γυναίκα. Παίρνει τον έλεγχο του image της από τους Stock Aitken Waterman, και βγάζει επιτέλους ένα τραγούδι που δεν είναι χαζοχαρούμενο (στα αυτιά μου τουλάχιστον).
Στο video clip του, που οι φήμες λένε ότι το γύρισε επίτηδες στην αυστραλία για να μην της πρήξουν τα παπάρια οι SAW οι οποίοι την ήθελαν για πάντα παιδούλα χαζοβιολίδου, κάνει τις πρώτες προσπάθειες να το παίξει μοιραία γυναίκα. Και δεν τα καταφέρνει καθόλου άσχημα: Τραγουδά στα χέρια ενός μπρατσαρά gay μαύρου, ισιώνει τα μαλλιά της, φοράει περούκες που της πηγαίνουν.
Οι στίχοι; εξίσου "ανατρεπτικοί". Δηλώνει ότι συγχωρεί την απιστία...
αυτό είναι το αγαπημένο μου τραγούδι της Kylie, το better the devil you know. Μου αρέσει πολύ και το video. Enjoy και θυμίσου τα μικράτα σου:
(το Post είναι με πολύ φιλία αφιερωμένο στον Αντώνη, τον D.J. του Sodad που από τότε που του ζήτησα αυτό το τραγούδι 4 - 5 βραδιές απανωτά στην σειρά, αντί να αγανακτήσει και να με στείλει για βοσκή το βάζει σχεδόν κάθε φορά που με βλέπει... this is for you mate!! thanx and σμουτς!!)
ps: εδώ είναι το classic pop anthem νούμερο 1
Ερωτικός γρίφος 2
(εναλλακτικός τίτλος: Κακοφτιαγμένο χαϊκού…)
Σε ότι σου λέω, όλο "όχι" λες!
…τόσο πολύ, λοιπόν, με θες;
(χεχεχε χιχιχι χοχοχο)
Σε ότι σου λέω, όλο "όχι" λες!
…τόσο πολύ, λοιπόν, με θες;
(χεχεχε χιχιχι χοχοχο)
Ερωτικός γρίφος 1
(εναλλακτικός τίτλος: Μερικοί κακογραμμένοι στίχοι…)
Τα μέλια που μου στέλνεις
Και τα γραπτά σου…
Γεμίζουνε το σπίτι με τ’ άρωμά σου
Ανοίγω το κουμπιούτερ μου να σε μυρίζω…
Τα μέλια σου διαβάζω και μαχμουρλίζω
Τα μέλια που μου στέλνεις
Και τα γραπτά σου…
Γεμίζουνε το σπίτι με τ’ άρωμά σου
Ανοίγω το κουμπιούτερ μου να σε μυρίζω…
Τα μέλια σου διαβάζω και μαχμουρλίζω
Sunday, January 21, 2007
Ένα εχω να πω
Μετά από μία αρκετά κουραστική και αρκετά παραγωγική Κυριακή στην εργασία, αισθάνομαι σαν πρόβατο από πλαστικό.
Για την ακρίβεια, έχω σε όλο μου το κορμί μία φοβερή ημικρανία.... ... ... ...
I know, beats me too...
κανένα παλληκάρι μέχρι τα 35 να μου ρίξει κανένα μασαζάκι και να ρίξουμε, μετά, τα σχετικά to-know-us-better;
ας στείλει mail, δεν θα χάσει... ...
Για την ακρίβεια, έχω σε όλο μου το κορμί μία φοβερή ημικρανία.... ... ... ...
I know, beats me too...
κανένα παλληκάρι μέχρι τα 35 να μου ρίξει κανένα μασαζάκι και να ρίξουμε, μετά, τα σχετικά to-know-us-better;
ας στείλει mail, δεν θα χάσει... ...
Friday, January 19, 2007
Ερωτήσεις
θυμάσαι κάποτε πόσο τεράστιος σου φαινόταν ο κόσμος;
Πώς νόμιζες ότι θα μεγαλώσεις και θα είσαι χαρούμενος και γελαστός;
Που ήσουν σίγουρος ότι δεν θα ζεις ούτε μία στιγμή χωρίς αγάπη και χαρά Θεού;
Θυμάσαι που ήσουν κι εσύ ένα ολοζώντανο χρώμα;
κάτι τρέχει με τον Βαγγέλη #1
Βαθιά μέσα, στον πυρήνα, όλων αυτών που μας πονούν και μας δυσκολεύουν κρύβεται ένας μεγάλος θησαυρός.
Η ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι , πιο ευτυχισμένοι και πιο ολοκληρωμένοι.
Για αυτό δεν πρέπει να είμαστε φυγόπονοι και να κουκουλώνουμε τα πληγωτικά που μας συμβαίνουν.
Γιατί μέσα σε αυτά είναι η ευκαιρία μας να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο μας, δηλαδή τον κόσμο όλο.
Η ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι , πιο ευτυχισμένοι και πιο ολοκληρωμένοι.
Για αυτό δεν πρέπει να είμαστε φυγόπονοι και να κουκουλώνουμε τα πληγωτικά που μας συμβαίνουν.
Γιατί μέσα σε αυτά είναι η ευκαιρία μας να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο μας, δηλαδή τον κόσμο όλο.
Thursday, January 18, 2007
Θα γίνω (ακόμα πιο) διάσημος!!!!
Θέ μου είμαι ευτυχισμένος!!! Θέμου δεν το πιστέυω!!!! θέμου θέμου θέμου (ανάσες ψυχραιμίας: φιου φιου φιου φιου φιου!!!)
Μας πήρανε σήμερα από το Hollywood και θέλουν το ανήψι μου να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο "Κράμερ εναντίον Κράμερ 30 χρόνια μετά" που θα γυριστεί σε μερικούς μήνες.... φιου φιου φιου φιου φιου δεν το πιστεύω φιου φιου φιου φιου αχ ένα νερόρεπαιδιά φιουφιουφιουφιου!!!!
Το ρόλο της μητέρας Κράμητέρας θα παίζει η Αντζελίνα Τζολί ενώ τον πατέρα Κραπατέρα ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Σενάριο το μίσό Hollywood και σκηνοθεσία Steven Spielberg μέχρι το διάλλειμα και μετά Almodovar (θα είναι η πρώτη μη σπονδυλωτή ταινία που θα σκηνοθετείται από δύο τεράστιου βεληνεκούς σκηνοθέτες...).
φιουφιουφιουφιουφιουφιου θεμου θεμου θεμου νερόνερό μουμουμουμου υπέροχος φιουφιου!
Ο Τομ Χάνγκζ θα παίζει τον ρόλο του παππού του ανηψιού ΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥ και η Meryl Στρίπ το ρόλο της γιαγιάς του. Στο ρόλο της μικρής νεογέννητης αδελφής του, η Μιμή Ντενίση. Μουσική ο Vangelis Παπαθανασίου που χτυπά δεύτερο oscar δεν το κάνω θέμα!
Θεέ μου είμαι τόσο ευτυχισμένος για το ανήψι - εγώεγώεγώεγώεγώεγώεγώ μου μου μου μου τελειότητατελειότητα υπέροχοςυπέροχος θα είμαι ο ατζέντης του. Σου υπόσχομαι αγαπημένε αναγνώστη ότι θα γίνω χειρότερος και από την μαμά της Μπρούκ Σήλντζ!
Ιδού η φωτογραφία που έκρινε την τελική απόφαση στο casting!
ΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥ ΘΕΜΟΥ ΘΕΜΟΥ ΘΕΜΟΥ ΘΕΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΛΑΜΕ ΓΚΛΙΤΕΡ ΚΟΣΤΟΥΜΙ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΚΑΡ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΩ.... φιου φιου φιου φιου φιου....
ι ένα γούρι για το μάτι και το jinx να είναι καλά το μωρό ΧιόυιΛιούηΝτιούη και να πάει βέβαια καλά η ταινία "κράμερ εναντίον Κράμερ 30 χρόνια μετά".
θέμου φιουφιουφιουφιου... μουμουμουμουεγώεγωεγωεγωτελειότηταμουμουμου
Μας πήρανε σήμερα από το Hollywood και θέλουν το ανήψι μου να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο "Κράμερ εναντίον Κράμερ 30 χρόνια μετά" που θα γυριστεί σε μερικούς μήνες.... φιου φιου φιου φιου φιου δεν το πιστεύω φιου φιου φιου φιου αχ ένα νερόρεπαιδιά φιουφιουφιουφιου!!!!
