Electric, yes indeed! (ευτυχώς ακόμα πότε πότε μας ενθουσιάζουν ανάλαφρα πράγματα)

Tην ερχόμενη βδομάδα το καινούργιο άλμπουμ των Pet Shop Boys, properly titled Electric, θα βρίσκεται στα χέρια σας. Στα δικά μου τα χέρια, βρίσκεται αυτήν την βδομάδα. Μπητ δατ!!!
Χήαρ ηζ α φέρστ ρηβιού, τραγούδι τραγούδι.

Axis:
Η αρχή του θυμίζει την μουσική στα μεγάφωνα στο Κέντρο Ψυχαγωγίας του Εντερπράηζ, είναι ήρεμη και διαστημικά γαλήνια, και ύστερα μπαίνει το μπητ και η φωνή του Neil και μπλιμπλίκια και ξέρεις ότι πρέπει να διακόψεις την ξεκουρασή σου στο Κέντρο Ψυχαγωγίας και να τρέξεις στον θάλαμο σου να φορέσεις την στολή σου. Ο Λοχαγός σου σε στέλνει ταξίδι στο χρόνο στα 80ζ να αντιμετωπίσεις έναν εγκληματία του περελθόντος.
Βαθμολογία: 8 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10

Bolshy: 
το πιο childish τραγούδι του cd, η μελωδία μου κάνει λίγο χαζοχαρούμενη, έχει όμως ένα πολύ ωραίο κονσερβέ κομμάτι στο μέσο του περίπου και παίζει πολύ ωραία με τα φωνητικά και τα ηχητικά εφέ. είναι καψουροτράγουδο, ο τραγουδιστής ζαχαρώνει γκομενάκι που δεν του κάθεται με τίποτε.
Βαθμολογία: 5 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10 - δεν τρελαίνομαι

Love Is a Bourgeois Construct:
ΚΟΜΜΑΤΑΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΠΗΔΑΩ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΙΣΙΝΑ (ναι, θάθελα...) ΚΟΜΜΑΤΑΡΑΑΑΑΑ. Από που να αρχίσω; Από τον υπέροχο κουλτουρέ τίτλο; από τις κλασικές επιρροές; (διάβαζε "ξεσήκωσα κλασικό γνωστό κομμάτι στεγνά και το έβαλα μέσα στο τραγούδι μου γιατί ο συνθέτης του είναι νεκρός εδώ και 300 χρόνια και σιγά μην με μηνύσει!!"); Από τους στίχους που έχουν ιστορία για πέντε διηγήματα; Από την επικότητα; Από τα βιολιά που παραφυλάνε κάπου από κει πίσω; Από τα χορταστικά εξίμιση λεπτά διάρκεια; Από την Ρωσική Χορωδία; αχ βαχ εντατίκ. Λατρεύω. Η ηλεκτροπόπ και το αγαπημένο μου γκρουπ στα καλύτερά του! και είναι εξήντα χρονών και πενήντα πέντε οι μπαγάσηδες!
Βαθμολογία: 11 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10 - ανυπομονώ να το ακούσω λάηβ την Τρίτηηηηηηηηηηηηηη 

Fluorescent:
Πριν προλάβουμε να σκουπίσουμε το σαλάκι από το προηγούμενο άνθεμ.... σκάει αυτό!!! Αριστούργημα, έτσι απλά! Και δεν το λέω επειδή μου αρέσουν οι Pet Shop Boys (yeah right....). Είναι κάπως αδύναμο το ρεφρέν, ομολογώ.... αλλά κάνει τόσο τέλεια υπέροχη ισορροπία με το εξαιρετικά δουλεμένο και υπέροχο ποστ-ηλεκτροπόπ κομμάτι του τραγουδιού, τα εξαιρετικά μπλιμπλίκια, από αυτά που σε στοιχειώνουν για πάντα, που είμαι σίγουρος ότι έχει γίνει επίτηδες! Υπέροχο κομμάτι, ειδικά όταν το ακούς δυνατά από cd (όχι από αρχείο). Στίχοι λουκουμάκι, και ο Neil τραγουδά με ένα detachment που με τρελαίνει. Βρομόπαιδο!
You've been living in a looking-glass scene
Since you were seventeen
I can't deny you've made your mark
Βαθμολογία: 11 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10 - ναι, και αυτό και ανυπομονώ να το ακούσω λάηβ την Τρίτηηηηηηηηηηηηηη, ναι και αυτό

Inside a Dream:
Ξεκινά με μουσική από όργανο που θυμίζει εκκλησιαστικό... συνεχίζει με ένα επαναλαμβανόμενο ρυθμικό μοτίβο πάνω στο οποίο κάθονται μπλιμπλίκια μπλιμπλίκια και πάλι μπλιμπλίκια (υπέροχα, περίεργα, πλούσια και παιχνιδιάρικα) και το ρεφρέν του... αν έχεις ρε φίλε το θεό σου, το ρεφρέν είναι στίχος από ποίημα του μεγάλου ρομαντικού ποιητή από την Αγγλία του William Blake (The Land of Dreams is better far - Above the light of the Morning Star ). Το κλείσιμό του ονειρικό, απροσδιόριστο, οραματικό.  
Βαθμολογία: 8 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10

Last to Die:
Τα αγαπημένα μου παππούδια διασκευάζουν τον άλλο υπεραγαπημένο μου τον Bruce Springsteen. Αυτό είναι ένα επικό πολιτικό τραγούδι, εναντίον του πολέμου που μην αρχίσω να περιγράφω πόσο κακό κάνει στον άθρωπα. Ερμ, δεν ξέρω, δεν μπορώ να πω ότι μου μιλάει πολύ. Είναι ηλεκτρονικό με έναν πιο Mainstream τρόπο, έχει ωραίες διακυμάνσεις και κορυφώσεις και ησυχίες... αλλά μάλλον δεν είναι του στιλ μου. Παίρνει μερικούς έξτρα πόντους γιατί ο Neil κάνει μερικά ωραία λαλαλαλαλαλαλαλαλλα πολύ λαμδερά.
Βαθμολογία: 6 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10

