Θα μπορούσα να γράψω εκατομμύρια πράγματα για τις μίνι διακοπές μου στην Ήπειρο. ΟΜΩΣ μπορείς να φιου φιου ανακούφισης εντατίκ , δεν θα σε ταλαιπωρήσω πολύ, θα είμαι σύντομος, λιτός κ περιεκτικός (ok, εσύ εκεί πίσω που έκανες ρόουλ γιορ άηζ σε είδα). Θα περιοριστώ σε μερικές παρατηρήσεις μόνο:
Τα Γιάννενα είναι πολύ όμορφη πόλη. Ναι, ναι, δεν αποτελεί εξαίρεση στον φρικτό κανόνα που θέλει κάθε Ελληνική πόλη να έχει ένα σύγχρονο κομμάτι που είναι γιαξ κ απαράδεκτο, αλλά τα ωραία της κομμάτια, το δίπλα στην λίμνη, το Κάστρο, κ το πάρκο με το ρολόι λένε πολύ - ακόμα είναι κ περισσότερα από ένα, σε αντίθεση με άλλες πόλεις! Βασικά, περίμενα ότι θα δω κάτι σαν το Ηράκλειο, δεν ξέρω γιατί είχα αυτήν την παρεξηγημένη εικόνα για την πόλη, κ η ομορφιά της με εξέπληξε πολύ. Κ με γέμισε χαρά!
Το ξενοδοχείο που έμενα ήταν πάνω στην Λίμνη, κ επιπλεόν είχα κ δωμάτιο με υπέροχη θέα. Χάου κουλ χουώζ δατ! Την οποία θέα όμως δεν απήλαυσα καθόλου, ήμουν όλη μέρα στους δρόμους να ανακαλύπτω την Ήπειρο κ τις ομορφιές της, αυτό δεν ήταν εκδρομή ήταν τα ΓΥΡΙΖΩΗΠΕΙΡΙΑ 2010 - κ καλά έκανα. έχει τόσα πολλά πράγματα να δεις ο τόπος αυτός!
Κ που δεν πήγα!!! Ζαγοροχώρια; Τσεκ. Ντοντόνα; Τσεκ. Νησάκι Λίμνης Παμβώτιδας; Τσεκ. Μεγάλο Πάπιγκο; Τσεκ. Πιτσιρίκι Πάπιγκο; Τσεκ. Ιωάννικα Κάστρο κ αγορά; Τσεκ. Με τόση βόλτα κ εκδρομή, ένα έχω να πω στην Lady Gaga: "miss Gaga, next time you call your tour big, make sure that you have seen my schedule this tetraimero".
Λοιπόν, τα Ζαγοροχώρια δεν με εντυπωσιάσαν! Πυροβόλησε με, τι να πω! Ok έχουν ιδιαίτερη αρχιτεκτονική με πέτρα κ καλντερίμι κ είναι κ πολύ μέσα στα δάση κ έχουν χαρακτήρα του τότενες... αλλά με αγρίεψαν λίγο. Μου είπε ένα φίλος που έχει σπουδάσει Ζαγοροχωριολόγος στο Χάρβαρντ (ψέματα, είναι από Ήπειρο βασικά, χεχε, got you, didn't ya?) ότι αν πήγαινα ένα μήνα μετά που είναι όλα κατάφυτα θα ήταν εντελώς αλλιώς το τοπίο κ θα με μάγευε big time. Τώρα πάντως αυτό που είδα ήταν πολλά πολλά γυμνά δέντρα χωρίς φύλλα, κ γκρι άγρια πέτρα.
Βέβαια, στην διαδρομή από κ προς Ζαγοροχώρι βλέπεις πολύ ομορφιά... μην το συζητάς, είναι απίστευτες εικόνες κάτι γεφύρια πάνω από τον Βοϊδομάτη, κ κάτι ξέφωτα, κ κάτι μακρινά πλάνα από χωριουδάκια σκαρφαλωμένα στο πουθενά κ κάτι χιονισμένες βουνοκορφές...