Το ρόλο της μητέρας Κράμητέρας θα παίζει η Αντζελίνα Τζολί ενώ τον πατέρα Κραπατέρα ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Σενάριο το μίσό Hollywood και σκηνοθεσία Steven Spielberg μέχρι το διάλλειμα και μετά Almodovar (θα είναι η πρώτη μη σπονδυλωτή ταινία που θα σκηνοθετείται από δύο τεράστιου βεληνεκούς σκηνοθέτες...).
φιουφιουφιουφιουφιουφιου θεμου θεμου θεμου νερόνερό μουμουμουμου υπέροχος φιουφιου!
Ο Τομ Χάνγκζ θα παίζει τον ρόλο του παππού του ανηψιού ΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥ και η Meryl Στρίπ το ρόλο της γιαγιάς του. Στο ρόλο της μικρής νεογέννητης αδελφής του, η Μιμή Ντενίση. Μουσική ο Vangelis Παπαθανασίου που χτυπά δεύτερο oscar δεν το κάνω θέμα!
Θεέ μου είμαι τόσο ευτυχισμένος για το ανήψι - εγώεγώεγώεγώεγώεγώεγώ μου μου μου μου τελειότητατελειότητα υπέροχοςυπέροχος θα είμαι ο ατζέντης του. Σου υπόσχομαι αγαπημένε αναγνώστη ότι θα γίνω χειρότερος και από την μαμά της Μπρούκ Σήλντζ!
Ιδού η φωτογραφία που έκρινε την τελική απόφαση στο casting!
ΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥΦΙΟΥ ΘΕΜΟΥ ΘΕΜΟΥ ΘΕΜΟΥ ΘΕΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΛΑΜΕ ΓΚΛΙΤΕΡ ΚΟΣΤΟΥΜΙ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΚΑΡ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΩ.... φιου φιου φιου φιου φιου....ι ένα γούρι για το μάτι και το jinx να είναι καλά το μωρό ΧιόυιΛιούηΝτιούη και να πάει βέβαια καλά η ταινία "κράμερ εναντίον Κράμερ 30 χρόνια μετά".
θέμου φιουφιουφιουφιου... μουμουμουμουεγώεγωεγωεγωτελειότηταμουμουμου
Τόμας Μπέεεεεεντισον
ψέμματα δεν θα πω... "έκλεψα" την ιδέα από ένα από τα ωραιότερα Post του Νικόλα Σκούρα στο οποίο διηγείται μία ιστορία όπου ένα μικρό κοριτσάκι μπαίνει σε ένα φαρμακείο για να ζητήσει «παγωτό για τον βήχα»!!!
Σκέφτηκα λοιπόν με αφορμή το αγαπημένο κοριτσάκι, [που πρέπει να είναι μακρινό συγγενάκι δεν το συζητώ, και που να μου το θυμηθείς σε 30 χρόνια θα είναι ζάμπλουτο με δική του αυτοκρατορία] τι ωραίο θα ήταν να έφτιαχνα εγώεγώεγώεγώεγώ μία σειρά από προϊόντα που με ένα σμπάρο θα είχες δύο τριγώνια.
Τα προϊόντα θα είχαν συγκλονιστικές πουλήσεις και έτσι θα γινόμουν ζάμπλουτος και μετά θα έπαιρνα όλους μα όλους μα όλους μα όλους τους Έλληνες bloggers, μέχρι και τον ογκόλιθο υψηλής αισθητικής Μάνω Αντώναρο για ένα δίχρονο spa session μπας και ηρεμούσαν λιγάκι τα μπουτάκια μας και έτσι κάναμε κάτι πιο δημιουργικό και παραγωγικό από το να ξεμαλλιαζόμαστε. έτοιμος;
1. Παγωτό για το βήχα. όσο πιο πολύ τρως, τόσο πιο καλό κάνεις στις αμυγδαλές σου.
Σκέφτηκα λοιπόν με αφορμή το αγαπημένο κοριτσάκι, [που πρέπει να είναι μακρινό συγγενάκι δεν το συζητώ, και που να μου το θυμηθείς σε 30 χρόνια θα είναι ζάμπλουτο με δική του αυτοκρατορία] τι ωραίο θα ήταν να έφτιαχνα εγώεγώεγώεγώεγώ μία σειρά από προϊόντα που με ένα σμπάρο θα είχες δύο τριγώνια.
Τα προϊόντα θα είχαν συγκλονιστικές πουλήσεις και έτσι θα γινόμουν ζάμπλουτος και μετά θα έπαιρνα όλους μα όλους μα όλους μα όλους τους Έλληνες bloggers, μέχρι και τον ογκόλιθο υψηλής αισθητικής Μάνω Αντώναρο για ένα δίχρονο spa session μπας και ηρεμούσαν λιγάκι τα μπουτάκια μας και έτσι κάναμε κάτι πιο δημιουργικό και παραγωγικό από το να ξεμαλλιαζόμαστε. έτοιμος;
1. Παγωτό για το βήχα. όσο πιο πολύ τρως, τόσο πιο καλό κάνεις στις αμυγδαλές σου.
2. Μίλ φέιγ κατά της τερηδόνας. Προφιτερόλ κατά της πέτρας και της ουλίτιδας.
3. Μαγιό που σε κάνει να δείχνεις πολύ κουλτουριάρης και Intelectuel και μάλιστα με ιδιαίτερη αγάπη στην Γερμανική λογοτεχνία που είναι βαριά (Thomas Mann, Hermann Esse, κλπ).
4. Παντόφλες κατάλληλες για να πας σε δεξίωση.
5. Σώβρακο που κρατά όρθιο το βιβλίο όταν διαβάζεις ξαπλωμένος στο κρεβάτι ή στον καναπέ.
5. Βάτες που κάνουν μασάζ ριφλεξολογίας στις πατούσες.
6. Κραγιόν που σε κάνει να φαίνεσαι τριχωτός πλαταράς και macho άντρας που μισεί τα πουστράκια και ξύνει τα παπάρια του όταν σου μιλά.
7. Δονητής φουρνάκι που όσο η γκόμενα τον χρησιμοποιεί και μέχρι να come, έχει φτάξει μουσακά για να τον σερβίρει εκείνη στον άντρα της και έτσι αυτός να μην την λέει ακαμάτρα και τεμπέλα. (αυτό υπάρχει και σε μορφή δονητής φόρμα κέικ, που φτιάχνει κέικ, και δονητής χύτρα που φτιάχνει μαγειρευτά).
8. Τζατζίκι αποσμητικό ποδιών και μασχάλης και πισινάκιου. Πως δουλεύει:
Τρως ένα σουβλάκι με διπλό τζατζίκι και μετά δεν χρειάζεται για 25 ώρες να πλύνεις πόδι, μασχάλοι, πισινώ και βέβαια και στόμα. Μέχρι να ξαναφάς δηλαδή!!! δεν είναι σούπερ;
Μπεεε. Feel free to ad your contribution. τα κέρδη μισά μισά!
Τροφή για σκέψη
(σκέψη, χαζή αδελφή, είναι αυτό το πράγμα που κάνεις με εκείνο το πράμα που υπάρχει κάτω από εκεί που βάζεις το gel και την λακ το Σαββάτο που βγαίνεις - εγκέφαλος λέγεται)…
Τελικά οι δημοκράτες, και υπερασπιστές των δικαιωμάτων του ανθρώπου, gays είναι τόσο υπερασπιστές των δικαιωμάτων του ανθρώπου ώστε να σέβονται και έναν gay που θέλει να είναι κρυφός;
Ή εκεί η δημοκρατικότητα πάει περίπατο; …εκεί να σε δω μάγκα μου!
Τελικά οι δημοκράτες, και υπερασπιστές των δικαιωμάτων του ανθρώπου, gays είναι τόσο υπερασπιστές των δικαιωμάτων του ανθρώπου ώστε να σέβονται και έναν gay που θέλει να είναι κρυφός;
Ή εκεί η δημοκρατικότητα πάει περίπατο; …εκεί να σε δω μάγκα μου!
Μετανοημένος πέφτω στο πόδι σου
Τα παίρνω όλα πίσω…. Όλα! Είχα άδικο. Το 2 του Παπαϊωάννου είναι δύο παράσταση που ανοίγει δρόμοι για διεθνή καριέρα στα μέλη της, τους χορευτάς.
Ιδού.