Shouting in the evening:
Ok, και τώρα κυρίες και κύρι (χωρίς οι) σας παρουσιάζουμε και ακούμε το επίσημο άνθεμ της μεγαλύτερης βιομηχανίας πριονιών στο σύμπαν! τι λες τώρα. ένα από τα πιο χορευτικά τους κομμάτια, θα μπορούσε να προκαλέσει καρδιακή προσβολή στην μάνα ρέηβερ και σπασμούς ευχαρίστησης στον ρέηβερ χημσέλφ. Πολύ δυνατό, σύντομο και τακτοποιημένο, σχεδόν instrumental, ξεκινά με ένα ωραιότατο SHOUT! και μετά πάμε όλοι μαζί στο δάσος (ελεγχόμενης καλλιέργειας εννοείται) να κόψουμε ξύλα με τα ηλεκτρικά μας πριόνια, τα καρό πουκαμισάκια μας, και τα κοντά μας τζην σορτσάκια που φαίνεται το τριχωτό μυώδες μπουτάκι του ξυλοκόπα άθρωπα. Ωραιότατο - δεν το περίμενα από ανθρώπους 60 ετών και 55, ωραία, ωραία, ηλικιωμένοι σου λέει μετά, προσέχουν την πχιότητα της κοινωνίας!!! 
Βαθμολογία: 9 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10

Thursday:
Είναι Πέμπτη βράδυ και ο Neil προσπαθεί να πείσει γκομενάκι που του κάνει τσαλιμάκια να μείνει μαζί του για το Σαββατοκύριακο. Ε, αυτό!!! Αλήθεια δεν κάνω πλάκα, αυτό είναι το πλοτ του τραγουδιού. Και αυτό μου κάνει λίγο childish, δεν ξέρω, υποτίθεται ότι είναι γραμμένο στην λογική του West End Girls, αλλά ντάξει, οκ πέρασε χωρίς να ακουμπήσει. Μπα, δεν με ενθουσιάζει αμα αφρέηντ. Σόρη Νηλ αλλά δεν μπορώ να μείνω το σουκού, έχει η ξαδέλφη μου γενέθλια και πρέπει να μην πάω στο πάρτυ.  (το κομμάτι έχει και επισκέπτη ράπερ αλλά και τραγούδισμα από τον Chris Που συνήθως είναι σιωπηλός άθρωπας, δεν πολυανοίγει το στόμα να τραγουδήσει)
Βαθμολογία: 6 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10

Vocal:
Το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, και πρώτο single του. Ό,τι πρέπει για να δώσει τον τόνο, τις προθέσεις και την ενέργεια του Electric, καλή επιλογή. Μπορείς να το ακούσεις εδώ, στο επίσημό του κλήντεο βηπ:

Ακούγεται δυνατά, έχει πολύ καλή παραγωγή, ο Neil τραγουδάει μαγκιόρικα, χορεύεται με πολύ ενέργεια και κέφι... αλλά όχι, δεν είναι το καλύτερο κομμάτι του άλμπουμ. Μου αρέσουν πάρα πολύ τα γιος μάνας ρέηβερ στοιχεία που έχει και η κορύφωσή του, όμως. Ντάξει, με ακούς λίγο χλιαρό διότι το έχω ακούσει ήδη 67938583324 φορές, οπότε το έχω συνηθίσει...
Βαθμολογία: 7 ξεροψημένα μπουτάκια άουτ οβ 10

Συνολικά, το Electric είναι πολύ δεμένο δισκάκι, ανάλαφρο, με δυνατές και πειστικές συνθέσεις και λόγια. η εναλλαγή από πολύ υπεργαμάτα τραγούδια σε απλώς πολύ καλά λειτουργεί τέλεια, και σίγουρα είναι ενδεικτικό ότι δεν έχει κάποιο τραγούδι χάλια, όπως ήταν μερικά του προηγούμενου άλμπουμ των μπόηζ. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικό να τρέχεις με το αυτοκίνητο Κυριακή απόγευμα από Βάρκιζα προς Βουλιαγμένη, να περνάς έξω από το ρημαγμένο πια Ρήμπας και να το έχεις να παίζει δυνατά για να ξεχάσεις την παρακμή της παρακμής.

Συνολική βαθμολογία: 9 μπουτάκια άουτ οβ 10. Διότι λικνίζομαι, διότι δεν τους το είχα, διότι όσο και αν δεν συμφωνώ ότι οι PSB είναι dance gods (πλήηηηζ δηλαδή, έχουν τις πιο μελαγχολικές μελωδίες και τους πιο πολυεπίπεδους στίχους) το καλοκαίρι θέλει ελαφρότητα και τάνσηγκ που λέει και ένας φίλος, διότι μου αρέσει η εικαστική ταυτότητα του cd, διότι μας αρέσει οι αγάπες μας να κάνουν πράγματα κόντρα από κάτι που έκαναν προηγουμένως, διότι την Τρίτη θα ξεπατωθούμε στο τάνσηγκ, διότι χρειαζόμαστε πράγματα που μας δίνουν ενέργεια.

τα λέμε την Τρίτη στην Συναυλία ε;  (Είναι τυχαίο ότι το δισκάκι βγαίνει την προηγούμενη της συναυλίας τους στο Ελληνικά αγαπημένα χώματα; Καθόλου!!! θα γίνει της κολάσεως το ξέρω)