Θέλω να ξαναπάω στην Δωδώνη, θέλω θέλω θέλω θέλω! Είναι υπέροχο μέρος, άνετα συγκρίνεται με Δελφούς που είναι, σε αντίθεση με Δωδώνη που δεν καταλαβαίνω γιατί δεν έχει την ίδια προβλή, παγκοσμίως φημισμένη. Το θέατρο είναι πανέμορφο κ πολύ υποβλητικό, όπως επίσης κ τα απομεινάρια του μαντείου. Επειδή είχα χρόνο στην διάθεσή μου διάβασα τις πινακίδες που έχει ο αρχαιολογικός χώρος κ μπόρεσα να πάρω μία καλή συνολική εικόνα της ιστορίας του χώρου. Εντυπωσιάστηκα πολύ! Ένα θα σου πω, υπάρχει τρομερή ιστορία σχετικά με cat fight που έγινε σε κομμωτήριο της Αρχαίας Ελλάδας όπου κατά τύχη έχουν πάει να φτιάξουν το μαλλί, την ίδια ώρα, η Πυθεία κ μία ιέρια από την Δωδώνη... μιλάμε για φοβερό σκάνδαλο της εποχής, ήταν πρωτοσέλιδο στο Hello Αρχαίας Ελλάδας για μήνες ο καυγάς! (Ok, ok, ομολογώ, όλο αυτό το έβγαλα από το μυαλό μου, αλλά ρε γμτ θέλω να σε κάνω να πας στην Δωδώνη, αξίζει τον κόπο πάρα πολύ).
Το Μέτσοβο ήταν τόσο καλό, όσο η φήμη του - μη σου πω κ λίγο καλλίτερο, χεχεχε. Το ήξερες ότι έχει την δεύτερη καλλίτερη πινακοθήκη της Ελλάδας; Στην οποία βλέπεις αυτό το έργο, που είμαι σίγουρος ότι το θυμάσαι από ένα βιβλίο ιστορίας των σχολικών μας χρόνων (όποιος θυμάται ποιάς τάξης ας μας πει, θέγκζ):
Επίσης βλέπεις κ το αρχετυπικό you_go_boy έργο ζωγραφικής, τα πρώτα βήματα του Ιακωβίδη (Ιακωβίδη βγαίνεις)!
Επιπλέον στο Μέτσοβο έχει ένα λαογραφικό μουσείο που είναι απίστευτο το τι υπέροχα πράγματα έχει. Σου κάνουν μία φοβερή ξενάγηση όπου σου λένε πράγματα που σε βάζουν πολύ μέσα στο κλίμα της ζωής των ανθρώπων του τότε σε συνθήκες άγριων ψηλών βουνών - κ αυτό είναι μαγικό! Σκεφτόμουν πόσο έχει αλλάξει η ζωή του μέσου άθρωπα μέσα σε 100 χρόνια ας πούμε.... κ πόσο διαφορετική ίσως να είναι η ζωή μας σε 100 χρόνια από σήμερα, σκεψ σκεψ σκεψ.
Συμβουλίτσες για Μέτσοβο: Να φας στο εστιατόριο Απόκεντρο, είναι λίγο χωμένο, κοντά στην πλατεία όμως, κ πολύ καλό. Κ να πάρεις γίδα βραστή! (ναι, ναι, η νηστεία πήγε στον οξαποδώ, ομολογώ, κατά την εκδρομή... άλλα ασθενής κ τουρίστας αμαρτία ουκ έχουν). Να έχεις αρκετό χρόνο να δεις τα αριστουργήματα της πινακοθήκης - τουλάχιστον μία ώρα. Εγώ πήγα μισή ώρα πριν το κλείσιμο κ τα είδα όλα στο τροχάδην. Λυγμ κλαψ, ήθελα κ άλλο χρόνο γμτ. Κ φυσικά να μην παραλείψεις επίσκεψη στο λαογραφικό μουσείο.
Επιστροφή στα Γιάννενα! Το βράδυ της γιορτής μου, 25 Μαρτίου, η Τζούλια Αλεξανδράτου τραγουδούσε στο Ρόδον στην πολη. Στο τσακ ήμουν να πάω να την δω για να κάνω αποκλειστικό ρεπορτάζ για το πρόβατο, αλλά κάτι με κράτησε. Τι να πω, ναι, ομολογώ έχω κακώς εννούμενη πχιότητα, με την κακή έννοια. Λυγμ κλαψ ξανά μανά. έπρεπε να πάω βλέπω τώρα, συγγνώμη ιστορικέ του μέλλοντος που σου στέρησα την πληροφορία.
Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων, ένα κτήριο - αριστούργημα του Κωνσταντινίδη (ο τύπος είναι θεός, γιου γκο μπόη αρκιτέκτ με όλη την σημασία της λέξης) έχει πλούσια αλλά όχι φλύαρη συλλογή εκθεμάτων από όλη την προϊστορία κ την ιστορία της Ηπείρου κ πολύ καλά οργανωμένη την πληροφορία που παρέχει. Γενικά σε όλα τα μέρη της Ηπείρου τα μουσεία/χώροι ιστορικής σημασίας είναι εξαιρετικά μελετημένα. Έμαθα εκ των υστέρων ότι η Ήπειρος φημίζεται για τους κιουρέητορζ της, μέχρι κ στο Μανχάταν υπάρχει παροιμία "πάρε ντηζάηνερ Μανχατανιώτη κ κιουρέητορ Ηπειρώτη"... και όχι άδικα. Διαβάζεις 3 πινακίδες κ έχεις καταλάβει πλαίσιο, χρόνο, πως, τι, γιατί, ντεσού, κοτσομπολιά... σου λέω, απόλαυση!