Ήδη ένας από το μπαλέτο έχει γίνει γκόμενος της Britney!
Δεν είναι ό, τι καλύτερο; Δεν είναι;
Εεεε; Μπεεεεε;
(Βρήκα την φωτογραφία στον πολυαγαπημένο Σάκω με μπηφταίκια! που έχει καταντήσει πια το καλύτερο ελληνικό κοσμικό κανάλι επικοινωνίας...)
Το καλύτερο pop video clip όλων των εποχών
Τίποτε πέρα από αυτό. Τίποτα μετά από αυτό…
Το Stay των Shakespeare ’s Sister. Απίστευτο concept και στο τραγούδι αλλά και στο video clip. Στο αφιερώνω γιατί πολύ έχουμε πήξει στην βλαχοπόπ τα τελευταία χρόνια.
Και μην το ξεχάσεις ποτέ... Η πραγματική pop δεν χρειάζεται να είναι βλάχικια και λάηκα για να είναι pop – χρειάζεται να είναι ιδιοφυής με απλό και περιεκτικό τρόπο!
Μπεεεεε και τέρμα!
Το Stay των Shakespeare ’s Sister. Απίστευτο concept και στο τραγούδι αλλά και στο video clip. Στο αφιερώνω γιατί πολύ έχουμε πήξει στην βλαχοπόπ τα τελευταία χρόνια.
Και μην το ξεχάσεις ποτέ... Η πραγματική pop δεν χρειάζεται να είναι βλάχικια και λάηκα για να είναι pop – χρειάζεται να είναι ιδιοφυής με απλό και περιεκτικό τρόπο!
Μπεεεεε και τέρμα!
Tuesday, January 16, 2007
ένα σεντόνι που μοσκοβολάλαλαλαλάει Αθήνα
Δεν έχω καμία αμφιβολία. Στην εποχή μας το να ανήκεις κάπου δεν είναι θέμα χαρακτηριστικών που έχουμε όλοι από την γέννηση μας, αλλά, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, νοοτροπίας, συμπεριφοράς και επιλογών.
Αυτό φυσικά ισχύει και για την έννοια «Αθηναίος». Η πρωτεύουσα, ως πόλη που έχει δεχτεί αλλεπάλληλα τσουνάμι εσωτερικής μετανάστευσης είναι αμφίβολο αν κατοικείται πλέον από βέρους Αθηναίους. Παρόλα αυτά, υπάρχει μία κατηγορία κατοίκων της η οποία κάνει από μακριά μπαμ ότι δεν θα μπορούσε να ζει σε καμία άλλη πόλη, καμία άλλη εποχή και με κανέναν άλλο τρόπο.
Σε τι συνίσταται όμως η «Αθηναϊκότητα» στις μέρες μας; Πως μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι αυτή η πόλη τον έχει κάνει παιδί της, γνήσιο και πορωμένο, παρά το γεγονός ότι, για παράδειγμα, ήρθε να ζήσει εδώ μόλις πριν από μερικά χρόνια και ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες κάποτε να την παρατήσει και να φύγει;
Ιδού μερικά συμπτώματα Αθηναϊκότητας. Αν συγκεντρώνεις τα μισά από αυτά, είσαι ο Βέρος Αθηναίος του 21ου Αιώνα! ...ναι, ναι, επειδή I Say So και παίρνοντας ως παράδειγμα την ζωή μουμουμουμουμουμουμουμου εγω εγωεγωεγωεγω που δεν υπάρχει τελειότερο στο γιούνιβερσ
1. Φρικάρεις μέχρι αηδίας με το concept «φεύγω τριήμερο». Το να σηκωθείς Παρασκευή μεσημέρι για να ακολουθήσεις την κίνηση και το πήξιμο της πόλης, από το κέντρο της Αθήνας σε όποιο άλλο σημείο της Ελλάδας αποφασίσει να μεταφερθεί, σου φαίνεται στην καλύτερη περίπτωση ψυχαναγκαστικό και στην χειρότερη εφιαλτικό. Προτιμάς να ξεκουραστείς στο σπίτι, στην αποφορτισμένη Αθήνα.
2. Αντίθετα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην φύγεις καλοκαιρινές πολυήμερες διακοπές. Ο κόσμος να χαλάσει θα περάσεις 15 τουλάχιστον μέρες μακριά από το σπίτι, την Αθήνα, κάθε χρόνο. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με την επιθυμία σου να ξεφύγεις από την «φυλακή» (δεν θεωρείς ότι η Αθήνα είναι φυλακή…) αλλά με το ότι πιστεύεις πως κάθε σχέση, ακόμα και η σχέση με την πόλη σου, χρειάζεται διαλλείματα για να μην παραγνωριζόμαστε και βαριόμαστε ο ένας τον άλλο.
3. Δεν νοσταλγείς τα θερινά σινεμά, τα μικρά μαγαζάκια, τους σαλεπιτζήδες της πόλης, τα ασβεστωμένα τενεκέδια με γιασεμί. Ίσως έχει να κάνει με το ότι όλα αυτά δεν σου έχουν γίνει βίωμα. Το πιο πιθανό όμως είναι ότι ο λόγος που δεν γίνεται θύμα της urban nostalgia είναι η άποψή σου πως κάθε εποχή έχει τα καλά της! Αλλά και η νοοτροπία σου είναι να επικεντρώνεσαι σε αυτά που σου αρέσουν σε μία κατάσταση παρά σε αυτά που σου λείπουν.
4. Αντιμετωπίζεις με συγκατάβαση όσους πιστεύουν ότι είναι ενημερωμένοι επειδή αγοράζουν εφημερίδα στις 3 τα ξημερώματα της Κυριακής. Εσύ έχεις διαβάσει τις Κυριακάτικες εφημερίδες σου πριν ακόμα μπεις στο μπάνιο για να αρχίσεις να ετοιμάζεσαι για την Σαββατιάτικη σου έξοδο! Γενικά, αν και δεν είσαι στην τσίτα να εξαργυρώνεις με μανία αυτά που σου προσφέρει η Αθήνα, υπάρχει κάποιο πράγμα που το βρίσκεις μόνο εδώ και το οποίο το εκμεταλλεύεσαι μέχρι άκρων (πρώτες προβολές, μεγάλες συναυλίες, πρώτη έκδοση εφημερίδων…)
5. Έχεις ξεφύγει εντελώς από την ανόητη νοοτροπία «εγώ δεν βγαίνω Σάββατο – αυτό είναι για τον λαουτζίκο…». Πιστεύεις ότι ένα από τα καλά της Αθήνας είναι η πολυκοσμία της. Και ότι το καλό του Σαββάτου είναι ότι θα βγεις και θα δεις όλα τα είδη των συναθηναίων σου. Για αυτό σε πείσμα των ανυποψίαστων γκρινιάρηδων εσύ βγαίνεις τα Σάββατα και τις παραμονές των γιορτών και αργιών και περνάς υπέροχα! Μάλιστα, επειδή προηγουμένως έχεις φροντίσει να φροντίσεις τον εαυτό σου, γνωρίζεις και τον καλύτερο κόσμο. Ενίοτε βγάζεις και γκόμενα/γκόμενο.
5. Είσαι γραμμένος σε 4 dvd club. Στο ένα επειδή είναι πολύ κοντά στο σπίτι. Στο δεύτερο γιατί έχει φοβερή συλλογή με ταινίες σκληρού gay πορνό. Στο τρίτο διότι φέρνει Αμερικάνικα σήριαλ σχεδόν αμέσως μόλις βγουν στην Ελλάδα. Και στο τέταρτο γιατί έχει τα άπαντα του Αϊζενστάιν και όλων των αγαπημένων σκηνοθετών της βαριάς κουλτούρας.
6. Δεν έχεις αγαπημένο βιβλιοπωλείο, super market, κατάστημα δίσκων ή bar. Πηγαίνεις σε συγκεκριμένα μαγαζιά για πολύ πρακτικούς λόγους. Στο super market για παράδειγμα διότι είναι κοντά στο σπίτι σου ή κοντά στο γραφείο. Στο bar γιατί σου αρέσει η μουσική, ή ένας barman ή γιατί είναι κοντά στο σπίτι του κολλητού και σε βολεύει. Αλλά χωρίς κανένα συναισθηματικό κόλλημα θα αρχίσεις να πηγαίνεις αλλού όταν ο πρακτικός λόγος να πηγαίνεις κάπου θα σταματήσει να υπάρχει. Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι είναι τα στέκια και όχι το αντίθετο.
7. Υπάρχουν 4, 5, 6, (…εσύ το ξέρεις), περιοχές της πόλης που θεωρείς «σπίτι σου». Για παράδειγμα: Μεγάλωσες στην Γλυφάδα. Το πρώτο σου σπίτι το νοίκιασες στου Μακρυγιάννη. Τώρα μένεις στα Εξάρχεια. Η δουλειά σου είναι στο Κολωνάκι, όπου όμως είχε και σπίτι η πρώτη σου μεγάλη σχέση οπότε το ξέρεις απ’ έξω κι ανακατωτά! Αγαπάς το Παγκράτι γιατί εκεί έζησες φοβερά δράματα με άλλη σημαντική σχέση. Και νιώθεις σαν στο σπίτι σου στο Μαρούσι αφού εκεί είναι η πιάτσα της δουλειά σου και έχεις περάσει χρόνια σε δουλειές εκεί…
8. …Όμως υπάρχει όμως ένα τεράστιο κομμάτι της πόλης αυτής που σχεδόν δεν ξέρεις ότι υπάρχει! Περιοχές που δεν έχεις ακούσει καν το όνομά τους, που δεν έχεις ιδέα κατά που πέφτουν… και που μεταξύ μας δεν έχεις καμία όρεξη να μάθεις.
9. Δεν διανοείσαι καν να σκεφτείς ότι θα πάρεις αυτοκίνητο για να πας σε μία άλλη περιοχή της πόλης να αγοράσεις φτηνά ρούχα ή φρεσκότερα λαχανικά ή whatever. Προσπαθείς να βολευτείς με αυτά που σου παρέχει η περιοχή σου, πράμα που, να είναι καλά η οικονομία της αγοράς, δεν είναι και ιδιαίτερα δύσκολο. Ξέρεις ότι οι άσκοπες μετακινήσεις είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτής της πόλης και προσπαθείς να χρησιμοποιήσεις όσο λιγότερο γίνεται το αυτοκίνητό σου. Δεν συμμερίζεται την ανόητη άποψη ότι τα μέσα συγκοινωνίας είναι βρώμικα και απαξιωτικά. Χρησιμοποιείς μάλιστα όχι μόνο το cool μετρό και το tram αλλά και τα ταπεινά λεωφορεία ή τα τρόλεϊ. Θυμίζεις λίγο σε αυτό τους Νεοϋορκέζους που κυκλοφορούν με τα λεωφορεία παρά το ότι το κοστούμι που φοράνε στοιχίζει όσο ολόκληρο το λεωφορείο.
10. Γνωρίζεις ότι η Αθήνα είναι μία από τις καλύτερες πρωτεύουσες που μπορεί να ζει κάποιος. Και αυτό δεν ισχύει μόνο τηρουμένων των αναλογιών! Όλες οι πόλεις έχουν τα καλά τους, αλλά μόνο η Αθήνα συνδυάζει τόσα πολλά σε τόσο σωστές ποσότητες. Είναι μεγάλη αλλά έχει και γειτονιές και μοιάζει σαν καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό.
11. Βασικό σύμπτωμα βαριάς Αθηναϊκότητας είναι η ιδιαίτερη σχέση που έχεις αναπτύξει με τους οδηγούς ταξί. Καταρχήν, σου συμβαίνει με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα να πετυχαίνεις δεύτερη και τρίτη φορά τον ίδιο ταξιτζή, αν και παίρνεις ταξί από εντελώς άλλου ύφους και στυλ σημεία της Αθήνας. Επιπλέον, ξέρεις από καρδιάς και λες αυτόματα και μηχανικά το ποίημά σου για τον προορισμό. Παράδειγμα: «Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου από Ασκληπιού παρακαλώ…».
12. Είσαι γραμμένος σε γυμναστήριο στο οποίο δεν πατάς ποτέ και μάλιστα χωρίς καμία απολύτως τύψη για τα κιλά που συσσωρεύονται, τους μυς που δεν φουσκώνουν και τα λεφτά της συνδρομής που είναι σαν να τα πετάς από το παράθυρο.
13. Τα μπαρ, τα εστιατόρια και τα καφέ της Αθήνας είναι γεμάτα με ανθρώπους που γνωρίζεις ότι γνωρίζεις αλλά δεν θυμάσαι από πού. Βλέπεις ας πούμε μία κοπέλα που κάτι σου θυμίζει… προσπαθείς να θυμηθείς από πού την ξέρεις. Είναι από τη δουλειά;. Όχι, όχι, είναι γειτόνισσα που πετυχαίνεις στο super market… ή μήπως πρόκειται για κάποια που γνώρισες εδώ;… πιθανόν δεν θα θυμηθείς ποτέ. Πάντως χαιρετάς ευγενικά γνωρίζοντας ότι αν ποτέ μιλήσετε δεν θα παρεξηγήσει το ότι δεν θυμάσαι το όνομά της. Όπως και εσύ δεν θα παρεξηγήσεις κάποιον που σε θυμάται αλλά δεν ξέρει από πού…
Φυσικά, τα συμπτώματα Αθηναϊκότητας δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρχουν ακόμα πολλά χαρακτηριστικά των ανθρώπων αυτής της κατηγορίας. Αυτό που σίγουρα τους χαρακτηρίζει είναι η βαθιά αγάπη για την πόλη και τους ανθρώπους της, η συμμετοχή, το ότι ανακατεύονται με πολύ διαφορετικούς τρόπους στην καθημερινότητα της. Επίσης, μία χαλαρότητα και μία διάθεση να την ζήσουν όπως είναι.
Αυτό που έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον είναι η διαδραστικότητα ανάμεσα στην πόλη και τα μέλη αυτής της ομάδας: Δεν είναι μόνο, δηλαδή, ότι η Αθήνα έχει διαμορφώσει την προσωπικότητά και τον ψυχισμό τους, αλλά και η ίδιοι με τις επιλογές τους διαμορφώνουν τον χαρακτήρα αυτής της πόλης. Φανταστείτε ένα pattern σαν αυτό μίας ουσιαστικής σχέσης ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.
λοιπόν, τι λες... are you an athenian enough??
It couldn't happen there
για να πω την αλήθεια δεν είμαι καθόλου άνθρωπος των συναυλιών.
ίσως έχει να κάνειμε το ότι οι άνθρωποι στις συναυλίες ιδρώνουν και μυρίζουν -ειδικά αν είναι ροκάδες -, ίσως έχει να κάνει με το ότι η μουσική που ακούω (electropop) δεν ενδύκνειται για Live, ίσως έχει να κάνει με το ότι ζηλεύω που είναι αυτοί στην σκηνή και όχι εγώ... ποιος ξέρει;
Παρόλα αυτά υπάρχει μία σκηνή από συναυλία που έχω πάει και η οποία ακόμα και τώρα όταν την θυμάμαι ανασηκώνω ελαφρά συγκινημένος το ένα φρύδι.
Ιούνιος 2000. Τέλη του μήνα και οι Pet Shop Boys παίζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα για δύο μέρες στον Λυκαβητό. Φυσικά ως νούμερο ένα fan τους στο παγκόσμιο γιουνιβερς, έχω κλείσει εισιτήριο και για τις δύο μέρες.
Την πρώτη μέρα πήγα από νωρίς και έτσι κατάφερα να είμαι πολύ μπροστά στην σκηνή.
Η συναυλία ήταν αρκετά συμπαθητική (εντάξει, στο είπα, δεν είναι το αγαπημένο χόμποι οι συναυλίες και δεν έχουν την δυνατότητα να με ρίξουν σε trance...).
Στο encore τα δύο παλληκάρια αποφάσισαν να παίξουν το Always On My Mind. Είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια τους και όταν άκούστηκαν οι πρώτες νότες άκουσα με χαρά τον κόσμο να ουρλιάζει αναγνωρίζοντάς το....
Κάποια στιγμή στο μέσο του τραγουδιού δεν ξέρω τι με έπιασε τράβηξα το βλέμμα από την σκηνή και γύρισα να κοιτάξω πίσω. Το θέατρο ήταν τίγκα γεμάτο, πολύ όμως, μπορεί να είχε και 7-8 χιλιάδες κόσμους (έμαθα εκ των υστέρων ότι η Panafon - όπως λεγόταν ακόμα τότε - ως χορηγός της συναυλίας είχε αγοράσει όσα εισιτήρια δεν είχαν προπωληθεί, και ήταν πολλά, και τα είχε μοιράσει σε εργαζομένους της...).