Το εύρημα που με εντυπωσιάσε περισσότερο από τα πολλά στο Μουσείο, είναι οι φλύδες από μόλυβδο πάνω στον οποίο οι προσκυνητές του μαντείου της Δωδώνης έγραφαν τις ερωτήσεις τους που στην συνέχεια απαντούσαν οι ιερείς του Μαντείου. Η απάντηση γραφόταν στο πίσω μέρος του φύλλου όπου ήταν γραμμένη η ερώτηση. Δηλαδή, ας πούμε ότι είχες εσύ γκομενικό πρόβλημα. Πήγαινες Δωδώνη, αγόραζες φύλλο μόλυβδου, έγραφες θέμα, πιχι "Μήτσος νομίζω κερατώνει. Πληζ Αντβάηζ", πήγαινες φύλλο μαζί με τόνους δώρα (εννοείται) στο ιερό, έπαιρνε ιερέας, διάβαζε ερώτηση, συμβουλευόταν φύλλα ιερού δένδρου, κ κάποια στιγμή σου έστελναν ειδοποίηση με sms στο αρχαίο Wind να πας να παραλάβεις απάντηση που ήταν γραμμένη πάνω στο έλασμα. Τέλειο; ναι, τέλειο!
Στο Μουσείο στα Γιάννενα, λοιπόν, υπάρχει προθήκη με πολλά μολυβένια ελάσματα - άρα μπορείς να δεις κ τις ερωτήσεις που έθετε αρχαίος αναρωτούμενος! Χάου όσομ ηζ δατ!!! Να σου πω κάτι sexy viewer; τα ίδια θέματα που απασχολούσαν τότε τον άθρωπα τον απασχολούν κ τώρα, τηρουμένων των αναλογιών. Υπήρχε ας πούμε ερώτηση "τι να κάνω για να με αγαπήσει η τάδε;". Ή ακόμα "αν την παντρευτώ θα ευτυχήσω;". Μερικές ερωτήσεις ήταν οικονομικής φύσεως, λογικό, τύπου "αν αγοράσω την λίμνη θα είναι προς το συμφέρον μου;" ή "ο συνέταιρος μου είναι άξιος εμπιστοσύνης;". Ή "να ξενιτευτώ για να πετύχω στην τέχνη μου ή να μείνω εδώ να με φάει το μαράζι;" -(για την ιστορία του είπαν να ξενιτευτεί χμφ χμφ χμφ χμφ).
Αυτό που με εξεπληξε ήταν οι ερωτήσεις θεολογικού περιεχομένου. Δηλαδή πολλοί προσκυνητές ρωτούσαν πράγματα του τύπου "σε ποιον θεό να σφάξω δαμάλα για να πετύχει η ανταύγεια/να σταματήσει το νιάνιαρο να έχει κωλικούς/να κάνω σεξάκοι πιο συχνά με Μήτσο/να πάρει πτυχίο ο χαραμοφάης ο γιος μου από Σχολή Σοφιστών/χουότέβερ...". Τι μας λέει αυτό; Ότι ο Αρχαίος Ημών Πρόγονος ήταν, to put it mildly, ευέλικτος στα θρησκευτικά του καθήκοντα, χεχεχε... Ξέχνα τον μύθο περί παροιμοιώδους ευλάβειας του Έλληνα, μούφα ήταν μούφα, όπου φυσά ο άνεμος είμαστε. Πράγμα λογικό, όταν κάνεις αγώνα για επιβίωση δεν προλαβαίνεις να έχεις αρχές, παλιό αυτό το μυστικό...