Είδα όλον αυτόν τον κόσμο να χοροπηδά συντoνισμένος και να τραγουδάει κρατώντας κάτι φωσφοριζέ βραχιολάκια με το λογότυπο Panafon και τo σήμα των Pet Shop Boys...
Δεν ξέρω τι ήταν ακριβώς, τα φώτoρυθμικά που σουρομαδιόντουσαν, ο κόσμος που ως υπάλληλοι Panafon φαίνονταν πλυμμένοι, το καλοκαίρι, τα φωσφοριζέ βραχιολάκια - ένα gay symbol στα χέρια χιλιάδων straight -, το Always On My Mind, πάντως συγκινήθηκα.
...εντάξει, δεν έκλαψα κιόλας, αλλά από όλες τις συναυλιακές μου στιγμές αυτή ήταν η πιο έντονη.
δες τώρα εδώ το video clip του Always On My Mind από την ταινία που είχαν βγάλει οι Pet Shop Boys το It couldn't happen here και μοιράσου μαζί μου την συγκίνησή μου.
ίσως έχει να κάνειμε το ότι οι άνθρωποι στις συναυλίες ιδρώνουν και μυρίζουν -ειδικά αν είναι ροκάδες -, ίσως έχει να κάνει με το ότι η μουσική που ακούω (electropop) δεν ενδύκνειται για Live, ίσως έχει να κάνει με το ότι ζηλεύω που είναι αυτοί στην σκηνή και όχι εγώ... ποιος ξέρει;
Παρόλα αυτά υπάρχει μία σκηνή από συναυλία που έχω πάει και η οποία ακόμα και τώρα όταν την θυμάμαι ανασηκώνω ελαφρά συγκινημένος το ένα φρύδι.
Ιούνιος 2000. Τέλη του μήνα και οι Pet Shop Boys παίζουν για πρώτη φορά στην Ελλάδα για δύο μέρες στον Λυκαβητό. Φυσικά ως νούμερο ένα fan τους στο παγκόσμιο γιουνιβερς, έχω κλείσει εισιτήριο και για τις δύο μέρες.
Την πρώτη μέρα πήγα από νωρίς και έτσι κατάφερα να είμαι πολύ μπροστά στην σκηνή.
Η συναυλία ήταν αρκετά συμπαθητική (εντάξει, στο είπα, δεν είναι το αγαπημένο χόμποι οι συναυλίες και δεν έχουν την δυνατότητα να με ρίξουν σε trance...).
Στο encore τα δύο παλληκάρια αποφάσισαν να παίξουν το Always On My Mind. Είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια τους και όταν άκούστηκαν οι πρώτες νότες άκουσα με χαρά τον κόσμο να ουρλιάζει αναγνωρίζοντάς το....
Κάποια στιγμή στο μέσο του τραγουδιού δεν ξέρω τι με έπιασε τράβηξα το βλέμμα από την σκηνή και γύρισα να κοιτάξω πίσω. Το θέατρο ήταν τίγκα γεμάτο, πολύ όμως, μπορεί να είχε και 7-8 χιλιάδες κόσμους (έμαθα εκ των υστέρων ότι η Panafon - όπως λεγόταν ακόμα τότε - ως χορηγός της συναυλίας είχε αγοράσει όσα εισιτήρια δεν είχαν προπωληθεί, και ήταν πολλά, και τα είχε μοιράσει σε εργαζομένους της...).
Είδα όλον αυτόν τον κόσμο να χοροπηδά συντoνισμένος και να τραγουδάει κρατώντας κάτι φωσφοριζέ βραχιολάκια με το λογότυπο Panafon και τo σήμα των Pet Shop Boys...
Δεν ξέρω τι ήταν ακριβώς, τα φώτoρυθμικά που σουρομαδιόντουσαν, ο κόσμος που ως υπάλληλοι Panafon φαίνονταν πλυμμένοι, το καλοκαίρι, τα φωσφοριζέ βραχιολάκια - ένα gay symbol στα χέρια χιλιάδων straight -, το Always On My Mind, πάντως συγκινήθηκα.
...εντάξει, δεν έκλαψα κιόλας, αλλά από όλες τις συναυλιακές μου στιγμές αυτή ήταν η πιο έντονη.
δες τώρα εδώ το video clip του Always On My Mind από την ταινία που είχαν βγάλει οι Pet Shop Boys το It couldn't happen here και μοιράσου μαζί μου την συγκίνησή μου.
Sunday, January 14, 2007
Αν εχεις τυχη διαβαζε.
Μία από τις μεγαλύτερες ευλογίες της ζωής μου είναι η φοβερή τύχη που έχω με τα βιβλία.
Δεν ξέρω που οφείλεται, τι καλό έχω κάνει στην ζωή μου και έχω τόσο ευνοημένο κάρμα βιβλιακό, αλλά μου έχει τύχει να στέκομαι μπροστά από ράφι με χιλιάδες τίτλοι και να πέσει το χέρι μου σε βιβλίο που είχε τόσο πολύ σχέση με την φάση που βρισκόμουν εκέινη την συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου, τις ανάγκες μου, τα ερωτήματα τα υπαρξιακά που βρίσκονταν στο μυαλό μου... ώστε να πω δόξα τω Θεώ μετά που το διάβασα.
Και τέτοια πράγματα μου συμβαίνουν πάρα πολύ συχνά...
...όπως το βράδυ της παρασκευής:
είχαμε πάει με το ρεμάλιμου στο σπίτι ενός Γιάννη που έκανε συγκέντρωση για την γιορτή του.
Κάποια στιγμή βρέθηκα να κάθομαι σε μία καρέκλα δίπλα από το σημείο που είχε ακουμπήσει τα διάφορα δώρα που του έκαναν όσοι είχαν έρθει στην γιορτή.
Σε μία από τις πολλές σακούλες, είδα ένα βιβλίο που μου κίνησε την περιέργεια αν και έβλεπα μόνο το οπισθόφυλλο του. Την σηκώνω, βγάζω το βιβλίο και διαπιστώνω ότι είναι αυτό που βγήκε πρόσφατα με τα κείμενα του Σταμάτη Φασουλή από Τα Νέα το "μία παρτίδα τάβλι".
Να σου πω την αλήθεια όλο αυτό το πράγμα "Φασουλής, Μία παρτίδα Τάβλι, Τα Νέα δηλαδή ΔΟΛ, εβδομαδιαία στήλη σε εφημερίδα, έκδοση Καστανιώτης κουτουλού κουτουλού" μου κάνει τρελά παλιακό... αλλά για κάποιο λόγο (το βιβλιακό κάρμα που λέγαμε) άνοιξα το βιβλίο και ξεκίνησα να διαβάζω μερικά από τα άρθρα.
Τελικά, πρέπει να διάβασα τα μισά από όσα υπήρχαν. Και μου άρεσαν όλα πάρα πολύ. Ήταν συγκινητικά με ένα χιουμοριστικό τρόπο και αστεία με έναν τρόπο συγκινητικό. Ήταν έξυπνα αλλά όχι εξυπναδίστικα, ατακαριστά κελαριστά και αισιόδοξα. και το κυριότερο σου δίνουν ένα παράδειγμα πως μπορείς να βλέπεις την καθημερινότητα και να τη κάνεις, αυτή την άχρωμη, βαρετή, numb καθημερινότητα, έναυσμα για να σκέφτεσαι και να αισθάνεσαι πλούσια!
Και αν σε πολλά από αυτά η θεματολογία ήταν εντελώς "συνταξιούχου" [το ξέρεις το στυλάκι και νομίζω το σιχαίνεσαι όσο και εγώ: "παλία υπήρχε ανθρωπιά που δεν είχαμε κινητά και τεχνολογία και έχει χαθεί η επαφή και που είναι η ανθρωπιά μας γιατί η ανθρωπιά πάνω από όλα και μούμπλε μούμπλε μούμπλε ανθρωπιά ανθρωπιά ανθρωπιά my ass...] ωστόσο ο τρόπος γραφής και η αύρα που απέπνεε το κάθε κείμενο ήταν ...απλά μαγικά!
Την Δευτέρα το πρωί, ερχόμενος στην δουλειά, να κάνω ένα γρήγορο μακροβούτι στο Libro για να αγοράσω το βιβλίο να διαβάσω και τα υπόλοιπα.
Πιο τελειο και απο το sex (...λεμε τωρα...)
Τελικά υπάρχει θεός και δικαιοσύνη. Στάνταρ!!! Θεολόγοι και μηδενιστές σταματήστε ΤΩΡΑ να πιάνεστε μαλλί με μαλλί.
...διότι φίλε μου για κάθε μαλακισμένη ταινία σαν το departed υπάρχει μία σαν το Stanger than Fiction και έτσι ο δύσμοιρος σινεφίλ που δίνει τα ευρουδάκια του στανιάρει, συνέρχεται και ξαναποκτά πίστη στην δύναμη του κινηματόγραφου.
Να πάς να την δεις αυτή την ταινία που αν ήταν άνθρωπος θα είχε υπέροχο κώλο και πανέμορφο πρόσωπο, αλλά και εξίσου υπέροχο μυαλό. Για πολλούς και διάφορους λόγους:
Είναι από τα πιο ευφάνταστα, έξυπνα, συγκινητικά, τέλεια συνδεδεμένα με το σήμερα, διασκεδαστικά σενάρια που έχω ποτέ δει.
είναι τόσο καλογυρισμένο που κάνει αυτόν τον φριχτό Αμερικάνο τον Will Farrel που σιχαίνομαι, να μοιάζει ηθοποιάρα.
παίζουν δύο μισοιερά μισοτέρατα, η Emma Thompson και ο Dustin Hoffman, και παίζουν καταπληκτικά.
και τέλος στην πιο συγκινητική σκηνή, στην κορύφωση παρά πέντε δηλαδή, ακούγεται ΟΛΟΚΛΗΡΟ παρακαλώ ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του Vangelis, το La petite fille de la mer από αυτό το album
το οποίο βγήκε την χρονιά που γεννήθηκα (όπως θα έλεγε και ο φίλος μου ο www.prosopa.gr, συμπτώσεις δεν υπάρχουν...)
και μία και ανέφερα τον www.prosopa.gr θέλω να καταγγείλω ότι είναι πολύ σπαστικός που δεν ήρθε μαζί να το δούμε το έργο... θα το λάτρευε, όπως και εσύ ευγενικέ estet καλλιεργημένε, sexy και υπέροχα καυλιάρη αναγνώστη του www.provato.gr
να πας, ναι?
Friday, January 12, 2007
Να μην ξεχάσω...
το φωτό μιλάει από μόνο του. να την διαβάσεις και να πάρεις Lessons (στον εαυτό μου τα λέω, μην αρχίσεις να με αποκαλείς pedantic, ευγενικέ αναγνώστη)
(ειδικα το νούμερο 1 πρέπει να κάνω τρελή άσκηση να προσπαθήσω να το εφαρμόσω. έχω καταντήσει τρελός motherfucking multitasker, αλλά με υστερία... δεν θα το ήθελα ποτέ, ποτέ αυτό, να καταντήσω από αυτούς που κάνουν πέντε πράγματα μαζί, και τα κάνουν και τα πέντε σκατά!!!)
(ειδικα το νούμερο 1 πρέπει να κάνω τρελή άσκηση να προσπαθήσω να το εφαρμόσω. έχω καταντήσει τρελός motherfucking multitasker, αλλά με υστερία... δεν θα το ήθελα ποτέ, ποτέ αυτό, να καταντήσω από αυτούς που κάνουν πέντε πράγματα μαζί, και τα κάνουν και τα πέντε σκατά!!!)
Καμάρι της Γης, Αθήνα!
(νομίζεις ότι θα διαβάσεις για την ρουκέτα - [που, παρεμπιπτόντως, τον κόβω ότι είναι προβοκάτσια για εσωτερική κατανάλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες] - έτσι δεν είναι; ...ε λοιπόν είσαι πολύ γελασμένος.)
Τελικά πιστεύω ότι η Αθήνα είναι η πιο gay friendly πόλη σε όλο το σύμπαν και ακόμα παραπέρα. τι Σάν Φρατζήσκω και Νέα Γιόρκη μου λες...
...που αλλού δηλαδή, ΚΑΘΕ κυριακή, οι αστυνομία η ΙΔΙΑ, κλείνει έναν από τους βασικούς δρόμους της πρωτεύουσας, εκείνον που περνά μπροστά από την ΒΟΥΛΗ herself, για να περάσει παρέλαση από κάτι σούπερ hunk Παλληκάρια σαν τα κρύα τα νερά με φούστες, καλτσόν και κόκκινα παπούτσια;
Νομίζω ΠΟΥΘΕΝΑ!!!
...πριν από μερικές Κυριακές κατέβαινα με τον γάιδαρο (also known as my precious vespa) την Βασιλίσης Σοφίας. Ήταν 11 η ώρα το πρωί. Και πέτυχα την παρέλαση των παιδιών της Προεδρικής Φρουράς που ανέβαινε το αντίθετο ρεύμα από αυτό που εγώ κινούμην με κατεύθυνση την Πανεπιστημίου. ...δεν θες να ξέρεις πόσο πολύ "γλύτωσα στο παρά 1 να στουκάρω" με τα μπουτάκια των παλληκαριών που ξαφνικά μου έκανε δώρο η ζωή!
φυσικά, μπεεεεε εντελώς. Μπεεεεεντελώς δηλαδή.
Τελικά πιστεύω ότι η Αθήνα είναι η πιο gay friendly πόλη σε όλο το σύμπαν και ακόμα παραπέρα. τι Σάν Φρατζήσκω και Νέα Γιόρκη μου λες...
...που αλλού δηλαδή, ΚΑΘΕ κυριακή, οι αστυνομία η ΙΔΙΑ, κλείνει έναν από τους βασικούς δρόμους της πρωτεύουσας, εκείνον που περνά μπροστά από την ΒΟΥΛΗ herself, για να περάσει παρέλαση από κάτι σούπερ hunk Παλληκάρια σαν τα κρύα τα νερά με φούστες, καλτσόν και κόκκινα παπούτσια;
Νομίζω ΠΟΥΘΕΝΑ!!!
...πριν από μερικές Κυριακές κατέβαινα με τον γάιδαρο (also known as my precious vespa) την Βασιλίσης Σοφίας. Ήταν 11 η ώρα το πρωί. Και πέτυχα την παρέλαση των παιδιών της Προεδρικής Φρουράς που ανέβαινε το αντίθετο ρεύμα από αυτό που εγώ κινούμην με κατεύθυνση την Πανεπιστημίου. ...δεν θες να ξέρεις πόσο πολύ "γλύτωσα στο παρά 1 να στουκάρω" με τα μπουτάκια των παλληκαριών που ξαφνικά μου έκανε δώρο η ζωή!
φυσικά, μπεεεεε εντελώς. Μπεεεεεντελώς δηλαδή.
Thursday, January 11, 2007
ΜΕΓΑΛΗ, ΤΕΡΑΣΤΙΑ απογοήτευση
είμαι ΦΩ ΒΕ Ε ΡΑ απογοητευμένος... πάρα πολύ. κλαίω από τα νεύρα.Κατέβασα ο δύσμοιρος να ακούσω το τελευταίο cd της Πέγκυ Ζήνα. τι το ήθελα;
Πραγματικά, δεν έχω απογοητευτεί περισσότερο στην ζωή μου. Ούτε όταν τελείωσε το fame στην ΕΡΤ τέτοια πίκρα...
δεν ξέρω ρε παιδί μου...
περίμενα κάτι πιο Μπετοβενοειδές... κάτι πιο Βιβάλντι, πιο Μπαχ, πιο Ρίμσκι Κόρσακοφ.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ από μέρους της τραγουδίστριας που έχει τραγουδήσει με τόσο μπρίο και τσαχπινιά το "Αν πας μάλλι θα σου σπάσω το κεφάλι" να μην έχει βγάλει ένα σιντί ισάξιο τουλάχιστον του Χέντελ.
Α ΠΑ ΡΑ ΔΕ ΚΤΟ!
Πέγκυ ντροπή σου. έχασες μία μεγάλη ευκαιρία.
(εξαιρετικά αφιερωμένο πωστ στους κριτικούς που κρίνουν τα λάθος πράγματα με τα λάθος μέτρα... ξέρουν αυτοί τι εννοώ...όπως και εσύ εξάλλου πολυαγαπημένε, sexy, εστέτ και καλλιεργημένε αναγνώστη του www.provato.gr)
Possesed Bitch
καλέεεεεεε!!!??????