Φοβερό μυστικό, νούμερο ντούε: Πηγαίνοντας προς Ιωάννινα, μετά την Άρτα, υπάρχει χωριό με ονομασία Κουκλέσι. Αφού το περάσεις συναντάς πρώτη ταβέρνα, δεν κάνεις τίποτε - μετά περνάς δεύτερη ταβέρνα, ξανά μανά δεν κάνεις τίποτε. Κ μετά βλέπεις τρίτη ταβέρνα στο δεξί σου χέρι, στο ρεύμα προς Ιωάννινα δηλαδή, που λέγεται "Ακροποταμιά" κ είναι πάνω στον Λούρο τον ποταμό. Χωρίς να απορήσεις που δεν σου γεμίζει το μάτι, σταματάς το αυτοκίνητο, βγάζεις κουτσούβελα κ γυναίκα κ πάτε για φαγητό εκεί! Παραγγέλνεις μπιφτέκια - ντερλικώνεις - μακαρίζεις πρόβατο (κ εγώ μακαρίζω Μικρή Ολλανδέζα που μου έμαθε το μυστικό).
Καλό φαγητό κ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ μερίδες έχει το εστατόριο του ξενοδοχείου DuLac, που είναι λίγο παλιακό αλλά βρίσκεται σε ωραία τοποθεσία, καθώς κ το ξενοδοχείο Grand Serai που είναι πολύ καλοφτιαγμένο concept hotel αλλά είναι χωμένο στο κέντρο της πόλης. Επίσης, στα φαγάδικα οι τιμές φαίνονται αστείες σε σχέση με Αθήνα!
Στο νησάκι στην λίμνη να κάνεις βόλτα την περίμετρο του νησιού, είναι πολύ εντυπωσιακό να μπορείς να πεις σε γκομενάκι "πάμε για σεξάκοι; εμένα που με βλέπεις έχω κάνει με τα πόδια την περίμετρο ενός νησιού, άρα φαντάζεσαι τι αντοχή θα έχω στο σεξ!" - θα νομίζουν όλοι ότι έκανες την Κύπρο, άσ' τους, εσύ θα έχεις κάνει στο νησάκι της Παμβώτιδας που είναι μόνο 2,5 χιλιόμετρα, αλλά δεν θα το ξέρει κανείς, χεχεχε
Η Εγνατία οδός που δόθηκε στην κυκλοφορία πριν από λίγο καιρό, έχει αλλάξει πολύ τα δεδομένα στην περιοχή. Ο φύλακας στην Δωδώνη μου είπε ότι ενώ οι επισκέπτες του χώρου ήταν μέχρι 80 χιλιάδες το χρόνο, τον τελευταίο χρόνο έχουν αυξηθεί πολύ. Το ίδιο μου είπαν κ στο Μέτσοβο, ότι φαίνεται κ προς τα εκεί να αυξάνεται η τουριστική κίνηση. Δεν έχει γίνει κάποιο μεγάλο μπαμ αλλά όσο μαθαίνει ο κόσμος ότι τώρα πια η Ήπειρος είναι πολύ πιο εύκολη στις μετακινήσεις όλο κ αυξάνεται ο τουρισμός. Για να καταλάβεις, εγώ πήγα την ίδια μέρα στη Δωδώνη αλλά κ στο Μέτσοβο. Ξεκίνησα κατά τις 12 από το ξενοδοχείο κ γύρω στις 8 ήμουν πίσω, αφού είχα κάνει κ εκδρομή στα Ζαγοροχώρια, κ μεγάλη περιήγηση στη Δωδώνη, κ φαγητό στο Μέτσοβο κ επίσκεψη σε 2 μουσεία του κ βόλτα... Πως τα πρόλαβα; Όχι, δεν μεταμορφώνομαι σιγά σιγά σε υστερικό Γιαπωνέζο Τουρίστα, απλά με την Εγνατία πας σε 20 λεπτά στη Δωδώνη από Ιωάννινα. Κ από Δωδώνη πάς Μέτσοβο σε 35 λεπτά, κ πολύ άνετα. Παλιά, ήθελες μιάμιση ώρα κακό δρόμο για να πας από Ιωάννινα στα δύο μέρη. Κ ήταν σε αντίθετη κατεύθυνση, άρα δεν υπήρχε θέμα να καταφέρεις σε μία μέρα να πας κ στα δύο (εκτός αν ήσουν Γιαπωνέζος τουρίστας με ελαφρά υστερία).
Από τη μία είναι πολύ θετικό όλο αυτό, είναι πρόοδος για μία περιοχή που δοκιμάστηκε να αρχίζει κ να έχει υποδομές πιο σύγχρονες κ ο κόσμος να μπορεί να βγάλει χρήματα κ λοιπά κ λοιπά. Αλλά, δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι: Μήπως η απότομη τουριστική ανάπτυξη που είναι σίγουρο ότι θα έλθει, θα έχει σαν αποτέλεσμα την Κρητικοποίηση της Ηπείρου; Ξέρεις τι εννοώ, που βλέπεις παντού στα σχετικά κεντρικά σημεία κάθε χωριού πινακίδες τύπου "Ρούμζ του Λετ" κ "Γκρήκ Σατζίκη εν Μουσάκα" κ "Τραντισιονάλ Σουβενίρζ, Άηποντζ, Λιτλ Τσόλιαδζ"... Μήπως γίνει αυτό στην Ήπειρο; Η αλήθεια είναι ότι στο νησάκι της Παμβώτιδας, της λίμνης των Ιωαννίνων, οι μαγαζάτορες ήταν λίγο "επιθετικοί" όταν περνούσαμε απ' όξω από τα μαγαζιά τους - αλλά από την άλλη γενικά οι Ηπειρώτες είναι προστατευτικοί με τον τόπο τους, δεν θένε να τον εξευτελίζουν. Τον εκμεταλλεύονται μεν, αλλά δεν τον εξευτελίζουν... Θα δούμε, ελπίζω να μην πάθουν κανένα αμόκ όταν δουν τον κόσμο να αυξάνεται κ καταστρέψουν τα αυθεντικά κομμάτια της Ηπείρου.
Πάντως όπως κ να έχει σέξη βγιούερ, εσύ καλό είναι αν δεν έχεις αποφασίσει τι θα κάνεις στις επόμενες διακοπές σου να σκεφτείς πολύ σοβαρά ένα ταξιδάκι προς τα εκεί - κατ' αρχήν γιατί ακόμα προλαβαίνεις να δεις μία περιοχή με φυσιολογική τουριστική ανάπτυξη, κατά δεύτερον γιατί θα περάσεις υπέροχα κ κατά τρίτον διότι φέτος στηρίζουμε Ελλάδα κ πάμε διακοπές εδώ, δεν αφήνουμε χρήματα έξω με τίποτε! χεχεχε
Η Γέφυρα Ρίο Αντίριο είναι εντυπωσιακή από μακρυά, εντυπωσιακή κ από κοντά όταν πληρώνεις 12 ευρώ επειδή την πέρασες, χεχεχε. θα μου πεις, περνάς τον Κορινθιακό σε 5 λεπτά ενώ παλιά ήθελες 40, κ θα έχεις κ δίκιο. Αλλά από την άλλη 12 ευρουλάκια.... χμφ χμφ χμφ. Στεναχωρήθηκα στη Γέφυρα διότι θυμήθηκα τον Σημίτη που μας έλεγε κάποτε ότι δεν είναι ΜΟΚΕΤΟ αυτό το έργο, κ εμείς τον κοροϊδεύαμε αλύπητα. Που να ξέραμε ότι όντως δεν είναι μοκέτο αυτό το έργο! συγγνώμη Κώστας άη απολοτζάης που σε κοροϊδευα!
Στο ξενοδοχείο που μέναμε έκανα κάτι πολύ αστείο χιχιχι. Είχε έκθεση συλλογή κοχυλιών που είχε φτιάξει στο πέρασμα του χρόνου με μεράκι κ αγάπη και μπλα μπλά και μπλα μπλα μπλα ένας ερασιτέχνης. Η συλλογή είχε κ βιβλίο εντυπώσεων όπου έγραψα το εξής: "μμμμμ ωραία συμπεριφορά! μπράβο! έβγαλες τα αθώα πλασματάκια από το σπιτάκι τους τα κοχύλια για να τα μαζέψεις κ να φκιάσεις συλλογή. Τι να πω. Τι να πω; Θα σου άρεσε εσένα να ερχόσαντε εξωγήινοι με τεράστια σκάφη από το άουτερ σπέησ κ να σε σκοτώνανε εσένα κ την οικογένειά σου για να μεταφέρουν την μονοκατοικία σου σε μουσείο τεράστιου ηντεργκαλάκτηκ ξενοδοχείου να το βλέπουν οι εξωγήινοι πελάτες; Για σκέψου το λίγο, θα σου άρεσε;". Συγγνώμη, αλλά νυσάφι πια. Καταλαβαίνω να σκοτώνουμε κάτι για να το φάμε, καταλαβαίνω να το σκοτώνουμε για να κάνουμε γούνες αλλά να ξεσπιτώνουμε τα οστρακοειδή για να κάνουμε συλλογή κοχυλιών ε όχι, έλεος. εν τω μεταξύ ήταν κ πολλά τα κοχύλια, μιλάμε για γενοκτονία. τισκ τισκ τισκ
(φαντάσου να ήθελα να γράψω πολλά πόσο θα έβγαινε αυτό το ποστ, τζήζας, έλεος βρε άθρωπα...)