πότε ακριβώς ένα possesed σχιζοφρενικό βραχνό τραβεστί με φαρρυγίτιδα και πολύποδα, μπήκε και έκανε κατάληψη στο λαρύγγι του ψιψινελάκι, και έτσι αυτός τώρα ακούγεται σαν Possesed Bitch;
τον είδα ψες αργά να μιλά στην τηλεόραση και η φωνή του ήταν ότι πιο spooky και "θέλω την μαμά μου" έχω ακούσει από την εποχή που άκουσα το τελευταίο (ever) cd της Αμάντα Ληρ!
man, I mean its really bad for your health!!!
Wednesday, January 10, 2007
Ζήτω η μαλακία!
πήγαμε με το ρεμάλι, το Σάββατο, νομίζω να δούμε το departed. (pliroforiodotis το μετέφρασε ο φωστήρας της κινηματογραφικής εταιρίας...).
Ήμουνα καρφωμένος στο κάθισμα, στην αρχή, με την ωραία ιστορία και το πως εξελισσόταν... και μετά ξαφνικά άρχισα να γελάω σαν μανιακός με την μαλακία. Τόσο ωραία ιδέα σεναριακή και να πάει έτσι χαραμισμένη... στο τέλος, εκεί που αρχίζουν όλοι να σκοτώνουν όλους, ειλικρινά πήγα να κατουρηθώ.
για να μην σε κουράζω, στο τέλος της ταινίας μετά από μία ιστορία διπλής προδοσίας επί δύο, σε μία σκηνή, σκοτώνονται όλοι οι βασικοί πρωταγωνιστές σε ένα ξέσπασμα υπερβολής που απλά σε κάνει να ανησυχείς για το ποιόν του Σκορτσέζε, του Ντέιμον, του Ντικάπριο (που έχει εξελιχθεί σε ηθποιάρα...) και του μεγαλύτερου αρχίδα στην ιστορία της 7ης τέχνης που νομίΖει ότι είναι ηθοποιός επειδή κάνει μούτες, του Νίκολσον!
όσο για τον Martin... το παράχεσε δεν το συζητώ!!! Αφού νόμιζα ότι θα βρούμε βγαίνοντας από το σινεμά δολοφονημένο και τον ταμία.
Μπλιαχ! θέλω πίσω τα λεφτά μου, εξίμιση ευρώ...
the departed - the best movie for the retarded!
I (already) hate iPhone
όλος ο κόσμος βοά για το νέο μαραφέτι της Apple, το iPhone (πρόβλεψη: θα φάνε τα μούτρα τους - με τρέλα όμως).
Sorry, but I don' t give a fuck!
δεν υπάρχει τίποτα που θα με κάνει να αλλάξω το αγαπημένο μου flip phone spongebob. (δες φωτό κάτω...) Δεν θα το άλλαζα, ακόμα και αν ο ίδιος ο Steve Jobs μου έκανε δώρο το Apple iPhone... (θεέ μου πως ξερνάω με τις προσπάθεις να δημιουργηθεί hype εκεί που το μόνο που υπάρχει είναι μία κουράδα- αλοσχηματισμένη, δεν λέω, αλλά κουράδα...)
και για να μην ξεχνιόμαστε... σ' αγαπώ bob!
Sorry, but I don' t give a fuck!
δεν υπάρχει τίποτα που θα με κάνει να αλλάξω το αγαπημένο μου flip phone spongebob. (δες φωτό κάτω...) Δεν θα το άλλαζα, ακόμα και αν ο ίδιος ο Steve Jobs μου έκανε δώρο το Apple iPhone... (θεέ μου πως ξερνάω με τις προσπάθεις να δημιουργηθεί hype εκεί που το μόνο που υπάρχει είναι μία κουράδα- αλοσχηματισμένη, δεν λέω, αλλά κουράδα...)
και για να μην ξεχνιόμαστε... σ' αγαπώ bob!
Τρελή ζοχάδα
Έλεος πια με τους μαλάκες...
Αυτοί οι σκατόηλίθιοι τύπου Ίνκας Μάγια ή τι σταδγιάλα είναι, είναι ανάγκη να παίζουν την ηλίθια προηχογραφημένη τάχα μου "παραδοσιακή Λατινομαερικάνικη μουσική των Άνδεων" my ass, στην δική μουΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥ την Ερμού; Είναι απαραίτητο να κατσικώνονται και κλείνουν έναν από τους πιο βασικούς πεζόδρομους της ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ πρωτεύουσας;
ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ ΚΩΛΟΛΙΜΑ ΣΑΣ ΡΕΕΕΕ!!! ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΩΛΟΓΚΟΥΑΝΤΑΛΑΧΑΡΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΠΑΠΑΡΟΜΟΥΣΙΚΗ ΣΑΣ!!!
Πρότείνω να μαζευτούμε 5 - 6 παλληκάρια, να ντυθούμε με παραδοσιακές ηπειρώτικες φορεσιές από καπιτονέ, να πάρουμε από μία πίπιζα και μία γκάιντα και να πάμε να στηθούμε στον κεντρικό πεζόδρομο της σκατοΛίμας στο Περού, να παίζουμε "μούζακ" και να μπλοκάρουμε όλη την κυκλοφορία!!!!
ΝΑ ΔΩ ΤΟΤΕ ΑΝ ΘΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!!!! ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΦΟΡΑΤΕ ΠΙΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΦΟΡΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΝΚΑΣ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΣΤΑΔΓΙΑΛΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΦΟΡΑΤΕ.
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΡΜΟΥ! ΑΝΤΕ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΩ ΣΤΗΝ ΚΡΑΝΑ!
Αυτοί οι σκατόηλίθιοι τύπου Ίνκας Μάγια ή τι σταδγιάλα είναι, είναι ανάγκη να παίζουν την ηλίθια προηχογραφημένη τάχα μου "παραδοσιακή Λατινομαερικάνικη μουσική των Άνδεων" my ass, στην δική μουΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥΜΟΥ την Ερμού; Είναι απαραίτητο να κατσικώνονται και κλείνουν έναν από τους πιο βασικούς πεζόδρομους της ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ πρωτεύουσας;
ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ ΚΩΛΟΛΙΜΑ ΣΑΣ ΡΕΕΕΕ!!! ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΩΛΟΓΚΟΥΑΝΤΑΛΑΧΑΡΑ ΝΑ ΠΑΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΧΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ ΠΑΠΑΡΟΜΟΥΣΙΚΗ ΣΑΣ!!!
Πρότείνω να μαζευτούμε 5 - 6 παλληκάρια, να ντυθούμε με παραδοσιακές ηπειρώτικες φορεσιές από καπιτονέ, να πάρουμε από μία πίπιζα και μία γκάιντα και να πάμε να στηθούμε στον κεντρικό πεζόδρομο της σκατοΛίμας στο Περού, να παίζουμε "μούζακ" και να μπλοκάρουμε όλη την κυκλοφορία!!!!
ΝΑ ΔΩ ΤΟΤΕ ΑΝ ΘΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ!!!! ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΦΟΡΑΤΕ ΠΙΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΦΟΡΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΝΚΑΣ ΜΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΣΤΑΔΓΙΑΛΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΦΟΡΑΤΕ.
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΡΜΟΥ! ΑΝΤΕ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΩ ΣΤΗΝ ΚΡΑΝΑ!
Tuesday, January 09, 2007
Έκλεισε το Monitor?
Μόλις έλαβα αποκλειστικές φωτογραφίες από Μανχατανιώτισες που μόλις έμαθαν ότι έκλεισε το monitor ξεχύθηκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης να θρηνήσουν και να κλάψουν. Ιδού:
(δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι το monitor θα παραμείνει κλειστό, είναι από τις "αποχωρήσεις" θέατρο που συνηθίζονται στην ελληνική blogόσφαιρα από τις πριμαντόνες και σπουδαίες καλλιτέχνιδες του. Παρόλα αυτά θα ήθελα να δω τώρα τις επισκέψεις των blogs που αισθάνονται "επιτυχημένα", και που θα στερηθούν το βασικό κανάλι από το οποίο τους έρχονταν αναγνώστες... για να δούμε πόσα απίδια βάνει ο σάκος...
όσο για μένα... έχασε η βενετιά βελόνι - αυτές τις μέρες, κλείνει χρόνος από τότε που διαχώρισα την θέση μου από το στρομφοχωριό τραλαλι τραλαλό και αποχώρησα, οπότε...)
Πάντως υπενθυμίζω: ουδείς αναντικατάστατος!!!
Monday, January 08, 2007
Τι υπέροχος θησαυρός
13 φωτογραφίες που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο. Ένα από τα ωραιότερα ιστοσέλιδα που έχω ποτέ βρει στο internet.
(επάνω βλέπεις μία από αυτές, το νεκρό πεθαμένο πτώμα του, δολοφονημένου από αυτούς που τον σκότωσαν, πτώμα του Che Guevara)
Να, με κάτι τέτοια καταλαβαίνω γιατί για κάποιους η ανακάλυψη του Internet θεωρείται τόσο σημαντική για την διάδοση της γνώσης όσο ακριβώς και η ανακάλυψη της τυπογραφίας.
...Ασταδγιάλα πια. Με πιάσαν τα ζουμιά πάλι. κλαψ λυγμ, σομπ σομπ, σνιφ σνιφ...
να το διαβάσεις, ναι; Μην βαρεθείς, είναι εξαιρετικό.
via creative generalist. thanx mate.
Ως provatakos, ξέρω από γελάδες
40 χρόνια πρόβατο, έχω γνωρίσει στα λιβάδια και τα λαγκάδια άπειρα γελάδια....για αυτό ψηφίζω ως καλύτερη αγελάδα των cow parades που έγιναν παγκοσμίως, αυτήν εδώ που βρίσκεται (ή ίσως και να βρισκόταν... δεν ξέρω, ίσως βοηθήσει η alienlover...) σε ένα δρόμο της Βουδαπέστης!
δεν είναι απίστευτα υπέροχη; Απλή και με φοβερή ιδέα; 10 με τόνο!
Μπράβο μου! μπράβο μου!
μπεεεενθουσιάστηκα όταν την είδα! άκου τώρα με τι φτιάχνει καμία φορά η διάθεση του προβάτου.
Τα λόγια είναι περιττά
ωραία φωτογραφία από επερχόμενη ταινία.
...ας είναι, δεν αντέχω, θα πω μερικά πράγματα:
από πάνω βλέπεις την αφίσα για την νέα ταινία του σκηνοθέτη του Seven, το Zodiac. Βασίζεται στην ιστορία ενός serial killer που δεν πιάστηκε ποτέ (μπρμπρμπρ... ... ...) και ο οποίος σκότωσε κόσμο και κοσμάκη στην περιοχή του San Francisco στα τέλη των 60s.
Είδα το trailer και μου άρεσε πολύ! Παίζει και ο ένας από τους δύο πούστηδες καουμπόηδες οπότε μόνο και μόνο για αλληλεγύη θα πάω να την δω την ταινία.
Ξέρει κανίς (γαβ γαβ) πότε βγαίνει στην Ελλάδα;
Mommy and Daddy I love ya
Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος. και πολύ συγκινημένος.
Σήμερα το πρωί καθώς έψαχνα σε ένα παλιό κουτί στο πατάρι να βρω ένα καθαρό σώβρακο να φορέσω (με τις γιορτές και όλα αυτά έχω να βάλω πλυντήριο κανένα 2χρονό τουλάχιστον…)
ανακάλυψα ένα κουτί με παλιές φωτογραφίες της μητέρας μου και του πατέρα μου από την εποχή που είχανε πρωτογνωριστεί και ήταν φουλ στον έρωτα. Μιλάμε για το 1972, ένα χρόνο πριν γεννηθώ…
Μία από αυτές, την είχε χαρίσει η μαμά μου με πολύ τρυφερή αφιέρωση στον μπαμπά μου 6 μήνες ακριβώς από την ημέρα που γνωρίστηκαν.
Να σου πω το απίστευτο;
Φαίνεται ότι η ημερομηνία της γνωριμίας τους ήταν… 8 Ιανουαρίου!!! Σαν σήμερα δηλαδή!
[Δεν ήξερα λεπτομέρειες για την γνωριμία τους, χωρίσαν περίπου ένα χρόνο αφού γεννήθηκα και από τότε, και μέχρι να πεθάνουν η μάνα μου πρώτα και ο πατέρας μου μετά, δεν είχανε καμία επαφή. Η μητέρα μου δεν ήθελε καθόλου να μου μιλά για αυτή την ερωτική ιστορία που την σημάδεψε (όπως έμαθα εκ των υστέρων...).]
Με έπιασαν τα κλάματα με την σύμπτωση. Πρωί πρωί έτρεχαν ποτάμι τα δάκρυα και κυλούσαν από τα μάτια μου.
Η αφιέρωση στο πίσω μέρος της φωτογραφίας από την μητέρα μου ήταν απίστευτη… πήγε να σπάσει η καρδιά μου. Θα έβρισκαν έναν πεθαμένο, να φορά μόνο το βρακί του, στο πατάρι ενός διαμερίσματος της Καλλιδρομίου με μία παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία στα χέρια…
Δεν θα ήθελα, αν μου επιτρέπεις να σου γράψω, την αφιέρωση της μητέρας μου. Θα περιοριστώ να σου δείξω μόνο την φωτογραφία…
Σήμερα το πρωί καθώς έψαχνα σε ένα παλιό κουτί στο πατάρι να βρω ένα καθαρό σώβρακο να φορέσω (με τις γιορτές και όλα αυτά έχω να βάλω πλυντήριο κανένα 2χρονό τουλάχιστον…)
ανακάλυψα ένα κουτί με παλιές φωτογραφίες της μητέρας μου και του πατέρα μου από την εποχή που είχανε πρωτογνωριστεί και ήταν φουλ στον έρωτα. Μιλάμε για το 1972, ένα χρόνο πριν γεννηθώ…
Μία από αυτές, την είχε χαρίσει η μαμά μου με πολύ τρυφερή αφιέρωση στον μπαμπά μου 6 μήνες ακριβώς από την ημέρα που γνωρίστηκαν.
Να σου πω το απίστευτο;
Φαίνεται ότι η ημερομηνία της γνωριμίας τους ήταν… 8 Ιανουαρίου!!! Σαν σήμερα δηλαδή!
[Δεν ήξερα λεπτομέρειες για την γνωριμία τους, χωρίσαν περίπου ένα χρόνο αφού γεννήθηκα και από τότε, και μέχρι να πεθάνουν η μάνα μου πρώτα και ο πατέρας μου μετά, δεν είχανε καμία επαφή. Η μητέρα μου δεν ήθελε καθόλου να μου μιλά για αυτή την ερωτική ιστορία που την σημάδεψε (όπως έμαθα εκ των υστέρων...).]
Με έπιασαν τα κλάματα με την σύμπτωση. Πρωί πρωί έτρεχαν ποτάμι τα δάκρυα και κυλούσαν από τα μάτια μου.
Η αφιέρωση στο πίσω μέρος της φωτογραφίας από την μητέρα μου ήταν απίστευτη… πήγε να σπάσει η καρδιά μου. Θα έβρισκαν έναν πεθαμένο, να φορά μόνο το βρακί του, στο πατάρι ενός διαμερίσματος της Καλλιδρομίου με μία παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία στα χέρια…
Δεν θα ήθελα, αν μου επιτρέπεις να σου γράψω, την αφιέρωση της μητέρας μου. Θα περιοριστώ να σου δείξω μόνο την φωτογραφία…
I love you mommy - I Love you daddy!
Sunday, January 07, 2007
Τα είδα όλα
νομίζω ελάχιστες φορές με έχει ψαρώσει τόσο το trailer κάποιας ταινίας...
εδώ μπορείς να το δεις (ειναι το teaser - αν και "μικρό" έχει πολύ πράγμα)
έψαξα και βρήκα και εδώ μπορείς να δεις το full version (του trailer)
είναι από το "οι 300", μία ταινία με θέμα από την αρχαία ελληνική μυθιστορία που βγαίνει στην Αμερική στις αρχές του Μάρτη και που εδώ και πολλούς μήνες έχει πολύ buzz (βασίζεται σε ένα φοβερό κόμικ και επιπλέον έχει σκηνοθέτη τον ίδιο που έκανε το sin city).
Αν και δεν είναι το στιλ μου (προτιμώ το σκληρό gay porno και τον ρώσικο νεορεαλισμό...) είναι τόσο ενδιαφέρον εικαστικά που νομίζω θα πάω να το δω.
με ποπ κορν βεβαίως. και γκομενάκι στο πλάι.
Subscribe to:
Posts (Atom)